یکی از مهمترین موضوعات مرتبط با تغییرات آب و هوا، امنیت غذایی است. بسیاری از خانواده های فقیر و کم درآمد در سراسر دنیا که اغلب آنان کشاورز، ماهیگیر و دامدار هستند، دستخوش تغییرات حاصل از افزایش دما و بیماری های ناشی از تغییرات آب وهوا می شوند.
همزمان با این معضل، جمعیت روز به روز در حال افزایش است و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۵۰ میلادی، به ۹٫۶ میلیارد نفر برسد. تمام این جمعیت نیازمند غذای کافی و سالم هستند، بنابراین سیستم های غذا و کشاورزی باید بیشترین انطباق را با این تغییرات داشته باشد. مهمترین ویژگی های سیستم های غذایی برای پاسخگویی به رشد جمعیت، با درنظر گرفتن تغییرات آب و هوا، انعطاف پذیری، پایداری و زایایی آن است. این تنها راهی است که می توان در جهت حفظ اکوسیستم، جمعیت در حال رشد و کاهش گازهای گلخانه ای و انتشار کربن در پیش گرفت.
منظور از پایداری سیستم غذا و کشاورزی، تولید محصول بیشتر با منابع و فضایی با مساحت کمتر است. برداشت، ذخیره، بسته بندی، حمل و نقل، زیرساخت ها، مکانیسم های بازار و قوانین باید به گونه ای باشند که کمترین اتلاف مواد غذایی صورت گیرد و محصولات با بیشترین کیفیت و در سریعترین زمان ممکن در اختیار افراد جامعه قرار گیرند.
سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، شعار روز جهانی شعار روز جهانی غذا در سال ۲۰۱۶ میلادی را “آب و هوا در حال تغییر است، غذا و کشاورزی نیز به تبع آن باید تغییر کند” در نظر گرفته است. به این مناسبت، از کشورها خواسته است سیستم های کشاورزی و غذایی را با تغییرات آب و هوا منطبق کنند و به توسعه روستایی توجه بیشتری داشته باشند و سرمایه گذاری بیشتری به این حوزه اختصاص دهند. افزایش انعطاف پذیری کشاورزان، ضمانت امنیت غذایی و کاهش انتشار کربن است.
فائو آماری را در این زمینه منتشر کرد که قابل تامل است:
-دامداری به طور متوسط مسئول انتشار دو سوم گازهای گلخانه ای و حدود ۷۸ درصد متان است؛ فائو در حال همکاری با کشورها برای مدیریت دامداری است. مطالعات نشان می دهد تنوع دام در مقابله با تغییرات آب و هوا موثر است.
-تغییرات آب و هوا تاثیر مخربی بر منبع طبیعی از جمله آب و خاک دارد. مدیریت خاک و جنگل سبب جذب دی اکسید کربن بیشتر و کاهش گازهای گلخانه ای می شود.
-انتظار می رود تولید محصولات کشاورزی برای تامین نیاز ساکنین کره زمین، تا سال ۲۰۵۰ میلادی۶۰ درصد افزایش پیدا کند. تغییرات آب و هوا دستیابی به این هدف را دشوار می کند و باید به دنبال راه حل های مختلف بود.
-بیش از یک سوم مواد غذایی تولید شده در سراسر جهان تلف می شود که حدود ۱٫۳ میلیارد تن در سال است. متان تولید شده از غذاهای فاسد ۲۵ برابر قوی تر از دی اکسید کربن است.
-تا سال ۲۰۵۰ میلادی ذخیره گونه های مختلف ماهی در مناطق گرمسیری به میزان ۴۰ درصد کاهش می یابد و صنعت شیلات نیازمند مدیریت بیشتر در اقیانوس ها، رودخانه ها و دریاچه هاست.
-جنگل زدایی و تخریب جنگل ها عامل ۱۰ تا ۱۱ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر جهان است.
-بهبود سیستم جهانی غذایی، هدف دستیابی به جهانی بدون گرسنه تا سال ۲۰۳۰ میلادی است.