دو در نیم

اول شهریورماه بود و می‌خواستم دخترم را که دانشجوی دانشگاه فردوسی است، راهی مشهد کنم. چون وسایلش زیاد بود، تصمیم گرفتیم با خودروی شخصی برویم. تابستان رو به پایان بود و مسافرتی هم نرفته بودیم، برای همین قرار شد خانوادگی برویم تا هم زیارت باشد، هم سیاحت و هم رساندن بچه به دانشگاه.
حدود ساعت ۸ شب به مشهد رسیدیم. منزل یکی از اقوام در منطقه گلبهار است، اما اگر می‌خواستیم اول به آنجا برویم، خیلی طول می‌کشید. چون شب شهادت امام رضا(ع) بود، مستقیم راهی حرم شدیم. اطراف حرم بسیار شلوغ بود و در پارکینگ‌ها جایی پیدا نمی‌شد. خیلی چرخیدیم تا بالاخره در خیابان مجلسی، میان انبوه خودروهای پارک‌شده، جای پارکی پیدا کردیم. ماشین را گذاشتیم و به زیارت رفتیم.
بعد از زیارت، حدود ساعت ۱۱:۳۰ شب برگشتیم، سوار ماشین شدیم و به سمت گلبهار رفتیم. وقتی رسیدیم، رفتم صندوق عقب را باز کنم. بچه‌ها هم آمدند کمک کنند. کلید که انداختم، احساس کردم قفل کج شده و کلید به‌راحتی داخل نمی‌رود. کمی طول کشید تا قفل باز شد، اما دیدیم صندوق کاملاً خالی است! یک لحظه شوکه شدم و گمان کردم شاید اشتباهی ماشین مشابهی را به جای خودمان آورده‌ام. فوراً پلاک را نگاه کردم و مطمئن شدم خودروی خودمان است، اما متأسفانه همه وسایل صندوق عقب به سرقت رفته بود.
با ۱۱۰ تماس گرفتم و وقوع سرقت را اعلام کردم. پلیس گفت: چون محل وقوع سرقت را ترک کرده‌اید، فردا صبح به کلانتری همان منطقه مراجعه کنید. شب سختی بود؛ دور هم نشسته بودیم و ناباورانه به هم نگاه می‌کردیم. انگار شوک و ناراحتی این ماجرا خواب را از چشم‌مان گرفته بود. آن شب حتی لباس راحتی برای خواب نداشتیم، چون به قول معروف، همه چیز را جارو کرده و برده بودند.
دلم بیشتر برای دخترم که در شهر غریب دانشجو بود، می‌سوخت؛ چون لپ‌تاپ، مدارک شناسایی، کتب و جزوات دانشگاهی، البسه و همه لوازمی که در خوابگاه داشت و برای تعطیلات تابستان با خودش به بیرجند آورده بود، به سرقت رفت. همان شب یک حساب سرانگشتی کردیم و متوجه شدیم سارقان با خالی کردن صندوق خودروی ما حدود صد میلیون تومان به ما خسارت زده‌اند؛ فقط یک قلمش لپ‌تاپ دخترم بود که دو هفته قبل با قیمت ۴۵ میلیون تومان به‌صورت اقساطی برایش خریده بودم.
صبح زود به کلانتری همان منطقه مراجعه کردم و روال اداری را انجام دادم. پلیس آگاهی فیلم تنها دوربین نزدیک به محل وقوع سرقت را بررسی کرد. فیلم نشان می‌داد که ساعت ۱۰ شب، یک دستگاه خودروی پژو ۴۰۵ نقره‌ای کنار خودروی ما توقف می‌کند؛ دو نفر پیاده می‌شوند و راننده پشت فرمان می‌ماند. یکی از آنها در کمتر از ده ثانیه درِ صندوق عقب را باز می‌کند و با کمک نفر دیگر محتویات آن را به صندوق خودروی خودشان منتقل کرده و بلافاصله محل را ترک می‌کنند.
اما نکته جالب فیلم دوربین مداربسته این بود که ساعت ۱۰:۳۰ شب، یعنی دقیقاً نیم ساعت بعد از سرقت اول، دو نفر پیاده در حال عبور از پیاده‌رو خیابان بودند که انگار به‌طور تصادفی متوجه خودروی پلاک شهرستان شده و آمدند دوباره درِ صندوق را باز کردند! اما طفلک‌ها به کاهدان زده بودند، چون سارقان قبلی جز پلاستیک دمپایی بچه‌ها چیزی باقی نگذاشته بودند؛ همان هم نصیب این دو نفر شد تا دست خالی نروند!
به هر حال، شناسایی و دستگیری سارقان طبق روال در دستور کار پلیس مشهد قرار گرفت.
کارشناس آموزش همگانی معاونت فرهنگی و اجتماعی پلیس استان در این‌باره می‌گوید: متأسفانه در شهرهای بزرگ، خصوصاً شهرهای زیارتی و سیاحتی، خودروهای دارای پلاک شهرستان بیشتر مورد توجه و پایش سارقان قرار می‌گیرند و در صورتی‌که صاحب خودرو آن را در نقطه کور، خلوت یا تاریک پارک کند، احتمال سرقت خودرو یا لوازم داخل آن افزایش می‌یابد. بنابراین لازم است از پارک در چنین مکان‌هایی خودداری و حتماً از پارکینگ‌های عمومی استفاده کنیم.
نکته دیگر، میزان ایمنی قفل در و صندوق خودرو است که معمولاً سارقان را به سمت خودروهای داخلی سوق می‌دهد. لذا لازم است تا حد امکان خودرویمان را به لوازم ایمنی مانند دزدگیر، سوئیچ مخفی، قفل فرمان، قفل پدال و سایر موانع سرقت مجهز کنیم.
همچنین هنگام ترک خودرو از گذاشتن اسناد، اوراق شناسایی و اموال باارزش داخل آن خودداری کنیم. خودرو را به تعمیرگاه‌های غیرمجاز و ناشناس نسپاریم. در ساعات خلوت شبانه‌روز از سوار کردن مسافرانی که پیشنهاد کرایه بالا و غیرمتعارف داده و قصد عزیمت به نقاط پرت دارند، پرهیز کنیم. از پذیرفتن هرگونه خوراکی، نوشیدنی و مواد خوشبوکننده از مسافران ناشناس خودداری نماییم.
در آخر فراموش نکنیم که غفلت ما از موارد فوق، شرایط وقوع سرقت را مهیا و به موفقیت سارقان کمک می‌کند.