عبور شادمان ۴۶ زندانی از میله‌ها

همزمان با ولادت فاطمه زهرا(س)، هوا برایشان، آمیخته بود با رایحه امید و انتظار؛ نه تنها برای خانواده‌ها، که برای آنانی که مدتی طولانی پشت میله‌ها روزگار سپری کرده بودند. در زندان مرکزی بیرجند، صحنه‌ای کم‌نظیر رقم خورد: ۴۶ زندانی، شامل مردان و زنانی که جرایم شان کم‌ضرر یا مالی بود، پس از سال‌ها جدایی، به آغوش خانواده بازگشتند.
رئیس‌کل دادگستری خراسان جنوبی و قاضی‌القضات استان، همراه با دادستان مرکز استان، به صورت سرزده در زندان حضور یافتند و با زندانیان به گفت‌وگو نشستند. نگاه‌های پرامید و اشک‌های شوق، فضای بندها را پر کرد. لحظه‌ای که خبر آزادی مادر و دختری به آنان داده شد، قلب‌ها به تپش افتاد و لبخندهای خالص بر لب‌ها نقش بست؛ صحنه‌ای که سایر زندانیان زن نیز با اشک و تبسم در آن شریک شدند.
محمدجعفر عبدالهی، در این مراسم با اشاره به اهمیت حمایت اجتماعی و انسانی، گفت: «برخی از این آزادشده‌ها محکومان مالی‌اند و بخشی دیگر به دلیل جرایم کم‌ضرر، با رأفت اسلامی فرصت بازگشت به زندگی و خانواده یافته‌اند.» وی یادآور شد که جمعیت کیفری زندان‌های استان در چهار سال اخیر بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر کاهش یافته و اجرای طرح‌های پایش، آزادی مشروط، توبه و سایر ارفاق‌های قانونی در این کاهش نقش مؤثری داشته است.
همچنین به مناسبت روز مادر و هفته زن، ۱۲ روز مرخصی برای زندانیان زن واجد شرایط در نظر گرفته شد تا این فرصت کوتاه هم نشانی از مهر و دلسوزی باشد و هم بستری برای بازسازی زندگی. عبدالهی با تأکید بر نقش خیرین و نهادهای مردمی در حمایت از آزادسازی محکومان مالی، افزود: «همراهی مردم و مؤسسات خیریه می‌تواند زمینه آزادی افراد بیشتری را فراهم کند.» در پایان، جشن میلاد حضرت زهرا(س) در بند نسوان برگزار شد و زندانیان، همراه با حضور رئیس‌کل دادگستری و دادستان، این روز خجسته را گرامی داشتند؛ جشن شادی که با رنگ و بوی امید، قلب‌ها را لمس کرد و برای لحظاتی، فضای زندان را از سکوت و تلخی گذشته رهانید. زندانیان زن با لباس‌های ساده اما مرتب، در گوشه‌ای از سالن جمع شده بودند و هر نگاهشان ترکیبی از شوق و اضطراب بود. رئیس‌کل دادگستری، همراه با دادستان مرکز استان، در میان آنان حرکت کردند، دست تکان دادند و با هر زندانی چند کلمه‌ای از دل سخن گفتند.
مدیران زندان، مددکاران و همراهان قضایی نیز در این جشن حضور داشتند. عبدالهی در سخنانی کوتاه، از تلاش‌های کارکنان زندان و نقش خیرین تقدیر و تأکید کرد که چنین برنامه‌هایی نه تنها آزادی جسمانی، بلکه آزادی دل و بازسازی امید در دل‌های زندانیان را به همراه دارد. این جشن، لحظه‌ای فراموش‌نشدنی بود؛ روزی که میله‌های سرد زندان، برای چند ساعت، به جای مانع، دریچه‌ای شد برای تجربه شادی، مهر و زندگی دوباره.