کودکان خردسال بدون سیاست و پرده‌پوشی، حسادت خود را نشان می‌دهند. آن‌ها به طور مستقیم به پدر و مادرشان می‌گویند از فرزند تازه متولد شده خوششان نمی‌آید و شاید حتی در پی صدمه زدن به او برآیند.
حسادت در سن ۱۵ تا ۱۶ ماهگی در کودکان آشکار می‌شود و در دو زمان یعنی از سن ۲ تا ۵ سالگی و دوران بلوغ به اوج خود می‌رسد. شاید بتوان گفت شدیدترین مرحله حسادت، در دوران پیش از ۵ سالگی است زیرا در این دوران کودک کاملا به والدین خود وابسته است و همه نیازهای او بویژه نیازهای عاطفی و روانی‌اش توسط آن‌ها ارضا می‌شود.
حس حسادت بیشتر در فرزند اول نسبت به فرزند کوچکتر شکل می‌گیرد بخصوص زمانی که شاهد توجه بیشتر والدین به خواهر یا برادر کوچکشان باشند چرا که فرزندان بزرگتر دوست دارند محبت و علاقه والدین‌شان را به صورت انحصاری به دست آورند.
والدین باید محبت خود را به صورت مساوی و عادلانه بین فرزندانشان تقسیم کنند مثلا اگر اسباب‌بازی برای فرزند کوچکتر خود می‌خرند هدیه‌ای حتی کوچک برای فرزند بزرگتر خود تهیه کنند. باید برنامه‌ها طوری تنظیم شود که از بروز حسادت جلوگیری شود. همچنین سعی کنند تا کودک از این بابت که والدین او را مانند سابق دوست دارند اطمینان خاطر پیدا کند و اگر حسادتی می‌شود آن را با عصبانیت کنترل نکنند بلکه با سعه صدر بیشتر به آن نگاه کنند.