سرمقاله / احکام یا اخلاق؟!!

غائله ای که بی جهت تبدیل به رویه ای جهت دار شد و چند روزی نقل مجلسیان گردیده بود و کار را به تحصن و سخنرانی ها رسانده بود با عذرخواهی استاندار از مردم به انتها رسید.
عذرخواهی به دلیل تفکرات ارباب و رعیتی در بین مسئولین ما امر تقبیح شده و ناممکنی بود که با شکستن تابوی آن توسط بالاترین مرجع دولتی در استان طلیعه ای است میمون و مبارک.
قصد بر کالبدشکافی اتفاقات افتاده نیست چرا که از حوصله این مکتوب خارج است اما درآینده حتما از نگاه آسیب شناسی و رفتارشناسی به آن خواهیم پرداخت، اما اتفاقاتی که بر گرده استانی چون خراسان جنوبی سنگینی کرد، شکست اخلاق بود از احکام، شکستی که قبح بسیاری از بایدها و نبایدها را ریخت و تأسفی ناباورانه را برجا گذاشت.
گاه تحصن ها بسیار قدرتمند و عزت آورند، در جایی که حق مردم را قرار است از حلقوم ظالمی بیرون کشیم، گاه تحصن ها و جنگ احکام می تواند ملتی را از یوغ ضدشریعت برهاند، بطور مثال چقدر زیبا بود تحصن برای جلوگیری از عملیات ربوی بانکها و سود دیرکرد اقساط، اما هیچ صدا و نوایی شنیده نشد و نمی شود یعنی سکوت در مقابل جنگ علنی بانک ها با احکام الهی…!!
تحصن ها و مشت گره کردن ها بسیار ارزشمندند در مقابل موج رانت خواری ها و اختلاس ها، اما جای سوال هایی بی پاسخ برای افکار عمومی همچنان باقی است که این تحصن ها چرا در سونامی فسادهای ویرانگر مالی رخ نمی نماید.
اخلاق همراه با احکام می شود اسلام و هر یک از این دوگانه بی بدیل دیگر نمی توان نامش را اسلام نهاد. توهین، دروغ و تهمت بی اخلاقی هایی است که همراه با ریا و قدرت طلبی چون موریانه ای اخلاق اسلامی را دارد از درون تهی می کند و فقط پوسته ای از آن باقی می گذارد. اتفاق های اخیر را باید به فال نیک گرفت زیرا که سیلی محکمی بود بر افکار عمومی و روشنگر بسیاری از واقعیاتی که در پرده نهان مانده بود. اخلاق اسلامی می طلبید که مساله این چنین را بدون زورآزمایی های اجتماعی و یارگیری، در جمعی دوستانه و خداپسندانه و ریش سفیدانه حل و فصل کرد و از آشوبی اجتماعی جلوگیری نمود تا بهایی این چنین گزاف برایش پرداخت نشود.