وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروزه با وجود مشکلات اقتصادی خانواده اغلب پدران تمام انرژی خود را صرف امر معاش خانواده می کنند و از ابراز محبت به فرزندانشان باز می مانند.
به گزارش خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ متاسفانه مشکلات اقتصادی در جوامع امروزی سبب شده است که پدران روزانه ساعت های طولانی را در بیرون از خانه مشغول کار و فعالیت باشند تا بتوانند روزی حلال را برای خانواده شان فراهم کنند.بنابراین این موضوع منجر به حضور کم رنگ آن ها در محیط خانه شده است و در نتیجه بیشتر بار مسئولیت رشد و تربیت فرزندان را مادر خانواده به دوش می کشد.به عبارتی پدران در حکم یک عابر بانک هستند که تنها تامین کننده نیازهای مادی و اقتصادی اعضای خانواده محسوب می شوند و روانشناسان امروزه نام این مشکل روانشناسی را “خودعابر بانک پنداری” می نامند.وقتی کمبود محبت در قالب نیاز مادی ظاهر می شود
زهرا سعید واحد روان شناس کودکان استثنایی با اشاره به اینکه گاهی نیازهای غیر ضروری مادی فرزندان ناشی از کمبود محبت است، عنوان کرد: پدران با حضور بیشتر در خانواده می توانند این خلا عاطفی ایجاد شده را پر کنندهمچنین کودکان نیز یاد می گیرند که تنها برای برآورده ساختن نیازهای اقتصادی خود سراغ پدرشان را نگیرند.
وی اظهار داشت: همان طور که کودکان نیاز به تایید و دیده شدن توسط دیگران دارند مردان در خانواده نیز تمایل دارند که از مسائل و مشکلات فرزندشان آگاهی پیدا کنند و در تمامی امور خانواده مشارکت کنند.
محبت پدر سیراب کننده تشنگی فرزند!
این روان شناس کودکان استثنایی در خصوص نقش موثر پدر در برقراری رابطه عاطفی صمیمی و نزدیک با فرزند دختر بیان کرد: در صورتی که فرزند دختر خانواده در دوران کودکی و پیش از بلوغش از سوی پدر یا برادرش به اندازه کافی مورد محبت و توجه واقع شده باشد دیگر نیازی به برقراری ارتباط عمیق با جنس مخالف اش در سنین بلوغ ندارد.
وی اظهار داشت: پدر و مادر هر دو باید در تربیت فرزندان میزان یکسانی از اقتدار و عاطفه را خرج کنند که این شیوه فرزند پروری تاثیر بسزایی در تربیت آتی فرزندان به خصوص در دختران دارد. اگر پدر نقش خودش را از نظر سرمایه گذاری عاطفی به طور کامل در خانواده ایفا کرده باشد در این صورت دختر پدر را به عنوان منبع امنیت و قدرت می پذیرد و با استفاده از عزت نفس و اعتماد به نفسی که از ارتباط با پدرش کسب کرده است در انتخاب همسر آینده اش هم این اقتدار و عشق را به طور همزمان به کار می گیرد.
سعید واحد افزود: پسر نیز گرایش بسیاری دارد که با پدرش همانند سازی کند به عبارتی هرچه نقش پدر در خانواده پر رنگ تر باشد و مرد رابطه عاطفی گرمتری با همسرش داشته باشد پسر نیز یاد می گیرد که آقایان انسان های بی روح و احساس نیستند و خودش نیز در آینده تعامل عمیقتری با اعضای خانواده اش داشته باشد.
نسرین امیری فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان یادآور شد: خوشبختانه امروزه زنان حضور پر رنگی در جامعه پیدا کرده اند.آن ها می توانند دوشادوش مردان در تامین هزینه های اقتصادی خانواده نقش داشته باشند.بنابراین همان طور که توانمندی زنان در درآمد زایی نسبت به گذشته افزایش پیدا کرده است مردان نیز باید تلاش کنند که توانایی خود را در برقراری ارتباط عاطفی با اعضای خانواده و به خصوص فرزندان افزایش دهند.
وی تصریح کرد: مردان باید در تقابل بین سنت و مدرنیته از تعصب های بی جا استفاده نکنند و بدون شواهد منطقی از موضوعی دفاع نکنند.به طور مثال بسیار شنیده ایم که به اشتباه به مردانی که در کارها و امور خانه به همسرشان کمک می کنند برچسب زن ذلیل زده می شود.
علاقه و اقتدار؛ دو کفه ترازوی تربیت فرزندان
مینا پور فرخ دکتری روانشناسی عمومی عنوان کرد: در خانواده بالنده عشق و علاقه و اقتدار به نسبت یکسانی در تربیت فرزندان تاثیرگذار هستند.در صورتی که میزان اقتدار بیشتر از عاطفه و محبت باشد سبک فرزندپروری خانواده سخت گیر و مستبدانه است و در این خانواده کودکان عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی دارند.
وی یادآور شد: پدرانی که عشق و عاطفه کمتری را نسبت به اقتدار در تربیت فرزندان خرج کرده باشند در این صورت فرزندان برای ایجاد این امنیت در پی طلب مهر بی وقفه وگدایی محبت هستند که این موضوع می تواند آسیب های جدی را برای آن ها به همراه داشته باشد.
بنابراین چه خوب است که زنان و مردان تلاش کنند تا توانمندی های خود را از جنبه های گوناگون علمی، عاطفی و اقتصادی ارتقا بخشند تا بتوانند فرزندانی سالم و نیکو تحویل جامعه دهند.مردان نیز از سنت قدیمی پدر سالاری فاصله گرفته و سعی کنند با مهربانی و عطوفت در برخورد با سایر اعضای خانواده رفتار کنند تا از این طریق به کانون خانواده گرمی و حرارت بخشند.
البته این نکته حائز اهمیت است که این موضوع تنها کودکان را درگیر خود نمی کند و بسیاری از جوانان تنبلی و تن پروری را جایگزین فعالیت و کار کرده اند و برای تامین نیازهای مادی خود تنها به جیب پدر چشم می دوزند و دست به دامن پول تو جیبی ماهانه دریافتی از پدرشان می شوند.
