به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، از آنجایی که پروتئین‌های مو در دی‌ان‌ای از ثبات و پایداری بیشتری برخوردار هستند، از این روش می‌توان برای شناسایی انسان‌های باستانی و حل رمز و رازهایی که در دراز مدت فراموش شده استفاده کرد.

تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای معمولا برای شناسایی افراد در علم پزشکی قانونی و باستان شناسی استفاده می‌شود زیرا دی‌ان‌ای منحصر به فرد است.

با این حال، دی‌ان‌ای به راحتی تخریب می‌شود و این روش عملا در دراز مدت بی‌فایده و ناکارآمد است.

یک تیم به رهبری “گلندن پارکر” از آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور در کالیفرنیا، در تلاش برای غلبه بر این مشکل بررسی کردند که آیا پروتئین موجود در موی انسان می‌تواند ابزار دیگری برای شناسایی افراد را ارائه دهد یا خیر.

محققان در این پژوهش بدن چند انسان مومیایی شده را مورد بررسی قرار دادند که همگی در حدود ۲۵۰ سال سن داشتند.

در این پژوهش مشخص شد که پروتئین‌های موجود در موی این انسان‌ها با گذشت این همه سال هنوز تخریب نشده و همچنان پایدار هستند.

آنها این نمونه‌ها را همراه با نمونه موی ۷۶ انسان اروپایی، آمریکایی و آفریقایی تبار مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

این تیم در مجموع موفق به یافتن ۱۸۵ نشانگر پروتئین مو شدند، که به باور آنها ممکن است برای ارائه یک الگوی منحصر به فرد برای یک فرد و اینکه بتوان آن فرد را در میان جمعیت یک میلیونی تشخیص داد،  کافی باشد.

این روش جدید می‌تواند در کمک به کارکنان پزشکی قانونی برای یافتن سرنخ‌هایی از افراد مجرم موثر باشد همچنین به باستان شناسان برای شناسایی بقایای پر رمز و رازی که از گذشته به جا مانده است کمک کند.