سرمقاله – آمارها و واقعیات تکان دهنده

امروز خراسان جنوبی_ محمدراعی فرد

خروجی مدیریتهای دنباله دار چند دهه قبل شرایط امروزی است که همگی دچار آن شدیم و از دستمان هم کاری برنمی آید. قرار بود که ایران ۱۴۰۴ رتبه اول منطقه را در بُعد اقتصادی و علمی و زیرساختهای دیجیتال و اینترنت پرسرعت را داشته باشد اما نشد که بشود. براستی چرا؟ چرا ارگانهای گوناگون و دولت‌ها و مراکز متعدد تصمیم گیری هیچکدام پاسخگو نیستند؟ چرا کسی و سیستمی پیدا نمی شود که یقه آنها را محکم بچسبد و به حرفشان آورد؟ مگر اینان مأموریت نابودی برق و آب و گاز و محیطزیست را داشتند؟ پس چرا دهان بسته اند و حاضر به افشای عملکرد خود و دیگران نیستند تا مردم رمق شان را بگیرند، مگر اینان قائل به حق و عدالت نبودند؟واقعیت امروز کشورمان آنقدر پیچیده و دچار هزارتو های وحشتناکی شده که اصولاً مردم از پشت پرده های آنان که چنین نمایش های تراژیک را به خورد ملت دادند نا آگاهند.فقط در صنعت برق که دچار بیماری خوره گردیده؛ به دلیل نبود سرمایه گذاری و فرسودگی تولید برق در طی این چند دهه حدود ۲۵ هزار مگاوات کمبود برق دارد که معادل کل مصرف برق دو کشور رومانی و جمهوری چک است.برای رسیدن به توازن در تولید و مصرف برق تا سال ۱۴۰۸ باید ظرفیت نیروگاهی کشور از ۹۳ هزار به ۱۳۰ هزار مگاوات برسد !یعنی ساخت ۳۷ هزار مگاوات نیروگاههای جدید؛ برآوردها نشان می‌دهد اجرای این طرح نیازمند ۲۰ تا ۲۵ میلیارد دلار سرمایه گذاری است. رقمی معادل چندسال بودجه عمرانی کشور، برای جبران بحران برق کشور با احتساب امروز قیمت دلار، ایران به ۱۸۴۰ تا ۲۳۰۰ همت سرمایه گذاری نیاز دارد یعنی ۳ تا ۴ برابر بودجه عمرانی سال ۱۴۰۴ که ۵۶۰ همت تعیین شده است به عبارتی اگر ۳ تا ۴ سال تمام بودجه عمرانی کشور صرف تولید برق شود تازه به تعادل می‌رسیم!این آمار فقط در زمینه تولید برق و تعادل آن است. در مورد آب و گاز و محیط‌زیست و صنعت و کشاورزی و معدن؛ مثنوی هفتاد من کاغذ است.آیا مردم که در شرایطی بسیار سخت دارند به اصطلاح زندگی می‌کنند، نباید بدانند که چه کسانی چنین بلاهای بزرگی را بر سر آنان هوار کرده اند؟