راهکارهایی برای غلبه بر لجبازی کودکان

در مواجهه با لجبازی کودک، خونسردی خود را حفظ کنید، می دانیم این رفتار او می تواند در بدترین زمان بدون اعلام قبلی صورت گیرد، اما راهکارهایی وجود دارد که با به کار بستن آنها مانع تکرار این وضعیت شده و وقتی در این شرایط قرار گرفتید، می توانید آن را تحت کنترل در آورید.

لجبازی در کودکان  معمولاً از سن یک سالگی آغاز می شود و می تواند با رفتارهای نادرست اطرافیان در کودک نهادینه شود. اما چرا بچه ها لجبازی می کنند؟ چون می خواهند نظر خودشان را ابراز کرده، جایگاه خود را به بزرگترها نشان دهند و در یک کلام خودشان را نشان دهند. این وضعیت شاید برای بچه های یکی دو ساله معنا نداشته باشد اما برای کودکان بزرگتر، صدق می کند.
کودکان لجبازی می کنند، چون می خواهند دیده شوند. وقتی آنها را نمی بینید، زورگویی می کنید، به پرخاشگری  متوسل می شوید یا بدون پرسیدن نظر آنها، کار خودتان را می کنید، در واقع دارید فرزندتان را به سمت لجبازی بیشتر سوق می دهید. کودک نیازمند استقلال داشتن است و گاه برای به دست آوردن این استقلال، لجبازی می کند. از سوی دیگر، کودکان گاهی به دلیل خشم های ابراز نشده، با نافرمانی یا پافشاری روی یک رفتار، سعی در عصبانی کردن شما دارند. این رفتار هم برچسب لجبازی می خورد اما عاملی متفاوت باعث شکل گیری آن شده است.

چطور بد قلقی را در کودک کاهش دهید؟

حال ببینیم برای کنترل کردن این لجبازی و کج خلقی بنا به موقعیت شما چه کارهایی را باید انجام دهید؟

نادیده بگیرید

اگر می توانید به راه خود ادامه دهید و در عین حال اطمینان داشته باشید که فرزندتان در امان است. با مقداری فاصله پیش او بایستید اما طوری رفتار کنید که گویی کارهای او کمترین تاثیری روی شما ندارد. هیچ تماس چشمی با او برقرار نکنید و به حرف هایش هم گوش ندهید. اگر کودک برای رسیدن به مطلوب خود چه درست و چه نادرست شروع به گریه یا داد کشیدن کند به او بی توجه باشید تا یاد بگیرد روش رسیدن به خواسته هایش لجبازی و داد و قال نیست.

موضوع بحث را عوض کنید

اما اگر تحمل ندارید که بدون هیچ واکنشی بمانید، راههای دیگری است که می توانید به آنها عمل کنید. پشت فرزندتان را بمالید و به آرامی (با صدای پایین) با او صحبت کنید و از او دلجویی کنید. حواس کودک را پرت کنید. وقتی کودک لجبازی می کند، با تغییر دادن مسیر توجه او، جلوی ادامه وضعیت ناخوشایند را بگیرید.

سرخود عمل نکنید

نظر کودک را بپرسید و به او استقلال عمل بدهید. از سیستم تشویق استفاده کنید. در ازای رفتار مناسب، به او پاداش دهید و در ازای رفتار اشتباه، پاداش را حذف کنید.

خودتان الگوی خوبی باشید

لجبازی نکنید تا فرزندتان لجبازی کردن را نیاموزد. در زندگی همیشه منطقی و با تدبیر عمل کنید؛ به این ترتیب فرزندتان یاد می گیرد که در مواجهه با خشم یا شرایط غیردلخواهش چطور باید رفتار کند.
کودکان لجبازی می کنند، چون می خواهند دیده شوند. وقتی آنها را نمی بینید، زورگویی می کنید، به

این نکات را فراموش نکنید

وقتی که لجبازی کودکتان از حد می گذرد، این نکات را به خاطر بیاورید.
*نباید برافروخته شدن، لجبازی یا حتی قهر کردن  او را به لجبازی بیشتری تحریک کنید.
*اگر بچه ها احساس کنند رفتارهایشان روی شما تاثیر می گذارد، به تکرارشان تمایل بیشتری پیدا می کنند.
*باید وقتی که فرزندتان رفتار خوب و مثبتی دارد، او را از توجه و احترام سیراب کنید.
*اگر توجه شما به فرزندتان محدود به زمانی که با شما لجبازی می کند و یا با بدخلقی شما را مجبور به نادیده گرفتن خط قرمزها می کند محدود بماند، کنار آمدن با او برایتان سخت می شود.
*نباید به فرزندتان برای آرام شدن باج بدهید.
*اگر هر بار که ناسازگاری می کند، خواسته هایش را برآورده کنید، همیشه نیازهایش را با رفتارهای منفی و لجبازی کردن از شما طلب می کند.
*نباید فرزندتان را وقت بدرفتاری دختر بد یا پسر بد معرفی کنید و عشقتان را از او دریغ کنید. شما باید محبت بی قید و شرطی را نثار فرزندتان کنید و برای تربیت کردنش، از روش اشتباه قطع محبت استفاده نکنید.
*شما می توانید توجه تان را به طور موقت از او دریغ کنید اما حق ندارید به فرزندتان بگویید یا به او القا کنید که اگر اشتباه کند، دیگر دوستش ندارید.
*نباید برای تربیت کردن فرزند لجبازتان قهر کردن را پیشه کنید. شاید بد نباشد وقتی بدرفتاری اش را می بینید، او را زمین بگذارید و از آغوشتان محروم کنید اما به کار بردن این روش نباید طولانی شود. تنبیه های شما باید مختصر و مفید باشد.