امروز خراسان جنوبی – محمدی
mohammady@gmail.com
ظاهرا هنوز از شروع گفتگوهای ملی و آشتی ملی و قبول اشتباهات و کژروی ها خبری نیست و هر روز نسبت به روز قبل شرایط و برخوردها در مسیر سخت تر و غیرقابل حل تر و از همه مهمتر رادیکالیزه تر می شود و این چشم انداز بسیار مبهمی را عرضه می کند، تیغ تعامل آنقدر کُندشده که آب را هم نمی بُرد، برعکس تیغ تقابل بُران و خون چکان است، بسیاری بیگناه جان داده و می دهند از کودک ۹ ساله تا مردان میانسال و جوانانی که یا دخترند و یا پسر …
گناه این اتفاقات به گردن کسانی است که فهم درستی از اتفاقات نداشتند و ندارند، به گردن کسانی است که اینک منفعلانه در برابر اتفاقی چنین بزرگ که دو ماه از آن می گذرد هنوز به تحلیلی که متأثر از اتاق های فکر به مفهوم واقعی نرسیده اند.
متأسفانه قشر واسط را هم در طی سال ها حذف و هدم کردیم، اینکه این اعتراضات و بنا به قولی اغتشاشات این مدت زمان را به خود اختصاص داده می طلبد که هرچه سریعتر و در اسرع وقت دست در دست هم نهیم، بگذارید بر سرتان و بر سرمان فریاد زنند و مشتی هم بر سینه و صورتمان بکوبند، جوانی است و انفجار و ایده آل های بی فرجام، بگذارید تخلیه شوند، در مقابل شان هر چه بیشتر رگ گردنمان را باد کنیم در اصل برگ برنده را به آنان دادهایم بی آنکه خود بخواهیم…
عیب کار اینجاست که ما خود را در هاله ای از قداست پیچانده ایم و قرار نیست به طرف مقابل مان به اصطلاح باج دهیم تا آن هیمنه ای را که برای خود ساخته بودیم تخریب نشود و این بدترین نوع شناخت از واقعیت هایی است که سرسختانه حاضر به قبول آن نیستیم…
هر روزی که از عمر و بقای این اعتراضات بگذرد اوضاع به مراتب پیچیده تر خواهد شد و به لحاظ فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ضربات مهلکی را باید تحمل کنیم…
سیاست داخلی و سیاست خارجی ما متأثر از عاملی شده که مقصرش خودمان بودیم که به گردن هم نگرفتیم اما آن را دائم به گردن این و آن می افکنیم تا بدین وسیله خود را عاری از هر گناهی بپنداریم …!!!