به گزارش  رکنا، احمد گرجی در زاهدان اظهار کرد: ساعت ۱:۳۰ بعد از ظهر در پی تیراندازی راکب و ترک نشین یکدستگاه موتورسیکلت به راننده و سه سرنشین یک دستگاه وانت نیسان در یکی از معابر روستایی شهرستان فنوج (روستای جوگز) متاسفانه راننده و دو سرنشین خودرو وانت نیسان توسط عاملان این اقدام به قتل می‌رسند.

تلاش پلیس برای دستگیری عاملان تیراندازی ادامه دارد

فرمانده انتظامی شهرستان فنوج افزود: مقتولان ۲ نفر از پیمانکاران بنیاد مسکن و یک نفر از ساکنان بومی شهرستان فنوج بودند.

وی با بیان اینکه در بررسی‌های به عمل آمده این جنایت در پی یک اختلاف قبلی بوده افزود: در این رابطه بلافاصله ماموران انتظامی به محل مورد نظر اعزام و طرح مهار برای شناسایی و دستگیری عاملان تیراندازی به اجرا در آمد.

گرجی گفت: تلاش پلیس برای شناسایی و دستگیری عاملان تیراندازی در شهرستان فنوج ادامه دارد.

به گزارش ایران رسیدگی به این پرونده از سال گذشته با وقوع یک درگیری مرگبار جمعی در زندان رجایی شهر آغاز شد و بر اساس گزارش مأموران پلیس، دو نفر آغاز کننده اصلی درگیری بوده‌اند و در جریان آن یکی از آن‌ها به‌نام خسرو به شدت مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان فوت کرد.

در ادامه مشخص شد درگیری در یکی از بند‌های زندان رخ داده است. پس از آن فیلم‌های دوربین‌ها مورد بازبینی قرار گرفت که این تصاویر نشان می‌داد جوانی به‌نام پیام با جسم نوک تیزی خسرو را مجروح کرده است.

به این ترتیب پیام بازداشت شد. وی در این باره گفت: قبول دارم ضربه‌ای به خسرو زده‌ام، اما مطمئن نیستم که ضربه من باعث مرگ او شده باشد. من و خسرو، هر دو از زندانی‌های قدیمی بودیم و بر سر وکیل بند شدن باهم اختلاف داشتیم. او مدام نوچه‌هایش را به سراغ من می‌فرستاد تا دعوا راه بیندازد و من از وکیل بند شدن، منصرف شوم حتی چندباری هم قصد داشت تا جانم را بگیرد. روز حادثه خسرو دوباره درگیری راه انداخت و چند نفری با تیزی با هم درگیر شدیم. به‌همین خاطر من تنها کسی نبودم که تیزی داشتم و ضربه زدم و ممکن است فرد دیگری عامل قتل او باشد.

با توجه به اعترافات متهم، کیفرخواست علیه او صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۴ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی به این پرونده ابتدا نماینده دادستان کیفرخواست علیه متهم را خواند و خواستار مجازات متهم ردیف اول و ۱۴ متهم دیگر پرونده شد.

در ادامه اولیای دم نیز خواستار مجازات متهم شدند و گفتند حاضر به گذشت نیستند.

پس از آن متهم با تکرار ادعا‌های قبلی‌اش گفت: خسرو دشمنان زیادی در زندان داشت و من تنها کسی نبودم که به او ضربه زدم. آن روز او با نوچه‌هایش به من حمله کرد و اگر از خودم دفاع نمی‌کردم شاید جانم را از دست می‌دادم. بجز من ۱۵ – ۱۰ نفر دیگر هم در آن درگیری بودند و همه آن‌ها هم تیزی داشتند، اما از هیچ کدام بازجویی نشد تا مشخص شود ضربه کشنده را چه کسی زده است.
سپس قاضی از متهم پرسید: به چه جرمی محکوم به حبس شدی که متهم گفت: چند سال قبل به اتهام قتل به قصاص محکوم شده بودم که خانواده‌ام توانستند از اولیای دم رضایت بگیرند و قرار بود بزودی از زندان آزاد شوم.

متهم در پاسخ به این سؤال که غیر از خودت چه کسانی با مقتول درگیر شدند، گفت: آن روز خسرو به‌خاطر نگاه چپ با چند نفر درگیر شده بود که این درگیری باعث شد تا چند زندانی دیگر هم وارد دعوا شوند.

