در بخشهایی ازین مصاحبه می خوانید:
“…. *تداوم محرومیت ها در مناطق خاصی از کشور چقدر ناشی از عملکرد دولت ها و عدم ورود اثرگذار آنها به عرصه محرومیت زدایی است؟ آیا می توان این را ناشی از کمکاری و عملکرد نامطلوب دولت ها دانست؟
دولت ها در این باره کم کاری کرده اند، فارغ از نگاه های سیاسی جناحی باید بگویم دکتر احمدی نژاد خود در مناطق محروم حاضر می شد و تا دل روستاها می رفت و پای حرف مردم می نشست و از نزدیک مشکلات آنها را لمس می کرد و آنگاه بود که بودجه اختصاص می داد اما امروز هستند مناطقی که اصلا با آنها ارتباطی برقرار نمی شود و متاسفانه رویکرد در مواجهه با آنها شعاری است نه عملی؛ در حالی که مردم مناطق محروم همیشه در صحنه حاضر بوده و برای انتخاب رییس جمهور رای داده و پای کار بوده اند و توقع دارند رییس دولت هم به مشکلات آنها ورود کرده و به مناطق محروم بیاید و مشکلات شان را از نزدیک ببیند.
باید توازن منطقه ای رعایت شود نه آنکه مناطق فقیر را فقیرتر و مناطق غنی را غنی تر کنند! باید تعادل و توازنی در سراسر کشور ایجاد شود نه آنکه برای بخشی بودجه های بسیار بدهند و به بخش دیگر هیچ بودجه ای اختصاص نیابد ….”
نماینده مردم اورامانات در مجلس شورای اسلامی:
رویکرد دولت درباره مناطق محروم شعاری است نه عملیاتی!
اگرچه نوع دوستی و دیگرخواهی ایرانیان تجلّیات بی شماری دارد که ایران و ایرانی را شهره جهان ساخته اما قطعاً فعالیت های جهادی که معمولا در تعطیلات نوروز رنگ و بوی دیگری می گیرد، یکی از بهترین تصاویر این نوع دوستی را پیش چشمان هر بیننده ای تصویر می کند به ویژه وقتی جوانان مخلص و بی ادعا و بی اعتنا به پست و مقام و عناوین اداری را می بینی که هر یک به فراخور تخصص و توان سعی می کند باری از دوش مردم رنج دیده کشورش بردارد، بدون آنکه به حقوق های نجومی فکر کند، بیش از پیش خدا را برای داشتن چنین مردمی باعاطفه شکر می کنی.
از این رو و در بررسی تاثیر فعالیت های جهادی در محرومیت زدایی از کشور با شهاب نادری، نماینده مردم اورامانات و دبیر فراکسیون اهل سنت مجلس شورای اسلامی گفتگویی داشته ایم که در ادامه می خوانید.
*جناب نادری! فعالیت ها و برگزاری اردوهای جهادی که در ایام نوروز تحرک و دامنه بیشتری می گیرد، چه ضرورتی دارد و چه نقشی در محرومیت زدایی ها از مناطق محروم ایفا می کند؟
قطعاً این فعالیت ها در محرومیت زدایی از مناطق محروم نقشی مهم دارند، چراکه وقتی این نیروها در روستاهایی حاضر می شوند که حتی از آب و گاز محرومند و هنوز هیچ طرحی در آنها اجرایی نشده، می توانند در پیشبرد طرح و برنامه ها کمک کنند و به مردم امید ببخشند.
به عبارت دیگر، حضور نیروهای بسیجی و جهادی در مناطق محروم که با کار و تلاش شبانه روزی همراه است در آینده نه چندان دور بازده خوبی خواهد داشت.
باید توجه داشت مردم مناطق محروم همیشه ایام و در همه مواضع خاص انقلاب و نظام همچون راهپیمایی ها، انتخابات و … پشتیبان نظام، ولایت و رهبری بوده اند و جا دارد که برای رفع نیازهای آنها تلاش و هزینه شود.
*حضور ارگان هایی همچون سازمان بسیج مستضعفین، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی، کمیته امداد و آستان قدس در کنار جوانان مخلص و جهادی، چقدر می تواند در پیشبرد هدف محرومیت زدایی در مناطق محروم کمک کند و آیا اینها در این باره موفق عمل کرده اند؟
قطعا این نهادها و ارگان ها نقشی موثر داشته اند برای مثال مساجد، مدارس، راه ها و فاضلاب را سپاه ساخته است، بنابر این، ورود این ارگان ها در تسهیل روند کار موثر و نقش آنها انکارناپذیر است.
