سرمقاله/ درانتهای سال، از رنجی که می‌بریم…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
سال ۹۷ از پله اولش که شروع به بالا رفتن کرد، فکر نمی‌کرد که آبستن چنین حوادث و امواجی سهمگین برعلیه مردمی باشد که با امیدی هرچند اندک به او دلخوش کرده بودند و از صمیم قلب دعای احسن الحال را زمزمه کرده بودند!! اینک به پله‌های آخر نزدیک شده و نالان و از نفس افتاده می‌خواهد واگذارد این ۳۶۵ روز نه چندان خوب را به عدد بزرگترش یعنی ۹۸، طفلک سال ۹۸ نیامده آنقدر نان برایش ریز شده که نمی‌داند با این همه معضلات و اعوجاجات چگونه آغاز کند و ادامه دهد …!!
سالی که دوباره منجنیق تحریم های آمریکا شروع به پرتاب سنگ هایی عظیم و سهم گینی به اردوی ایران زمین کرد، سنگ‌هایی که تنها مردم این دیار را نشانه رفتند و بر آنها باریدن گرفتند..!! هنوز پس از ۴۰ سال نتوانستیم بستری را جدا از تعفن سیاست زدگی فراهم آوریم که قرار نباشد تند و تند از طرف کشورهای بزرگ و کوچک آماج تحریم شویم، هنوز پس از چهار دهه با امضای مردک موی زرد آمریکایی بازار داخلی‌مان به یکباره دچار زلزله مرگباری می‌شود که دلار حداکثر ۴۵۰۰ تومان را به کانال چهارده و حتی تا ۱۸ هزار تومان وارد می‌کند، صف‌هایی عظیم و بزرگ برای خرید دلار و بازی کثیف دلالی دوباره چون همیشه اوج می‌گیرد، از کارمند تا زن خانه دار و …از مشتریان خرید و فروش ارز می‌شوند، همه چیز به هم می‌ریزد، سکه و طلا به آنچنان وضعیتی دچار می‌شوند که در تاریخ مدون کشورمان بی سابقه بوده است، یعنی هرقطعه سکه بهار آزادی در کانال چهار میلیون تومان پرسه می زند!! حقوق‌های ثابت و ورشکستگی کارخانجات و ضرر دهی آنان و تورم لجام گسیخته نیز گره‌ای می‌شود افزون بر گره‌های دیگر، کارشناسان رسانه ملی به تکاپو میافتند و سعی می‌کنند که توپ را در زمین دولت بغلطانند، بی آنکه توان واجازه ورود به مبحث پیچیده اقتصاد را داشته باشند، به شکلی مرموز آب توبه بر سر سایر دولت ها ریخته و دولت حال را سیبل حملات پوپولیستی خود می‌کنند، بی آنکه به سراغ ریشه‌های بوجود آوردن چنین وضعیتی آن هم پس از گذر چهار دهه بروند …!!
برخی آقایان که نه طعم کیسه بیماری و نه مزه تلخ فقر وبیکاری را می‌فهمند دهان باز کرده و شعارهایی سر می‌دهند که حتی خود آنهارا فبول ندارند، مردم را به خوردن اشکنه پیاز دعوت می‌کنند و آنها را به ایستگاه شعب ابیطالب راهنمایی می‌کنند و بازم ازآنان صبوری و صبوری می‌طلبند!! چرا مردم؟ اینان مگر چه گناهی کرده‌اند که همیشه باید دعوا سر لحاف آنان باشد؟ مگر این مردم حق زندگی و لذت بردن ازآن و خوشحالی را ندارند؟ مگر سرزندگی و داشتن حداقل های لازم بر آنان حرام است؟!! چه کسی گفته که دائم مردم باید تقاص نامدیریتی ها و بی عرضگی برخی مسئولین حال وگذشته را بدهند؟!! چه کسی گفته که هرچه آش شور یا بی نمکی که برای مردم پخته می‌شود را باید با لذت وبه به گفتن بخورند و خم به ابرو هم نیاورند که مثلاً به آنها گفته شود خودی‌های انقلابی؟!! چه کسی به مدیران حال وگذشته چنین حقی را داده که دائم اصل آزمایش و خطا را پیشه کنند وکسی هم حق اعتراض وپرسش نداشته باشد…!! واقعیت این است که سال بدی را گذراندیم و باز باید بگذرانیم، امید دادن به مردم باشعار درمانی و بازی با کلمات دیگر امکان پذیر نیست، باید بفهمید تا برای این مردم تب نکنید برایتان نخواهند مرد…!!! سال ۹۸ را چنانچه با جنگ های زرگری سیاسی بازی آغاز کنید شک نکنید که بازنده شما خواهید بود، دوره بازی کردن و بازی دادن افکار عمومی به سرآمده و مردم آن چیزی را قبول می‌کنند که در زندگی روزمره‌شان لمس کنند و صداقت را ببینند و دروغ ها و تهمت ها را دیگر نشنوند، مردم قرار نیست تا آخر بازی که به ضرر آنان دارد پیش می‌رود با برخی مدیران بی عرضه و بی سواد حضور داشته باشند…!!!