وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
سَلما المجیدی، اولین زنِ عربی است که یک تیمِ فوتبال مردان را مربیگرى میکند. آرزو ها و شرایطی که در آن کار می کند، منحصر به فرد هستند.
به گزارش “ورزش سه”، در کشور سودان که هنوز فوتبال بانوان وجود ندارد، یک زن توانسته راه نزدیک شدن به این رشته را پیدا کند. سلما المجیدی ۲۷ ساله، زنی است که در کشور سودان به مربیگری فوتبال مردان مشغول است و فیفا او را به عنوان اولین مربی زن عرب براى تیم مردان معرفى کرده است.
سلما؛ زنی که شیفته فوتبال بوده و هست…
در حال حاضر سلما هدایت الاهلىِ الغدارف، در ۴٠٠ کیلومترى شرق خارطوم پایتخت سودان و در نزدیکى مرز اتیوپى را در لیگ استانى، بر عهده دارد. البته این اولین تیم مردان نیست که هدایت میکند. او که دختر یک پلیس است، وقتى ١۶ سال داشت اولین تمرین ها را با برادر ١١ ساله اش شروع کرد . در ادامه به دلیل عدم وجود تیم هاى فوتبال بانوان ، و نداشتن وجهه خوبِ ورزش بانوان در سودان، المجیدى هدایت زیر ١٣ و ١۶ ساله هاى مردانِ الهلالِ اُمدُرمان ، پر افتخارترین باشگاه سودان(با ٣٠ قهرمانى) را به عهده گرفت و بعد از سال ٢٠١۵ (با حقوق یک مرد) به استخدام باشگاه هاى مختلفى از دسته دو سودان مثل النصر، النحدا، نیل هلفا و المورده در آمد. حتی تیم های نیل هلفا و النحدا با هدایت سلما از لیگ های استانی هم صعود کردند. این زن حالا با کسب گواهینامه B قادر به مربیگرى در تمام قاره سیاه خواهد بود . سلما در پاسخ به این سوال که چرا فوتبال را انتخاب کرده است، گفت: «چون اولین و آخرین عشق زندگى من بوده و هست.»
شروع علاقه به مربیگری
علاقه سلما به مربیگری از آنجا شروع شد که به تماشای تمرینات تیم مدرسه برادر کوچکترش نشست. او با تماشای دستورات مربی و تحرکاتش و نحوه قرار دادن مخروط ها در جلسات تمرینی، جذب این شغل شد. سلما در گفت و گو با AFP اظهار داشت: در پایان هر جلسه تمرین، من درباره تکنیک هایی که به پسرها یاد داده بود، با او بحث می کردم. او دید که من برای مربیگری استعداد داشتم و به همین دلیل این شانس را به من داد تا کنارش کار کنم.
کار سخت سلما در خانواده
با توجه به خانواده سنتی ای که او را تربیت کرده بودند، سلما برای تثبیت خودش به خویشاوندان، با چالش بزرگی روبرو بود. پس از این موضوع، عموی سلما یک روز مشاهده کرد که جمعیت زیادی در هنگام برگزاری یک بازی، نام سلما را فریاد می زدند. حالا این فامیل های سلما، خدا را به خاطر حمایت از او شکر می کنند.
آنچه که مادر سلما می دانست…
مادر سلما المجیدی کسی بود که از ابتدا می دانست دخترش با بقیه فرق دارد. عایشه شریف می گوید: دخترم همیشه ترجیح می داد در کودکی شلوار بپوشد. همچنین در زمان هایی که از خیابان عبور می کردیم، او فوتبال بازی کردن پسران را تماشا می کرد.
الهام بخش و مجهز به اعتماد به نفس
یکی از نکاتی که سلما با اعتماد به نفس اشاره می کند، این است که در سودان بارها این سوال از او پرسیده شده که آیا فوتبال را درک می کند؟ یا مهارت لازم برای تمرین دادنِ مردان را دارد؟
مجیدی در سال ۲۰۱۵ در فهرست صد زن الهام بخش جهان قرار داشته است. پیش از او تنها زنی که در فوتبال سودان مورد توجه قرار گرفته، منیره رمضان بود که در دهه ۱۹۷۰ دیدارهای فوتبال مردان را قضاوت کرد.
مشکلات کار در کشوری که فوتبال زنان ندارد
گفتنی است، کشور سودان از سال ۱۹۴۸ به عضویت فیفا در آمد و کنفدراسیون فوتبال آفریقا را به همراه مصر، اتیوپی و آفریقای جنوبی تاسیس کرد. تیم ملی مردان این کشور در سال ۱۹۷۰ مقام قهرمانی جام ملتهای آفریقا را کسب کرد.
جالب اینجاست که در این کشور هیچ ممنوعیتی درباره فوتبال زنان وجود ندارد اما جامعه و حکومت محافظه کاری که در این کشور هست، باعث در سایه قرار گرفتن این مسئله شده اند. زنان سودانی فوتبال بازی می کنند (البته نه در فضاهای عمومی) اما هیچ تورنمنت یا باشگاهی برای آنها وجود ندارد.
سلما در این خصوص اذعان داشت: محدودیت هایی در فوتبال زنان وجود دارد اما من تصمیم گرفته ام که موفق شوم. رویای من مربیگری در یک تیم بین المللی است.
او که فارغ التحصیل رشته حسابداری و مدیریت است، در این خصوص ادامه داد: سودان جامعه ای متشکل از قبیله هاست و برخی از قبایل بر این باورند که نقش زن تنها به خانه اش محدود می شود. یکی از پسران در تیم من حاضر نبود به حرفم گوش دهد. او می گفت من از قبیله ای برخاسته ام که مردمش معتقدند مردان هیچ وقت نباید از یک زن دستور یا سفارش بگیرند. ماه ها طول کشید تا او مرا به عنوان یک مربی پذیرفت. او حالا یک بازیکن خوب در تیم من است.
او افزود: پیام عمومی من به مردان این است که این شانس را به خانم ها بدهند تا آنچه را می خواهند انجام دهند.
چه اشکالی دارد مربی ما زن باشد؟
مجید احمد، مهاجم تیم تحت هدایت سلما که یک هوادار لیونل مسی هم هست، درباره کار با این مربی می گوید: « ما در مدرسه معلمان زن داریم. پس مشکل کار با یک مربی زن چیست؟»
او همچنین می گوید که اوایل کار با سلما، مردم در کوچه و خیابان آنها را “کودکان سلما” خطاب می کردند.
