قدمت حجاب و عفاف در فرهنگ و تمدن ایرانی به قدمت تاریخ است و پوشش متمدنانه زن و مرد ایرانی در تمام ادوار و ادیان این سرزمین همواره وجود داشته است.
حجاب و عفاف از اصول اولیه و مورد تاکید تمام ادیان الهی بوده و در طول تاریخ، حفظ و پاسداشت حجاب امری واجب شمرده می شد که به تدریج در بین پیروان برخی از ادیان کمرنگ شد.
رواج حجاب در بین زنان قوم یهود، موضوعی است که تاریخ پژوهان، نه تنها از مرسوم بودن آن در بین زنان یهود سخن گفته اند، بلکه به سخت گیری های بی شمار آن نیز اذعان کرده اند.
در مسیحیت، همانند دین زرتشت و یهود، حجاب زنان امری واجب به شمار می آمده است. مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد حجاب زنان را تغییر نداده و قوانین شدید آن را استمرار بخشیده است، بلکه در برخی موارد، قدم را فراتر نهاده و با تأکید بیشتری وجوب حجاب را مطرح کرده است.
واجب بودن حجاب برای زنان از ضروریات دین مبین اسلام است، اما از آنجا که اسلام دین اعتدال و کاملی است، در مساله حجاب نیز نه سخت گیری های افراطی سایر ادیان را دارد و نه حجاب را مانعی برای حضور زن در جامعه و بروز استعداد ها می داند.
دین مبین اسلام با تاکید بر حفظ حجاب و عفت به تاثیر گذاری زنان دوشادوش مردان نیز سفارش می کند، چنانچه در غزوه ها، نقش زنان به عنوان پرستار مجروحان در پیروزی سپاه اسلام بسیار چشمگیر بود.
اگر بخواهیم به ویژگی ممتاز زنان ایرانی اشاره کنیم، بدون شک حجاب و عفاف برجسته ترین شاخص است.
پژوهش ها نشان می دهد که زنان ایران از زمان مادها، حجابی کامل شامل پیراهن بلند چین دار، شلوار، چادر و شنلی بلند بر روی لباس ها داشته اند؛ این حجاب در دوران سلسله های مختلف نیز معمول بود بنابراین در زمان زرتشت و قبل و بعد از آن نیز، زنان ایرانی از حجابی کامل برخوردار بوده اند.
زن ایرانی در طول تاریخ، حجاب را نه از روی اجبار، بلکه با میل و رغبت خود انتخاب کرده و با آمدن اسلام و گرایش ایرانی ها به این دین، حجاب نقش پررنگ تری به خود گرفت و جزو هویت زن ایرانی شد اما این هویت با کشف حجاب رضاخانی دچار خدشه شد.
مقدمات کشف حجاب از زمانی آغاز شد که خانواده رضاخان به حالت رفع پوشش در نوروز سال ۱۳۰۶ شمسی در حرم مطهر حضرت معصومه (ع) حاضر شدند، ولی بعد از سفر رضاخان به ترکیه، دیکتاتور اطرافیان را به این مساله تشویق نمود.
در اوایل خرداد ۱۳۱۴ رضاخان هیئت دولت را احضار کرد و گفت ما باید در صورت و سنت غربی شویم، باید برای رفع حجاب زنان اقدام نمود؛ و چون برای عموم مردم اجرای این طرح مشکلاتی به وجود می آورد شما وزرا و معاونان باید پیش قدم شوید و هفته ای یک شب با خانم های خود در کلوپ ایران اجتماع کنید.
او به وزیر فرهنگ وقت دستور داد در مدارس زنانه، معلمان و دختران باید بدون حجاب باشند و اگر زن یا دختری از این برنامه امتناع کرد، او را در مدارس راه ندهند؛ این امر منجر به قیام مردمی شد تا اینکه رضاخان دستور قتل و کشتار معترضان متحصن در مسجد گوهر شاد را صادر کرد و به همین مناسبت این روز را ‘روز حجاب و عفاف’ نامگذاری کرده اند.