وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
روز گذشته، کمیسیون بهداشت و درمان مجلس صحنه یک گفت‌وگوی داغ اما ضروری بود. جایی که ۱۳ سؤال از وزیر بهداشت نه درباره آمارهای سرد، بلکه درباره زندگی واقعی مردم در استان‌هایی مانند خراسان جنوبی مطرح شد. جایی که هنوز بیماران برای دارو سفر می‌کنند و خانواده‌ها برای ویزیت متخصص کیلومترها راه می‌روند. پشت هر سؤال، صورت انسانی بود: بیمار تالاسمی، مادر نگران، پزشک در آستانه مهاجرت.
سلامت مردم روی میز بود
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، به همراه معاونان درمان، بهداشت و آموزش و همچنین رؤسای سازمان غذا و دارو، اورژانس و انتقال خون، در جلسه‌ای حاضر شد که قرار نبود تشریفاتی باشد. ۷ نماینده پشت میز ایستادند و ۱۳ پرسش سنگین را طرح کردند؛ پرسش‌هایی از جنس درد مردم شامل کمبود داروی بیماران تالاسمی، تعرفه خدمات درمانی و نحوه تعیین آنها، فساد در واردات دارو و زیرمیزی، افزایش یا کاهش ظرفیت پزشکی و توزیع پزشک در کشور، آینده سلامت الکترونیک.
صدای خراسان جنوبی نیز از زبان سلمان اسحاقی، نماینده مردم قاینات و زیرکوه، شنیده شد.
او گفت: «هدف تخریب نیست؛ مطالبه حقوق مردم است. نمایندگان سؤال کننده با هدف اصلاح امور و کمک به تحقق حقوق مردم در حوزه سلامت، پرسش‌هایی را در سطح ملی و منطقه‌ای مطرح کردند»
بلبشوی تعرفه ها
در مرکز بحث، موضوع تعرفه‌ها بود. وزیر توضیح داد که تعیین تعرفه‌ها مستقیماً در اختیار وزارت بهداشت نیست و در شورای عالی بیمه محاسبه ، به سازمان برنامه و بودجه ارسال و درهیئت دولت تصمیم‌گیری نهایی می شود. ظفرقندی ادامه داد: «وزارتخانه پاسخگوست، اما تصمیم‌گیر نهایی نیست.» او تأکید کرد: تعرفه فقط درآمد پزشک نیست. تعرفه دو جزء اصلی دارد؛جزء حرفه‌ای که شامل حقوق پزشک، پرستار و کادر درمان می شود و جزء فنی که دارو، تجهیزات، تورم، نرخ ارز، آب، برق، اجاره مطب را در بر می گیرد. اگر فقط به درآمد نگاه کنیم و هزینه‌ها را نبینیم، تصویر ناقص است.
آمارهایی که اتاق را ساکت کرد
وزیر نموداری از رشد ۱۵ ساله هزینه‌ها روی میز گذاشت و گفت: رشد تورم ۳۰۴۵ درصد بوده است و افزایش تعرفه‌ها، ۱۲۵۷ درصد. این یعنی هزینه‌ها سه برابر بیشتر از تعرفه‌ها رشد کرده‌اند.
او ادامه داد: وقتی تعرفه واقعی نباشد، پزشک نمی‌ماند؛ مهاجرت، جایگزین خدمت می‌شود. برای استانی مثل خراسان جنوبی که با کمبود متخصص بیهوشی و فوق تخصص‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند، این جمله فقط تحلیل نبود؛ هشدار بود.
رشته‌هایی که دیگر کسی نمی‌خواهد
وزیر گفت: تمایل به ورود به تخصص‌های حیاتی مثل: بیهوشی، جراحی قلب و کودکان کاهش چشمگیر داشته است.
