رسانه‌ها و بویژه شبکه‌ های اجتماعی،شرایط و دوران عجیب و شگفت انگیزی را پدید آورده‌اند.شرایطی که هم می تواند بستر رشد فضائل اخلاقی و مقوم ایمان و افزایش آگاهی باشد و هم عامل گسترش ضداخلاق و پلشتی و ولنگاری و هرزگی و بی ایمانی!

رسانه هایی که فضای مجازی خوانده می شوند،گاهی تاثیراتی بمراتب جدی تر و واقعی تر دارند از رسانه های غیر مجازی ولی گاهی این دو دست در دست هم میگذارند و با هم افزایی،امواج سهمگینی را براه می اندازند!

ماجرای اخیر در باره قاری ممتاز و بین المللی قرآن کشورمان را می توان از مصادیق همین هم افزایی ارزیابی کرد.

ماجرایی که براساس تعالیم دین مبین اسلام و بمنظور حفظ حریم های اخلاقی،کسی نباید حتی پس از اثبات از طرق شرعی و قانونی،درباره آن بی محابا سخن بگوید چه برسد در مرحله‌ای که هنوز در حال رسیدگی است!

این ماجرا نشان داد متاسفانه جامعه ما،این تعلیم را نیاموخته و در مواجهه با چنین موضوعاتی آسیب پذیر است.

نکته طنز و از دیگر نقاط سیاه این ماجرا این است که رسانه‌ها و  کشورهایی که مستظهر به آنها هستند در حالی سینه چاک این موضوع شده‌اند و گلو برای آن پاره می کنند  که خود از کف پا تا فرق سر در منجلاب فساد اخلاقی فرو رفته‌اند و تلاش می کنند با قبح زدایی از مفاسدی همچون همجنس بازی، دیگران را هم به ورطه سقوط بکشانند.کسانی که مفاسدی از قبیل آنچه جامعه دینی و قرآنی ما را به آن متهم می کنند،نشانه تمدن و توسعه یافتگی  می دانند و نه تنها گروه هایی از مردم آنها بلکه  سیاستمداران و نخبگان علمی و اقتصادی آنها یا به چنین هرزگی ها و رفتارهای پست،آلوده اند و یا جرات مخالفت ندارند!

بوضوح قابل فهم است که این حجم سرمایه‌گذاری برای این موضوع،آنهم از سوی مجموعه‌هایی اینچنین،با اهداف چندگانه‌ای صورت گرفته است که قرآن ستیزی،تضعیف پایه های ایمانی وجوسازی علیه دستگاه رهبری از اهم آنهاست و به اعتقاد بنده،این حرکت سازمان یافته از مصادیق بارز “تهاجم فرهنگی” است!

از سوی دیگر،و از جمله نقاط سفید این ماجرا اینکه،بازتاب گسترده و البته غیر اخلاقی این ماجرا و نگرانی هایی که بدنبال داشت،نشان داد در جامعه ایران همچنان،اخلاق و ارزش های اخلاقی حاکم و غالب است و چنین رویدادی،خدای ناکرده در صورت صحت،اتفاقی شگفت انگیز،نادر و غیر عادی است!

نکته دیگری که در این ماجرا باید مورد توجه قرار گیرد و انتظار می رود بخصوص دستگاه قضا را بخود بیاورد،هزینه‌های اطاله دادرسی است! موضوعی که باید آنرا از معضلات سیستم قضایی کشور دانست و از مسئولان این قوه چاره اندیشی برای حل یا کاهش آنرا بطور جدی مطالبه کرد.

اما عبرت این ماجرا، و آنهم، در کمین بودن شیطان برای تک تک آحاد جامعه در هر موقعیت و جایگاهی است! پس،همواره به خدا پناه می بریم و از او عاجزانه میخواهیم،یک لحظه مارا به حال خود واگذار نکند!