سرمقاله – امید؛ کلمه‌ای پرکاربرد ولی تهی از واقعیت

امروز خراسان جنوبی _ محمد راعی فرد

برخی دوستان که اتفاقاً انسان‌های شریف و دلسوزی هم هستند گلایه دارند که چرا مطالبی را که در جریده خود به افکار عمومی عرضه می‌کنید از آن بوی امید به مشام نمی‌رسد؟ دلسردی مردم یکی از اشکالات جدی است که کشور و انسجام ملی را به شکلی جدی تهدید می‌کند.هیچ کسی که در این کشور قلمی برکاغذ می راند ناامیدی را برافکارعمومی تزریق نمی‌کند. چون امید دارای مفهومی گسترده و عمیق است پس چنانچه شرایط حاکم بر مردم و کشور را واقعگرایانه به رشته تحریر در آوریم نامش ناامید کردن آنان نیست بلکه رونمایی از آینه ای است که روبروی مردم قرار داده می‌شود و این یعنی به تصویر کشیدن آنچه که هست و در کشور می‌گذرد. هرچند مردم بسیار نزدیکتر به واقعیات زندگی شان هستند؛ بسیار بهتر وآگاهانه تر از مدیران بالادستی و پایین دستی سختی ها و فشارهای استخوان شکن را درک کرده و با پوست و گوشت خود لمس می‌کنند.برای ایجاد امید که نمی‌توان به مردم دروغ گفت و ریاکارانه قلب واقعیت کرد. مگر می‌توان گرانی ها و تورمی که هر روز بالاتر می‌رود را از مردم پنهان کرد و یا بر رانتخواری و رشوه و فساد مالی و اختلاس‌هایی که هر روز  از یک جایی بیرون می‌زند سرپوش گذاشت؟! بسیار سیاست بازانی دولت یک ونیم ساله مستقر را مقصر وضع موجود می‌دانند در حالی که مردم نیک می‌دانند که  سیاستهای دولتهای قبل خروجی شان آنی هست که در دولت چهاردهم قابل رؤیت است؛ می بینیم و قابل انکار نیست. سالها شده که بختک تورم بر سینه مردم نشسته است. تورمی که مولد فقر و تبعیض است. رکود تورمی از خود تورم بیشتر و خطرناک‌تر است. وضعیت بیمه ها و ورشکستگی صندوق های بازنشستگی، خودروسازان و تولید خودروهایی که تبدیل به تابوتهای مرگ شده‌اند با هزاران کشته در جاده ها، آلودگی ها و چندین هزار مرگ ناشی از آن و محیط زیست منهدم شده و تحریم‌هایی که برای مردم آب نداشت اما برای بسیاری نان‌های چرب داشت و فسادهای خزنده و روبه تزاید اداری و… .حال دوستان عزیز و بزرگوار و فرهیخته و دلسوز بگویند که ما از کدامین امید باید بنویسیم؟ امید است که کل جامعه را به مقاومت وامی دارد اما با نبودن و حتی بستر لازم آن هر روز فقر و فساد اوج می‌گیرد و سخنرانی و حرف درمانی و استیضاح، فقط وقت مردم را می‌گیرد. تا ساختارهای موجود تغییر نکنند از دست هیچ کسی کاری برنمی آید. باید تعصبات خشک و بی مفهوم را پاکسازی کرد و صادقانه، بی‌ترس و سری افراخته با عملکردی ضربتی با مردم حرف زد تا شاید امید در آنان جوانه زند!