سرمقاله: کارگران، نه دیده می‌شوند و نه به حساب می آیند…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / بی اغراق، بی تعصب و بی شعار وضعیت کارگران درکشور ما آنقدر اسفبار و ناامیدکننده است که اصولاً کسی به دنبال حل مشکلات آنان نیست، قشری که بیشترین تبلیغات حکومتی بر آنان نازل گردیده و بیشترین حق نیز از آنان زایل گردیده است، قشری که خرج زندگی‌شان با دلار محاسبه می‌شود اما حقوق اندکشان با ریال، قشری که اگر به کمبود دستمزد و نداشتن امکانات و حقوق های معوقه‌شان اعتراض کنند، بیشترین حجم فشار بر آنان وارد می‌شود و تبدیل می‌شوند به مشتی اخلالگر و چنانچه سکوت کنند حق زندگی با برند زیر خط فقر تبدیل می‌شوند به قشر زحمت کش و…
متأسفانه به دلیل نبود قوانینی متقن و محکم که بتواند کارگر و کارفرما را اقناع کند و به دلیل نداشتن سندیکاهای قوی که توان ستاندن حق و حقوق واقعی آنان را استیفا کند، تبدیل به دانه‌هایی گشته‌اند که در بین دو سنگ عظیم و سنگین تورم و پایینترین حقوق و دستمزد، له شده و روغن وجود و زندگیشان گرفته می‌شود. شاید بی اغراق باید اذعان کرد که حاکمان در طول چند دهه نتوانستند این قشر ضعیف و همیشه بدهکار را سامانی به حق دهند و آنان را به حداقل هایی که حق اولیه آنان است برسانند، هرسال در روز کارگر، این قشر بزرگ اما بسیار کوچک به لحاظ شأن اجتماعی تبدیل به شعارهایی می‌شوند که بیشتر به شوخی می‌ماند تا اثبات حق خورده شده آنان، می گویند تا عرق کارگر خشک نشده باید حق او را پرداخت کرد، پس چگونه است که ماهها حقوق اندک آنان پرداخت نمی‌شود اما آب از آب تکان نمی‌خورد و حتی حق اعتراض از آنان نیز سلب می‌شود؟! آقایان نماینده، آقایان کارگزار دولتی، آقایان قضات و آقایانی که ماهیانه میلیونها تومان حقوق دریافت می‌کنید، لطفاً فقط یک ماه، فقط یک ماه با حقوق حداقلی کارگران زندگی با چند بچه و خانه استیجاری و خرج درمان و دارو را تجربه کنید تا در زمان بررسی بودجه در کمیسیون تلفیق، ادعا نکنید که اگر دستمزد کارگران را زیاد کنیم تورم به وجود می آید!!! چگونه اضافه حقوق دولتیان، مجلسیان و قوه قضائیه ایجاد تورم نمی‌کند اما شندرغازی که به حق کارگر می‌خواهد اضافه شود تورم زاست؟!!! حق کارگر از زندگی آنی نیست که به ایشان داده می‌شود، چرا هرچه قشری ضعیفتر و بی حق‌تر می‌شود به راحتی فراموش می‌شود؟ چرا کسی درد این قشر را نمی‌فهمد، با سخنرانی و شعاردادن و حرف های قشنگ زدن که کاری از پیش نمی‌رود! معنای سکوت کارگران را به شرافت و صبوری آنان تأویل و تفسیر نکنید، فقر که از یک در وارد شود ایمان و دین از در دیگر خارج خواهد شد…!!!