به گزارش «تابناک»؛ گمرک ایران طی نامهای به مدیران اجرایی این دستگاه، ضمن اشاره به یکی از مفاد برنامه ششم توسعه، واردات و توزیع چای خارجی را از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف خواند و مستند این تصمیم را، اعلام سازمان امور مالیاتی اعلام کرد؛ نامهای که چند روز پیش ابلاغ شده و در دستور کار قرار گرفته است.
این در حالی است که مسئولان گمرک در دی ماه اعلام کرده بودند، آن دسته از چایهای وارداتی از پرداخت مالیات معاف است که افزودنی نداشته باشند؛ یعنی «معافیت عرضه و واردات چای خشک بدون هیچگونه افزودنی اعم از اسانس و نظایر آن … [با این ملاحظه که] این معافیت قابل تسری به خدمات بسته بندی، فرآوری و توزیع انواع چای خشک نخواهد بود.»
بدین ترتیب، نامه اخیر مشخص میکند، موارد مشمول معافیت که پیشتر توسط گمرک در خصوص واردات چای اعلام شده بود، همگی برچیده شدهاند؛ چه انحصار این معافیت به واردات چای خشک بی هیچ افزودنی و چه غیرقابل تسری بودن این معافیت به خدمات بستهبندی، فرآوری و توزیع این محصولات در داخل کشور.
نامهای که بر بالای آن شعار سال، یعنی «اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال» نقش بسته، اما فحوای آن نه با اقتصاد مقاومتی همخوانی دارد و نه با تولید و اشتغال، که برعکس، ضد همه اینهاست. گویی قرار است از تولید و اشتغال دیگر کشورها حمایت کرده و به اقتصاد ایشان سود برسانیم، وگرنه چه دلیلی دارد چای خارجی را از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف کنیم؟ آیا قصد داریم مانع از افزایش نرخ آن شویم تا قدرت بیشتری در مقابل چای تولید داخل داشته باشد یا چه؟
آیا میتوان پذیرفت که اعمال مالیات بر ارزش افزوده در برخی امور، مانند مراجعه به رستورانها و فستفودها امان مردم کشوری را بریده باشد، اما مسئولان سازمان مالیات بر ارزش افزوده ماهی یک بار جلسه بگذارند و بخشی از واردات را از پرداخت این نوع مالیات معاف کنند و دیگر مسئولان به سرعت خواستار اعمال این مصوبه در واحدهای خود باشند؟ آیا این اقدام نسبتی با آن شعار مندرج در بالای نامههای اداری هم دارد یا اساس مسئولان بر تحقق آن شعار، اما برای خارجیها قرار گرفته؟!