متاسفانه، مشخص نیست چرا دولت در این میدان ورود نمی کند، در حالی که اگر سپاه و بسیج ورود نمی کردند، مسائلی مثل اشتغال جوانان ممکن نبود، چنان که در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی با درصد پایین وام می دهند.
یعنی اگر بسیج و سپاه در مناطق محروم حاضر نباشند، به ویژه در مناطق مرزی فکر و ایده نسل جوان ما را می خرند و اینچنین در آینده حتی در حوزه تامین امنیت با مشکل مواجه خواهیم شد اما به لطف خدا و بنابر توصیه های مقام معظم رهبری و دلسوزان نظام همچون فرماندهان بسیج و سپاه، خدماتی ارائه شده که مانع از بروز چنین اتفاقت ناگواری می شود.
البته توقع است که هم این ارگان ها و هم دیگر مسئولان و نهادها به میدان محرومیت زدایی از مناطق محروم ورود کنند، برای مثال روستایی که در طول دفاع مقدس ۱۱۰ شهید داده که این مهم در سطح روستاهای کشور اتفاقی بی نظیر است نباید از اولیاتی چون آب و گاز بی بهره باشد.
*حضور نیروهای سپاه و بسیج در کنار مردم مناطق و نیز نیروهای جهادی چقدر از نظر انگیزه بخشی به مردم و تقویت روحیه آنها اثرگذار است و به فعالیت های جهادی عمق و دامنه می بخشد؟
کار خوب و اثرگذار از هر شخص، نهاد و سازمانی که سر بزند، قابل تحسین و پسندیده است، وقتی مردم اینها را می بینند که سپاه و بسیج و نیروهای جهادی به صورت خودجوش وارد میدان محرومیت زدایی می شوند، به مردم امید داده و باعث می شود آنها بدانند هنوز کسانی هستند که بسیج وار به مردم خدمت می کنند.
باید توجه داشت دولت از ملت تشکیل شده و اینها لازم و ملزوم هم اند و قطعاً ورود این نیروها به مناطق محروم مردم را امیدوار و دلگرم می کند.
*تداوم محرومیت ها در مناطق خاصی از کشور چقدر ناشی از عملکرد دولت ها و عدم ورود اثرگذار آنها به عرصه محرومیت زدایی است؟ آیا می توان این را ناشی از کمکاری و عملکرد نامطلوب دولت ها دانست؟
دولت ها در این باره کم کاری کرده اند، فارغ از نگاه های سیاسی جناحی باید بگویم دکتر احمدی نژاد خود در مناطق محروم حاضر می شد و تا دل روستاها می رفت و پای حرف مردم می نشست و از نزدیک مشکلات آنها را لمس می کرد و آنگاه بود که بودجه اختصاص می داد اما امروز هستند مناطقی که اصلا با آنها ارتباطی برقرار نمی شود و متاسفانه رویکرد در مواجهه با آنها شعاری است نه عملی؛ در حالی که مردم مناطق محروم همیشه در صحنه حاضر بوده و برای انتخاب رییس جمهور رای داده و پای کار بوده اند و توقع دارند رییس دولت هم به مشکلات آنها ورود کرده و به مناطق محروم بیاید و مشکلات شان را از نزدیک ببیند.
باید توازن منطقه ای رعایت شود نه آنکه مناطق فقیر را فقیرتر و مناطق غنی را غنی تر کنند! باید تعادل و توازنی در سراسر کشور ایجاد شود نه آنکه برای بخشی بودجه های بسیار بدهند و به بخش دیگر هیچ بودجه ای اختصاص نیابد.
*دولت چگونه می تواند به مشکلات مناطق محروم رسیدگی کند تا حداقل ها برای مردم این مناطق تامین شود؟
امروز مشکلات اقتصادی کشور بسیار زیاد است تا جایی که مقام معظم رهبری از این مسئله مکدر شده و به رییس جمهور درباره مدیران دولت و عملکرد آنها برای رفع مشکلات مردم تذکر دادند!
در مناطق محروم به دلایلی چون عدم اشتغال، آسیب های دوران جنگ و … متاسفانه نیروها و استعدادهای جوان هرز می رود. اما دولت ها می توانند از طرقی همچون صندوق توسعه ملی ورود کنند تا جاهای غنی، غنی تر و مناطق فقیر، فقیرتر نشوند و تعادل و توازن در کشور تا حدی برقرار شود.