فرشته سادات شجاعی روانشناس و مشاور خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره دخالت خانواده همسردر زندگی زناشویی، اظهار کرد: دخالت خانواده همسر می‌تواند به زندگی مشترک زوجین آسیب جدی بزند که زوجین می‌توانند با تعیین کردن حد و حدودی از این دخالت‌ها راحت شوند.

وی با اشاره به اینکه یکی از بدترین انتخاب‌ها برخورد با خانواده همسر و جواب دادن به آنان است که موجب از بین رفتن احترام بین افراد می‌شود، افزود: با انتخاب برخورد درست می‌توانید دخالت خانواده همسر را کاهش دهید. برخی باور‌های اشتباه نشان می‌دهد که والدین فکر می‌کنند اگر فرزندشان همسر خوبی است، برای آن‌ها فرزند خوبی نیست و بالعکس.

این روانشناس با بیان اینکه برخی از زوج‌ها نیز به اشتباه فکر می‌کنند اگر همسرشان، فرزند خوبی برای والدین است، پس همسر خوبی نخواهد بود، گفت: برقراری تعادل در این شرایط کار بسیار مشکلی است. مشخص کردن جایگاه هر کس در زندگی و قبولاندن آن به همسر و والدین، نوعی هنرمندی است.

وظیفه والدین بعد از ازدواج فرزند

شجاعی تصریح کرد: والدین باید بدانند که وظیفه آن‌ها در این حد است که فرزندی لایق و با مهارت‌های لازم تربیت کنند و در راستای رسیدن به انواع بلوغ یعنی بلوغ عاطفی، عقلی، اجتماعی و بلوغ اقتصادی و همه جوانب به فرزندشان کمک کنند. وقتی فرزندشان به این حد از رشد و کمال رسید که توانست مستقل شود با خیال راحت او را به سمت زندگی مستقل سوق داده و اجازه دهند خودش راه زندگی‌اش را انتخاب و مسیرش را طی کند؛ و فرزندان می‌توانند مستقل و خودساخته باشند.

وی ادامه داد: سازگاری با خانواده همسر نیازمند بلوغ بسیاری است. این مسئله که آن‌ها پدر و مادر شما نیستند، همیشه وجود دارد بنابراین کمی فاصله را حفظ کنید. هنگام برخورد با خانواده همسرتان، خود را جای آن‌ها قرار دهید و به جای اینکه از تبعیض قائل شدن نسبت به شما شاکی شوید از غریزه خود کمک گرفته و هوشمندانه رفتار کنید.

این روانشناس با اشاره به اینکه یکی از راه‌های کاهش میزان دخالت خانواده همسر تنظیم روابط به اندازه معقول است، اضافه کرد: اندازه و تعادل نگه دارید، برای این کار لازم نیست دفعات را کاهش دهید بلکه زمان حضور در خانه آنان را کم کنید. سعی کنید زمانی که آنان به خانه شما می‌آیند برایشان برنامه‌ای بچینید تا سرگرم شوند؛ و اگر گله و شکایتی از خانواده شما حتی به درستی مطرح شود، شما چه واکنشی نشان خواهید داد؟ به احتمال زیاد از این موضوع ناراحت شده و شروع به دفاع یا توجیه رفتار‌های آن‌ها خواهید داشت.

شجاعی اضافه کرد: اگر می‌خواهید ناراحتی و دلخوری خود از رفتار خانواده همسرتان را با او در میان بگذارید، به او فرصت واکنشی از سر محبت و البته تعصب بدهید. شاید بگویید که داشتن تعصب خوب نیست، یادتان باشد، نبود هیچ گونه تعصبی روی افرادی که دوست شان داریم تقریبا محال است. پس همانطور که از همسرتان انتظار دارید اگر کسی گله شما را به او کرد، او از شما دفاع کند، برای همسرتان باید این حق را قائل شوید که از خانواده خود نیز دفاع کند. هر کس را مسئول رفتار خودش بدانید.

