سرمقاله – تابوتی که در آن جنازه ای نیست

امروز خراسان جنوبی_محمد راعی فرد

تابوتی که اینک تشییع می‌شود درون آن حتی جنازه ای بنام آموزش و پرورش هم نیست چه رسد به اینکه برآن زنجموره هم بکنیم و ناخن برصورت کشیم و موی از سر برکنیم. شاید بی اغراق صدها بار درمورد یکی از مهمترین و حیاتی ترین امور کشور یعنی آموزش وپرورش نوشتیم و حنجره دریدیم اما چون بومرنگ برگشت و محکم بر دهان مان کوبیده شد. در جهان امروز آموزش وپرورش از آنچنان اهمیتی برخوردار است که خروجی اش می‌شود یک اقتصاد فوق العاده قوی که درسایه آن قدرت نظامی قویتری هم زاده می‌شود. بی اغراق و با فکت و مستند و بی رودربایستی و محافظه کاری باید اذعان کنم که ما هنوز بر مدار مدرسه ای که مرحوم رشدیه در یک سده قبل بنا نها حرکت می‌کنیم اما با ادبیات دیگر و پروپاگاندای بیشتر. وقتی از آموزش و پرورش می‌گوییم اصلاً به سراغ استثنائاتی که چون تک ستارگانی می‌درخشند و سپس می‌روند تا در جای دیگری نورافشانند نمی‌رویم. ما با کلیاتی حدود ۹۵ درصدی سروکار داریم که بجز محفوظات و بسیار چیزی نمی آموزند و به همین دلیل و دلایل دیگر است که از هدف گذاری مناسب و در خور کشوری چون ایران بسیار فاصله دارند. ببینید متنهای کتابها را. بخوانید محتوای آن‌ها را. بنگرید خروجی که از درون آن هر ساله صدها هزار دانش آموز فارغ التحصیل نمی‌دانند که قرار است چه کنند و به کدامین مرحله پرتاب شوند. میلیون‌ها جوان دانشگاه رفته اما بیکار نتیجه همان آموزش و پرورشی است که داریم تشییع جنازه اش می‌کنیم. دانش آموزانی که تا بوده، غول امتحان و نمره های مندرج درکارنامه، آنان را درخود غرق کرده است. تا از مرحله پیش دبستانی تا کنکور دانشگاه، دغدغه و استرس و اضطراب را تجربه کنند. برخی پدر و مادران که به طور کامل از مدرسه منقطع هستند و فقط برای گرفتن کارنامه و ثبت‌نام و اجازه گرفتن برای مسافرتی یا تنبیه انضباطی در مدرسه حضور پیدا می‌کنند. مدرسه هم در تیول یک نظام طبقاتی تقسیم بندی می‌شود. چه دولتی ها و نمونه دولتی یا تیزهوشان و مدارس غیردولتی. آمارهای تکان دهنده چه دربحث معدل‌های دیپلم در کل کشور و چه قبول شدگان در رتبه های بالای رشته های دانشگاهی که مدارس دولتی اصولاً درآن جایگاهی ندارند. اگر به فرض تعداد دانش آموزان غیردولتی و سمپاد و نمونه دولتی ۲۰ درصد دانش آموزان را دربر گیرند یعنی ۸۰ درصد دیگر آنان در کلاس‌های فوق فشرده توسط کادر دفتری و معلمین تقریبا فقط نگهداری می شوند بدون اینکه از امکانات خوب آموزشی و پرورشی برخوردار باشند.بسیاری از دانش آموز ما پس از گرفتن دیپلم هنوز روش درست زیستن و تن به قانون دادن و حس همکاری و مسئولیت پذیری و پرسشگری و نوع دوستی و ارجحیت منافع گروهی بر فردی را نمی فهمند و نمی‌دانند؛ چون به آنان آموزش داده نشده است. در کدامین مدرسه به غیراز آن استثنائات، مشاور تمام وقت آن هم به تعداد لازم وجود دارد؟ لطفاً نشان دهید.این تابوت را تشییع کنید و بی جسد و جنازه به خاک اش بسپارید بدون مراسم سوم و هفتم و چهلم و سالگرد. شاید روزی بذری بروید و جان بگیرد و کم کم تناور شود تا طعم آموزش وپرورش واقعی را بچشیم. تا آن زمان با خروجی چنین آموزش و پرورشی را باید تحمل کنیم و قدم به قبل بگذاریم.