امروز خراسانجنوبی_محمد راعیفرد
ترامپ از تمایل به گفتگو با همتای ایرانی و توافق با ایران گفت و درحالی که متن فشار حداکثری را امضاء میکرد و از آن به عنوان یادداشت نام برده شد. آرزو کرد که لازم نباشد از آن استفاده کند. او از واژه تنفر داشتن از این امضاء گفت. این پیام روشن پاسخ روشن و فوری و بدون وقت کشی را میطلبد. آقای پزشکیان بایستی از اعلام آمادگی برای گفتگوی برابر و در راستای منافع ملی سخن بگوید. برخی خواهند گفت: گفتگو زیر فشار حداکثری درست نیست. همین گونه بهانهها تاکنون همه فرصتها را برباد داده است. درباره بسیاری از کشورها ترامپ پای تعرفه های بازرگانی را به میان کشیده و سران این دسته ازکشورها برای کاهش زیان های ناشی از این سیاست دست به کار شده و وارد گفتگو شده اند تا از هزینههای ناشی از این گونه سیاستها بکاهند. ولی ترامپ میخواهد بگوید مشکل ایران و آمریکا را من حل میکنم. این هم فرصتی برای ایران و هم آمریکاست. این فرصت نباید از دست برود. سخنان ترامپ درباره ایران متفاوتتر به نظر می رسید و حتی از امضاء فرمان اجرایی در دور نخست ریاست جمهوری هم ابراز نارضایتی کرد. از ایران و ایرانیان هم به نیکی یاد کرد. ترامپ میخواهد کفتگو و حل مشکل با ایران را به نام خود سند بزند. بهتر است که مقامات ایران هم در همین راستا سند حل مشکل با آمریکا را به نام خود بزنند. این بازی دو سر بردی خواهد شد که شرایط کشور و منطقه را هم تحت تأثیر قرار خواهد داد. ترامپ تنها چیزی که از ایران خواست نداشتن سلاح هستهای است و ایران هم که بارها گفته در پی دستیابی به سلاح هستهای نیست. سخنان عارف اگر چه خوب بود ولی بایستی روشن و بدون پرده پوشی بیان شود. اگر دیدار پزشکیان با ترامپ در راستای منافع ملی است درنگ جایز نیست. این فرصت ها همیشگی نیست. ترامپ میگوید مهم نیست که چه کسی نخست تماس بگیرد و از آمادگی خود برای برقراری تماس آغازین می گوید. افسوس که عراقچی به جای پاسخهای روشن باز هم اسیر شعار میشود. این که موضع ما مذاکره نیست از زبان وزیر امور خارجه بیش از آن که دیپلماسی باشد، لجبازی است. عراقچی نشان داده است که مرد این میدان نیست. او سفر به افغانستان با استقبال چند مأمور دون پایه طالبان را بر حل بزرگترین مشکل کشور ترجیح میدهد. درشرایط پیش آمده ایران میتواند با به دست آوردن امتیازات قابل توجه برای حل مشکل با آمریکا دست به کار شود. به کارگیری همه ظرفیتهای سیاسی و به دست آوردن پشتیبانی مقام معظم رهبری برای حل این مشکل بنیادین، اساسیترین کاری است که دولت باید بدون از دست دادن کوچکترین زمان به آن بپردازد. دولت باید با به کارگیری کارشناسان برجسته در میدانی پای گذارد که سالها از کشور دریغ شده است. به جای شعار، پرچم گفتگو را بلند کنیم که به سود کشور و ملت است. این فرصت نه برای مقام معظم رهبری و دکتر پزشکیان و جمهوری اسلامی که برای ایران است. این فرصت را دریابیم.