خبرگزاری مهر – گروه ورزشی: تیم ملی کشتی فرنگی ایران در شرایطی پای به بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریو گذاشت که بسیاری از مدعیان جهانی، محمد بنا و شاگردانش را جزو زهردارترین رقبای خود می‌دانستند اما جدال سه روزه کشتی فرنگی المپیک، واقعیت دیگری را نمایان کرد.

شاید توقع تکرار نتایج طلایی المپیک لندن از تیم کنونی غیرمنطقی بود، اما تیم کنونی محمد بنا در المپیک ریو حتی سایه‌ای از تیم قبلی هم نبود و تمامی نفرات این تیم بی رمق و ناامید کشتی گرفتند. دیگر خبری از آن سوریان و نوروزی و رضایی آماده و قبراق نبود و حتی سعید عبدولی جنگنده هم با وجود کسب مدال برنز به گونه‌ای وارد تشک می‌شد که انگار قرار است مثل همیشه حقش را بخورند!

حبیب اله اخلاقی و بشیر باباجانزاده هم به گفته محمد بنا، امید زیادی به رسیدن به فینال نداشتند و در عمل نشان دادند حتی برای رسیدن به مدال برنز هم مشکل دارند.

به هر حال کشتی فرنگی ایران در بازیهای المپیک ریو نه تنها نتوانست از اعتبار و آبروی قبلی خود در المپیک لندن دفاع کند، بلکه لشگری از مردان خسته و بی رمقی را به میدان فرستاد که بیش از سه دقیقه توان مبارزه نداشتند و همگی به محض پایان تایم اول کشتی همچون حریفی دست و پا بسته و ناتوان برابر رقبای خود قرار می گرفتند.

آنچه مسلم است تمرینات بدنسازی اردوی تیم ملی و برنامه‌های محمد بنا و همکارانش در المپیک ریو جواب نداد و کشتی فرنگی ایران با یک سقوط آزاد عجیب و متاثرکننده در برزیل همراه بود.

محمد بنا و همکارانش که طبیعتا باید پاسخگوی دلایل این ناکامی باشند، درحالی نتوانستند انتظارات را در ریو برآورده کنند که در المپیک لندن سه مدال طلا توسط سوریان، نوروزی و رضایی کسب کردند اما همین سه کشتی گیر در ریو شکست خوردند و سقوط آزاد کشتی فرنگی را رقم زدند.