وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
حبابامروز خراسان جنوبی_محمد راعی فرد
متأسفانه برخی از کلمات کلیدی جامعه محور از معنا تخلیه شده‌اند که بیشتر برای فراموش نشدن ظاهر آن در محاورات و نوشته‌ها و سخنرانی‌ها استفاده ابزاری می‌شوند. البته برای شیرین نویسی و نقدی که نه سیخ را بسوزاند و نه کباب را، بسیار کاربرد دارد اما همان شیرین نویسان هم در برابر حقایق و واقعیات جامعه شان و در محضر وجدانی که باید دائم با آن کلنجار بروند می‌دانند که چه آشوبی دارند اما باید همچنان در این حبابهای خودساخته رؤیا پردازی کنند.خوف و ترس از گفتن و نوشتن، نه حال مردم و نه حال مدیران را خوب نمی‌کند. تا صادقانه به نقد خویش نپردازیم این چرخه معیوب ادامه دارد. ما باید نقد را نقد معامله کنیم نه نسیه وگرنه نامش نه اینکه نقد نیست بلکه نسیه نویسی صفحه پر کن است.این جمله (در شرایط حساس کنونی) که قدمتی چند دهه ای دارد تبدیل به بن بستی شد که توان نقد وآسیب شناسی را از دلسوزان واقعی جامعه ستاند و سیستم را از این باب بیمه نمود تا شاهد شرایطی باشیم که می‌بینیم. نوشتن و نقادی، این روزها بهایی سنگین دارد. اگر رسانه چه ملی و چه حکومتی و چه روزنامه‌ای و مستقل نتواند با صداقت و در راستای منافع ملی مردم اش انجام وظیفه کند دیگر نامش رسانه نیست. با اشاره و کنایه دیگر نمی‌توان برای شفاف سازی ادامه داد. چرا و چگونه باید دائم از امیدی حرف بزنیم که توسط 
برخی مدیران ضربه می‌خورد و ناامیدی می‌آفریند! امید باید بستر داشته باشد تا با فکت های واقعی جامعه موجود آن را پروراند و ریشه‌دار کرد تا به بار نشیند.با آمارسازی و رؤیا فروشی نمی‌توان به حدود ۸۵ میلیون نفر امید داد. امید یعنی زندگی. مگر مردم جز زندگی و کرامت، چیز دیگری هم می‌خواهند؟ آنان در استیصال و مشکلات فراوان دارند دست و پا می‌زنند. آیا گفتن این واقعیات جرم است؟!وظیفه هر رسانه‌ای نفوذ به درون دالان‌های تو در تویی است که فقر می‌آفرینند. مقابله با مفسدینی است که با اختلاس های نجومی چنین مردم را زمین گیر کرده‌اند.در مجلس و دولت بحث‌هایی می‌شود که هیچ دردی از مردم را دوا نمی‌کند جز دوقطبی سازی در کشور. برخی نمایندگان انگاری کارشان بازی باکلمات و ایجاد تفرقه و فریادزدن است. آنان در حالی از هم یقه کشی می‌کنند که در همان لحظات، بازار در جنگ با قیمت‌های ساعتی درحال شکستن است.با نشنیدن و ندیدن، درد مشترک عامه مردم نه اینکه درمان نمی‌شود بلکه اعتماد ضربه خورده آنان تبدیل به یک کابوس تراژیک می‌شود.