پس از متهم ردیف اول، سایر متهمان در جایگاه حاضر و مدعی شدند ضارب اصلی پیام است.

با توجه به مدارک موجود در پرونده، قضات تحقیقات بیشتر را لازم ندانستند و حکم به قصاص متهم دادند، اما این رأی مورد اعتراض متهم و وکیل مدافع او قرار گرفت. به این ترتیب پرونده به دیوان عالی کشور رفت و قضات دیوان نیز رأی صادره را نقض کردند و خواستار تحقیقات بیشتر در این زمینه شدند. با نقض حکم، پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه ۴ دادگاه کیفری استان تهران بازگردانده شد.

به گزارش ایران اسفند سال ۸۹ زن میانسالی به پلیس رفت و از ناپدید شدن دخترش خبر داد و گفت: چند روزی است که از شقایق بی‌خبرهستم. مدتی قبل دخترم به عقد موقت مرد جوانی به نام شایان درآمد و بعد از چند روز بی‌خبری وقتی به سراغ شایان رفتم او مدعی شد که از شقایق بی‌خبر است. نگران دخترم هستم و می‌ترسم برای او اتفاقی رخ داده باشد.

با شکایت زن میانسال تحقیقات برای یافتن شقایق آغاز شد. در نخستین گام تیم جنایی به سراغ شایان رفتند، اما او گفت: شقایق برای فروش مواد مخدر به خانه یکی از دوستانم به نام بهروز رفت و دیگر برنگشت. از آنجایی که عادت داشت بی‌خبر از خانه خارج شود و گاهی هم به خانه مادرش می‌رفت با خودم گفتم احتمالاً به خانه مادرش رفته است.

کارآگاهان پلیس به سراغ بهروز رفتند، اما مرد معتاد منکر دیدن زن جوان شد و گفت: قرار بود شقایق برایم مواد بیاورد، اما بچه‌ام همان روز مریض شد و مجبور شدم او را به درمانگاه ببرم احتمالاً شقایق وقتی دیده من نیستم رفته است.

بدین ترتیب در حالی که هیچ رد و سرنخی از شقایق به‌دست نیامد، تحقیقات برای یافتن زن جوان ادامه یافت.

عذاب وجدان
در حالی که ۱۰ سال از ناپدید شدن مرموز زن ۲۲ ساله گذشته و هیچ ردی از او در دست نبود صبح سه‌شنبه هفته گذشته مردی به اداره آگاهی رفت و رازی را بر ملا کرد که رسیدگی به این پرونده وارد مرحله تازه‌ای شد.

او گفت: ۱۰ سال قبل من شاهد انتقال جسد یک زن بودم، اما از ترس سکوت کرده و تا امروز حرفی نزدم، ولی عذاب وجدان باعث شد که بعد از سال‌ها راز این قتل را برملا کنم.

او ادامه داد: من همسایه بهروز هستم، مرد میوه‌فروشی که اعتیاد به مواد مخدر دارد. اسفند سال ۸۹ داخل خانه بودم که متوجه سروصدایی از حیاط خانه همسایه شدم. از پنجره که نگاه کردم دیدم سه مرد در حال انتقال جسدی هستند که داخل پتو پیچیده بودند. پا‌های جسد از پتو بیرون زده بود و من در یک لحظه موفق شدم صورت جنازه را که خونی بود ببینم. او را شناختم شقایق بود. آن‌ها جسد را داخل وانت گذاشته و رفتند. چند ساعت بعد که برگشتند از صحبت هایشان فهمیدم که به روستایی در شرق کشور رفته بودند و به احتمال زیاد جسد را در آنجا دفن کرده‌اند.

این مرد ادامه داد: چند روز بعد پلیس به خانه بهروز آمد و او را بازداشت کردند فهمیدم به خاطر همان قتل بوده، اما وقتی آزادش کردند من هم حرفی نزدم، چون بهروز مرد شروری بود و من هم زن و بچه داشتم و دنبال دردسر نبودم.

به‌دنبال اظهارات مرد همسایه، به دستور بازپرس شعبه یازدهم دادسرای امور جنایی تهران، بهروز بازداشت شد. اما مرد جوان منکر جنایت شد و ادعا کرد که از سرنوشت شقایق بی‌خبر است.

بازپرس مصطفی واحدی دستور انتقال متهم به اداره دهم پلیس آگاهی را صادر کرد. همچنین دستور داد تا تیم تحقیق راهی روستای محل دفن شقایق شوند و تحقیقات برای کشف جسد انجام شود.

