سرمقاله / وقت گفتگوی شفاف با مردم

امروز خراسان جنوبی / محمدراعی فرد
در تمام کشورهای دنیا برای برنامه ریزی و خیز برداشتن به جلو مهمترین ابزار کنشگران و متخصصان امر تکیه برآمارهایی است که دولت، سیستم های نظارتی و مراکزی به شکل تخصصی و میدانی تهیه می کنند. در برخی کشورهای جهان سوم به دلیل عقب ماندن از قافله پرشتاب توسعه جهانی و نبود قوانین و شرایطی که متضمن رشد دموکراسی درآنها باشد و عدم اعتماد مردم و رشد فقر و فساد چون غدد سرطانی و متاستاز آن به سایر نقاط و ارکان جامعه جایگاه لازم برای تکیه بر آمارهای بولتنی و سوری وجود ندارد. آماریعنی بستر حیاتی برنامه ریزی برای کشورهای ساکن براین کره خاکی، آمار های واقعی دراصل نماد تمام نمای آینه وار عملکرد دولتهاست.

در کشور ما نیز پس از مراسم تنفیذ و تحلیف، عملا دولت جدید با تولدی دیگر عنان قدرت و سیاستگذاری را در دست گرفته است، اینک مردمی که با امیدهای فراوان رییس دولت را برگزیدند و حتی آنانی که به رقیب رای دادند و کسانی که اصولا رای ندادند با امید استرس و اضطراب به دنبال آن هدف نهایی یعنی تغییر به معنای واقعی هستند. منطق آن است که رییس جمهور جدید دریک گفتگوی صمیمی و بدون روتوش و شفاف و صادقانه بامردم ، شرایط تحویل گرفتن دولت را با مردم درمیان بگذارد تا افکار عمومی بدانند که سطح توقعات شان را تا چه میزان باید بالا ببرند. در زمینه اقتصاد مردم باید بدانند که دارایی خالص صندوق دولت که به این دولت منتقل شده چه مبلغی است، بدهی های دولت را هم درتمام زمینه ها چه به صندوق های بازنشستگی و ناترازی بانک ها و میزان دقیق تورم را مشخص کند، در زمینه فرهنگی چه دستاوردهای قابل دفاعی داشته و اوضاع سینما و تئاتر و موسیقی و رسانه های مکتوب چگونه رشدی داشته است. در زمینه سیاست نیز نقش آن را در جذب یا دفع افکارعمومی و نسبت آن با آزادی احزابی که لااقل روی کاغذ بدون قدرت لازم حضور دارند مشخص کنند. شرایط موجود در کشور درسه زمینه ای که دربالا ذکرگردید قابل نقد دقیق است و چنین به نظر نمی رسد که دولت جدید بتواند در کوتاه مدت خروجی قابل رصدی داشته باشد . از قول های رییس جمهور، شکستن قفل فیلتریگ و بازگشت حداقل چهار میلیون شغل به سفره مردم، شنیدن صدای کسانی که صدایشان به گوش مسئولین نمی رسد، اجماع و تعامل ملی و انتخاب یک کابینه بسیار قوی و متخصص و برنامه ریز ، تامین عدالت درتمام زمینه های سیاسی و فرهنگی و اقتصادی ، همان عدالتی که مردم به دنبالش می گردند، رفع تبعیض های وحشتناک که باعث نابودی اعتماد مردم شده و… است. واقعیت این است که آیا ریاست جمهوری به همان اندازه ای که مسئولیت دارد توان آزادی عمل را هم دارد یانه ؟! اگر بدون آزادی عمل وی نتواند کاری انجام دهد، سیاست بازان قهار و مچ بگیرهای حرفه ای و سایه نشینان دست به کار می شوند و بلایی بر سر دولت چهاردهم می آورند که بی سابقه نیست.