امروز خراسان جنوبی_محمدراعی فرد
انگاری در این کشور هیچ اتفاقی نیفتاده است. برخی مسئولان راه خود را میروند و شعارهای شان را میدهند. هرکس نداند تصور میکند که همه چیز بر ریل توسعه و آرامش و آسایش است.مردم را تنها گذاشته ایم و با آنان سخنی نمی گویید. مردم نمیدانند که درکشور چه خبرهایی است تا بر آن مبنا آماده هر اتفاقی باشند. چرا بر این باورید که مردم هرچه کمتر بدانند بهتراست؟ خبرهای کلی و قیچی شده که در آن نه حیات و نه ممات مردم یافت میشود را دائم تکرار میکنید.دلایل اتفاقاتی که برکشور رفته است را چرا به آنان روشن وشفاف نمی گویید؟ چرا از کسانی که باعث و بانی چنین وضعیت غیر قابل باور و قبول شدهاند، حرفی نمیزنید؟ چرا درباره اخبار درست واضح و صحیح در مورد جنگ و تجاوز ۱۲ روزه به کشورشان زبان به کام گرفتهاید؟ چرا شرایط پس ازجنگ و تخریب وتهییج روانی مردم درکل کشور به دست فراموشی سپرده شده است؟میگویند فرض محال محال نیست؛ فرض کنید که دوباره جنگی درگرفت. آیا مردم دوباره آمادگی برای ادامه آن را دارند؟ به آنان چه دادهاید و چه آموزشهایی را درگوش آنان زمزمه کرده اید که دو بار از یک سوراخ گزیده نشوند؟ واقعاً انگار هیچ اتفاقی در این مرز و بوم نیفتاده و سعی بر عادی سازی غلو شده میشود. در مورد ورشکستگی آبی و برقی و گازی چرا روشنگری نمیکنید؟ درمورد گرانی ها و فشار اقتصادی و تورم چرا حرفی برای گفتن ندارید؟ انسجام وهمبستگی ملی که اینگونه فراهم نمیشود. کجای دنیا سراغ دارید که عوامل بوجود آورنده چنین اوضاع جهنمی و در هم ریخته؛ راست راست جلو چشم مردم راه بروند و از آنان طلبکار هم باشند و تمام کاسه کوزه های موجود را برسرآنان بکوبند؟ پس از آن ۱۲ روز چه اتفاقی برای مردم افتاد؟ کدام آموزش، کدام راهکار، کدام نقشه راه؟نمیشود که در اتاقهای دربسته بدون حضور مردم و نخبگان و متخصصین تصمیم سازی و تصمیم گیری کرد و سپس به آنان دیکته نمود.مگر همین مردم از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب، در بدترین شرایط پای کار کشور و بسیار سریعتر از مسئولین نایستادند؟ آقایان وقت تنگ است. آنچنان دچار سیاسی بازی ومچ گیری شده اید که همواره حاشیه ها را فراتر از متن دیدهاید.از حرف زدن با مردم و با زبان آنان و برای آنان خوف نکنید. مگر مردم باغ بالا و باغ پایین از شما طلب کردهاند؟ مگر مردم جز یک زندگی آرام و آبرومند چیز دیگری هم خواستهاند؟ فتیله شعارها را بسیار پایین بکشید و بروید در دالانی که بر دیواره آن نگاشته شده چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.