امروز خراسان جنوبی_محمد راعیفرد
در شرایط کنونی کشور که بسیار حساس و پیچیده و در عین حال خطری بزرگ ما را تهدید میکند؛ اینکه عدهای برای گفت وگوی با آمریکا و اروپا داغ و درفش نشان میدهند، جای تعجب و سئوال بزرگی دارد. ما و آنها قرارنیست تا ابد دشمنی داشته باشیم و آمریکا را به عنوان کشوری ببینیم که اگر توان مدیریتی نتوانست کاری انجام دهد، زمین او را برای انداختن توپ بیبرنامگی و بیعرضگی برخی مدیران انتخاب کنیم.کسانی که دغدغه اقتصادی ندارند و جیبشان قلمبه از اسکناسها وتراولها است و برای شان فرقی نمیکند که قیمتها بالا هم برود. معلوم است که فریاد بر میآورند که بدون مذاکره و گفتگو شرایط را به همین منوال رها کنیم. مگر میشود بدون سرمایهگذاری های کلان، تورم و ناترازیها را سامان بخشید؟ مگر میشود با حرف درمانی مشکلات عدیده مردم را رفع و رجوع کرد؟ بخش خصوصی در کشورمان آنقدر ضعیف است که توان سرمایهگذاری در بخشهای مختلف را ندارد چون بالا دست او دولت است و امکان شکوفایی را به او نمیدهد.سرمایه های فراوانی از کشور خارج گردید که صرف خریدن ملک و املاک و کارخانه در امارات و ترکیه گردید. آن روزها فریاد زدیم که آقایان فردا دیر است و رسوب سرمایه درکشور درحال اتمام است. اینک همان فردای دیروز فرارسیده است که بخش خصوصی به دلیل ریسک بالای سرمایهگذاری از کمند دولت رهیدهاند و در جاهای دیگر بیدغدغه و ریسک سرمایههای شان را به بازی گرفتند. آقایانی که رگ گردن کلفت میکنند که هیچکس حق مذاکره با غرب و آمریکا را ندارد بلاشک خویش را درمضیقه نمی دانند و اصولاً مردم و مشکلات آنها را نمی فهمند و از این وضع سودهای کلانی میبرند. پزشکیان برداشت ساده انگارانهای از تمشیت امور مردم داشت و اینک که بر صدارت عظمایی رسیده است، تازه متوجه بسیاری از امور شده است. بازنشستگان آموزش و پرورش برای احقاق حق خود که پاداش آخر خدمتشان است، در محل وزارت آموزش و پرورش فریاد برمیآورند چون کسی پاسخگویی را نیاموخته است. لذا حکم میشود که نیروهای امنیتی با اسپری فلفل با آنان برخورد کنند. تازه این قشر فرهنگیترین و فرهیختهترین قشر جامعه است که به دلیل فریاد عدالتخواهی بر چشم شان اسپری فلفل افشانده میشود. وقتی برخی با فرهیختهترین و باشخصیتترین قشر جامعه چنین رفتارمیکنند آیا باید منتظر باشیم که برای مذاکره و تعامل با اروپا و آمریکا راهکار ارئه کنند؟