گفتگو با متهم
شقایق را از کجا می‌شناختی؟
آن موقع‌ها تریاک می‌کشیدم و شایان که در کار فروش مواد بود به همراه شقایق برایم چندباری مواد آورد.

در ناپدید شدن او نقشی نداشتی؟
نه، اما همان موقع برادر شایان در محفلی گفته بود شقایق را او کشته است. او بازداشت شد، اما مدتی بعد آزادش کردند چند سال بعد هم نمی‌دانم به چه دلیلی فوت کرد.

اما تو را دیده‌اند که جسدی را داخل وانت گذاشته‌ای؟
من وانت داشتم، چون میوه فروش هستم، اما من اصلاً آن روز شقایق را ندیده بودم.

منبع: ایران

یکی از موارد عجیب و جالب که در خارج زمین فوتبال حواشی زیادی را به همراه دارد، قرارداد‌های بازیکنان فوتبال با باشگاه‌های مختلف و بند‌های عجیب آن‌ است.

ستاره‌های فوتبال همیشه مفاد خاصی را برای عقد قرارداد با باشگاه‌های مختلف در نظر می‌گیرند.

۱. ماریو بالوتلی

تیم فوتبال لیورپول پس از جدایی لوئیس سوارز مجبور به عقد قرارداد با ماریو بالوتلی بازیکن پر حاشیه آن روز‌های پالرمو شد.

لیورپول در قرارداد با این بازیکن نوشته بود در صورت ایجاد حاشیه و جنجال در زمین و یا خارج از زمین باشگاه لیورپول می‌تواند قرارداد خود با ماریو بالوتلی را فسخ کند.

۲. رادامل فالکائو

فالکائو در نیم فصل دوم ۲۰۱۴ از تیم فوتبال موناکو به منچستر یونایتد منتقل شد. شیاطین سرخ در قرارداد او بندی آورده بودند مبنی بر اینکه فقط در صورت درمان کامل مصدومیت، قراردادش قطعی با این تیم می‌شود.

۳. دنیس برکمپ

برکمپ یکی از بزرگترین و محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ تیم فوتبال آرسنال است. او هنگام قرارداد با تیم لندنی درخواست کرد که به دلیل ترس از پرواز هیچ وقت تیم لندنی را در سفر‌های هوایی همراهی نکند. برکمپ بعد از یازده سال حضور در آرسنال به یکی از افسانه‌های تاریخ این باشگاه تبدیل شد.

۴. نیمار

قرارداد نیمار با بارسلونا در سال ۲۰۱۳ یکی از بحث برانگیز‌ترین قرارداد‌های بازیکنان دنیای فوتبال بود. قرارداد نیمار بند‌های زیادی داشت و یکی از این بندها این بود که دوستان نیمار می‌توانند هر ۲ هفته یک بار به ملاقات او در اسپانیا بیایند.

۵. لوئیس سوآرز

سوآرز علاوه بر شهرت به علت عملکرد فنی مطلوب در زمین فوتبال به علت گاز گرفتن بازیکنان نیز مشهور بود. سوآرز یک بار در لیگ برتر انگلیس و یک بار در جام جهانی مدافعان حریف را گاز گرفته بود. به همین دلیل بندی واضح در قرارداد او مبنی بر گاز نگرفتن آورده شده بود.

۶. رودوک

این مدافع با یک انتقال آزاد به تیم کریستال پالاس پیوست. در قرارداد او آمده بود که اگر وزن او بالاتر از ۸ / ۹۹ کیلوگرم شود باشگاه می‌تواند مبلغ قرارداد او را ۱۰ درصد کاهش دهد.

۷. جوزپه رینا

در قرارداد این مهاجم آلمانی آمده بود هر سال باشگاه آلمانی موظف است که برای او خانه‌ای جدید بسازند. این باشگاه آلمانی هر سال خانه‌ای از لگو ساخته و به این مهاجم آلمانی اهدا کرد.

۸. پل پوگبا

زمانی که او در تیم یوونتوس بود تیم‌های زیادی به دنبال جذب او بودند، اما تورینی‌ها علاقه‌ای به فروش او نداشتند، به همین دلیل بندی به قراداد او اضافه کردند که هر تیمی که خواهان عقد قراداد با پوگبا است موظف است که ۵۵ میلیون پوند پول نقد به این باشگاه بپردازند مبلغی که در آن زمان پرداخت آن نشدنی بود.