وی بیان کرد: اگر قرار باشد شما به خاطر رفتار خانواده همسرتان از دست همسر خود عصبانی شوید، قطعا مشکلات شما و همسرتان هر روز تشدید خواهد شد چرا که شما در رابطه با موضوعی از دست همسرتان عصبانی هستید که او کنترلی روی آن ندارد. اگر می‌خواهید اختلاف بین شما و همسرتان تشدید نشود، همیشه ماجرا را از دریچه نگاه او نیز در نظر داشته باشید.

این روانشناس گفت: برای همین منظور یادتان باشد که صحبت کردن با خانواده خود و تذکر به آن‌ها کاری بسیار دشوار برای هر فردی است و تعلل فرضی همسر شما شاید بیش از هر چیز به خاطر اخلاق مداری و داشتن علاقه به خانواده اش باشد و همسرتان در رابطه با انتخاب خود، مبنی بر صحبت نکردن با خانواده اش مسئول است، اما در هر حال این به معنای پذیرفتن مسئولیت تمامی رفتار‌های ناخوشایند خانواده اش نخواهد بود! همیشه گفته شده است که مهربانی، سخت‌ترین دل‌ها را نرم می‌کند. برای نشان دادن محبت خود به خانواده همسرتان از هر موقعیتی استفاده کنید. مانند یک فرزند واقعی نگرانی خود را نسبت به آن‌ها ابراز کنید. از کمک کردن به ان‌ها دریغ نکنید.

امکان پیشگیری از دخالت خانواده‌ی همسر وجود دارد؟

شجاعی افزود: معمولا خانواده‌ها وقت دخالت کردن را ندارند مگر اینکه شخص از قبل ناتوانایی خود در تصمیم گیری را نشان دهد که این مسئله را می‌توان در دوران شناخت قبل از عقد بررسی کرد. اگر شخصیت فرد به طوری باشد که برای انجام هر کاری نیاز به تائید چند نفر دارد می‌توان متوجه شد که او به حمایت فکری دیگران نیاز دارد. پدر و مادر‌ها زمانی به خود اجازه دخالت می‌دهند که فرزندان این اجازه را به آن‌ها داده باشند ونظر خانواده برایشان مهم است.

وی بیان کرد: پس به مرور خانواده‌ها به خود اجازه می‌دهند تا با کنجکاوی در مورد تمام مسائل از فرزند خود سوال کنند و هدف خود را کمک توجیه می‌کنند. با بیش از حد تکرار شدن این کمک ها، حضور دائمی آن‌ها در تمامی تصمیم گیری‌ها فعال می‌شود و دوست دارند تا هر موضوعی را درباره زندگی فرزندان بدانند و در صورت ندانستن موضوعی، دلخور می‌شوند.

این روانشناس با بیان اینکه برای جلوگیری از دخالت خانوده‌ها به هر دلیلی که باشد، باید زوجین خود را مجهز به یادگیری بعضی مهارت‌ها کنند و آموزش‌هایی را کسب کنند و به کار بگیرند، گفت: از جمله، مهارت رفتار جرات‌مندانه و مهارت مذاکره، حل مساله و مدیریت هیجان‌ها است که همه این مهارت‌ها اکتسابی هستند. به این‌معنا که با تمرین و ممارست می‌توان آن‌ها را یاد گرفت و عمل کرد.

شجاعی گفت: بدون شک اگر زوجین با هم ارتباط صمیمانه بیشتری داشته باشند و به یکدیگر بیشتر نزدیک شوند، افراد دیگر کمتر می‌توانند بین آن‌ها نفوذ کنند؛ بنابراین باید راه‌های ایجاد صمیمیت بیشتر را یاد بگیرند و به جای اینکه قصد کنند خانواده را به عنوان یک حریف ببینند که بخواهند از میدان به در کنند باید این‌طور نگاه کنند که خانواده جایگاه خود را دارد، من باید کاری کنم و رفتاری داشته باشم سرشار از صمیمیت تا جایگاه خودم را بالاتر از جایگاه خانواده ارتقا دهم.

وی خاطرنشان کرد: برای رسیدن به این مرحله از رشد، افراد می‌توانند روی افکار و شناخت‌های خود کار و آموزش‌های لازم را کسب کنند.