سرمقاله / کدام اولویت…؟!!!

امروز خراسان جنوبی / محمدراعی فرد
هردولت وهر کشور توسعه یافته ویادرحال توسعه در مجموعه این کره خاکی استراتژیستهای قابلی را که متاثراز شعورند تاشعار به خدمت میگیرد که بابرنامه ریزی های منسجم وباتوجه به واقعیتهای اقتصادی وفرهنگی وسیاسی اولویتهای حیاتی کشورشان راسنجیده وبرمبنای آن وبرطبق استانداردهای ملی ومنطقه ای وجهانی برنامه های قابل اجرایی را دردستورکارقرار دهند..این اولویتها مشخصا باتوجه به شرایط موجود هرکشوری متفاوت خواهد بود ، گاه درشرایط آرمانی وبی تنش قرار گرفته وگاه درشرایط تشنج و فشار ، گاه با یک کشور دچارمشکل است وگاه بایک بلوک ازکشورها ، لذا با توجه به این پارامترهاست که اولویتهای آنان شکل گرفته و عملیاتی میشود.کشورما که بنا به شرایط موجودش در جنگی نابرابر اقتصادی و روانی با دولت آمریکا و زیرمجموعه های او و…قرارگرفته وتنشهای داخلی وخارجی را تجربه میکند ، اینک در شرایطی قرار گرفته که استراتژیک ترین کارش جانمایی اولویتهایش است برمبنای واقعیاتش ، برمبنای خواست مردم اش نه خواست ونگاه وتمایل سیاست بازان …!!براستی اولویتهای مان چیست ؟ کدامین نقشه راه آن را برای مان تعیین کرده ؟ جایگاه نخبگان وفرهیختگان و چهره هاو شخصیتهای مرجع مان کجاست و در این اولویت بندیها قراراست چه کنند ؟ اولویتهای جامعه ما را چه کسانی سنجیده اند و قرار است عملیاتی کنند ؟ سیرشدگانی که دکمه های روی شکم شان از فرط به زور بسته شدن در حال کنده شدن است نمیتوانند الگوی مناسبی باشند ، چرا که زهر گرسنگی و گرما و سرما زدگی را هرگز نچشیده اند ، آنانی که قانون ابزار دستی است برای شان که نردبام ترقی شان شود نمیتوانند الگوی قانون مداری باشند …راستی اولویتهای جامعه مان چیست ؟ قانون ؟ اقتصاد ؟ فرهنگ ؟ سیاست ؟ حجاب ؟ گرانی وتورم ؟ مبارزه با رانت و اختلاس وفساد اداری ؟ مبارزه با قاچاق سوخت و دارو و لوازم منزل ، کولبران ، زباله گردان ، گورخوبان ، کارتن خوابها ، کودکان کار و طلاق ؟ سونامی طلاق گرفتگان  وبیکاران و ازدوجهای سپید ، رابطه مداران ، هزار فامیلان و ننگ آقا زادگان ، و…براستی اولویتهای ما کدامین گزینه است ؟ در عالم علم و تفکر وتعقل و در شرایط کنونی کشور نمیتوان تمامی این اولویتها را یک کاسه کرد که امری است ناشدنی وتقریبا غیرممکن ..!!برای هراولویت ساز و کاری خاص لازم است و الزامات خاص خودش را می طلبد، نمیشود الگوی وصله پینه ای را دردستورکار قرار داد و ازهر معضلی که نام برده شد راه حلی تراشید و ابداع کرد…!!ما در اولویت بندی حل مشکلات کشورمان به دلیل نبود مدیریتهای لازم و علمی دچار حفره های عظیمی هستیم چون نتوانستیم در طول چهاردهه موفق به تربیت کادرهای مدیریتی قوی شویم …!!برای اولویت بندی به شدت نیازمند دوری ازشعارهای بی خاصیت و خنثی ونخ نما شده و نزدیکی به تفکر وتعقل وگزینش مدیران واقعی وکنارگذاشته شده هستیم ، مدیرانی که با تلفن این و آن و وابستگان قدرت انتخاب نشده باشند…اولویت اول ما مدیرانی است که در عزلت وتنهایی تن به سکوت داده اند و دارند هرز میروند وغربالگری نامدیرانی که مسبب چنین وضعیتی بوده وهستند…!!!