الگوی حل مسأله خوبی برای بچهها باشید. بچهها رابطه شان با یکدیگر را همان طور تنظیم میکنند که از شما یاد گرفتهاند. اگر شما و همسرتان مدام در حال بگو مگو باشید، فرزندانتان هم دعوا کردن را برای حل مسائلشان انتخاب میکنند. اگر با بچهها و همسرتان از طریق گفت وگو مسائل را حل کنید، بچهها هم یاد میگیرند مسائل بین خود و دوستانشان را با گفت وگو حل کنند.
– عادل باشید. اگرچه ممکن است برایتان دشوار باشد اما سعی کنید با هر دو فرزندتان رفتاری یکسان داشته باشید. وقتی به یکی توجه میکنید، از دیگری غافل نشوید. فرزندان بزرگتر معمولاً بیشتر آسیبپذیر و حساسند. به آنها بیشتر محبت کنید و نگذارید به خواهر یا برادر کوچکترشان حسادت کنند.
گاهی دعوای بچهها برای جلب توجه والدین است. آنها را به حال خود رها نکنید. وقتی دعوا میکنند، قاضی شوید و درباره موضوع حرف بزنید. یکی از دامهایی که اغلب والدین در آن گرفتار میشوند این است که تلاش میکنند بفهمند چه کسی دعوا را شروع کرده، کی بدجنسی کرده و… این خیلی کمکی به حل مسأله نمیکند.
یک تخته وایتبرد قضاوت داشته باشید و روی آن کارهای درست و غلط هر کدام از بچهها را در مورد موضوع دعوا بنویسید. بعد درباره اختلاف توضیح دهید و وقتی مسأله حل شد از فرزندانتان بخواهید اشتباهات خود را از روی تخته پاک کرده و به جای آن رفتار درست را نشان دهند.
تنبیه مناسب در نظر بگیرید. دعوای بچهها اگر محدود به داد و فریاد باشد قابل مهار است اما وقتی یکی سعی میکند با لجبازی یا پرخاش به دیگری صدمه وارد کند باید او را تنبیه کنید.
خیلی وقتها دعوای بچهها به خاطر بیکاری و سرگرمی نداشتن است. آنها را به کاری مشغول کنید یا بازیها و فعالیتهای مشترک برای آنها ترتیب دهید. مثل درست کردن کاردستی، رفتن به یک کلاس زبان یا موسیقی و ورزش و…
فضای خانه را آرام نگه دارید. رقابت بیمورد ایجاد نکنید و با رفتارهایتان کاری نکنید که فرزندانتان افسرده یا پرخاشگر شوند. مثلاً برای فرزندانتان فضای خصوصی و لوازم شخصی کافی در نظر بگیرید. اگر میتوانید اتاق آنها را جدا کرده و کاری کنید که کمترین تنش میان آنها ایجاد شود.