ظفرقندی دلیل این موضوع را اینگونه عنوان کرد: سختی زیاد، هزینه بالا، و تعرفه نامتناسب. پزشکی که باید شب‌های بی‌خوابی اتاق عمل را تحمل کند؛ وقتی درآمدش با هزینه‌ها نمی‌خواند، چمدانش را می‌بندد.
اسحاقی سخنگوی کمیسیون بهداشت مجلس گفت: پس از استماع پاسخ‌های وزیر و معاونان وی، مقرر شد زمانی برای بررسی تکمیلی و پیگیری اقدامات اصلاحی برای بخشی از مسائل اختصاص یابد تا شاهد بهبود در برخی از حوزه‌های اجرایی وزارت بهداشت باشیم و همچنین برخی از نمایندگان نیز از پاسخ های داده شده قانع شدند. وی تصریح کرد: ظفرقندی بیان کرده که خوشبختانه تصویب شد تا برای جلوگیری از مهاجرت و حفظ کیفیت خدمات درمانی، به سمت تعرفه واقعی حرکت کنیم و تعرفه واقعی یعنی همان هزینه تمام‌شده واقعی خدمات و در این مسیر و پیشنهاد کمیسیون بهداشت نیز این است که رشد جزء حرفه‌ای تعرفه‌ها متناسب با رشد حقوق و دستمزد سایر کارکنان کشور باشد و رشد جزء فنی تعرفه‌ها نیز متناسب با شاخص‌های اقتصادی نظیر تورم و نرخ ارز تعیین شود؛ مسیر روشن است و هدف همه اصلاح عالمانه و منصفانه نظام تعرفه و آموزش پزشکی برای ارتقای کیفیت خدمات سلامت کشور است. سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یادآور شد: البته کمیسیون بهداشت و درمان به طور مداوم تاکید دارد که نباید در این رابطه هزینه ای متوجه جیب بیماران شود و بیمه ها باید مابه التفاوت هزینه ها را پرداخت کنند و به دنبال تامین منابع پایدار و انجام تکالیف بیمه ها باشیم.
تصمیم جلسه
کمیسیون و وزیر به توافق رسیدند؛ جزء حرفه‌ای تعرفه‌ها متناسب با افزایش حقوق کارکنان کشور افزایش یابد. جزء فنی تعرفه‌ها متناسب با تورم و نرخ ارز تعیین شود و درست در همین لحظه، نماینده قاینات جمله‌ای گفت که وزنش از همه موارد بیشتر بود:«نباید ریالی از این اصلاح، از جیب بیمار پرداخت شود. مابه‌التفاوت تعرفه‌ها را بیمه‌ها باید بپردازند». این جمله، معنای روشنی دارد: مردم خراسان جنوبی گروگان اصلاحات درمانی نمی‌شوند.
رد یک طرح دیگر
در ادامه جلسه، طرح «مدیریت شهری و روستایی» که به کمیسیون بهداشت ارجاع شده بود، بررسی شد و «به دلیل مغایرت با سیاست‌های کلی سلامت، با اکثریت آرا رد شد.» گاهی، مهم‌ترین تصمیم مجلس؛ نه تصویب یک طرح، بلکه «نه گفتن» به طرح اشتباه است.
جلسه تمام شد؛ وزیر رفت؛ اما ۱۳ پرسش روی میز ماند. بیمار تالاسمی هنوز نیاز به دارو دارد. پزشک متخصص هنوز بین ماندن و رفتن مردد است.
و مردم خراسان جنوبی هنوز می‌پرسند: آیا حق درمان عادلانه، سهم ما هم می‌شود؟ پاسخ این سؤال‌ها نه در این جلسه، بلکه در تصمیم‌های ماه‌های آینده مشخص خواهد شد. آنجا که تعرفه‌ها واقعی می‌شوند،
و بیمه‌ها مسئولیت خود را به دوش می‌کشند. تا آن زمان، این یک مطالبه روشن است: سلامت مردم، حق است؛ نه امتیاز.
