در گفت و گو با امروز خراسان جنوبی مطرح شد؛ روایت والفجر و مرصاد و رزمنده امروز

رزمنده و راوی دفاع مقدس خراسان جنوبی می‌گوید: به حسب ظاهر بازنشسته شده‌ام، اما برای یک بسیجی و پاسدار، بازنشستگی معنا ندارد.
اسماعیل برزگر، رزمنده و راوی دفاع مقدس، در گفت‌وگویی تفصیلی با خبرنگار امروز خراسان جنوبی به بیان خاطرات خود از نخستین حضورش در جهاد سازندگی تا عملیات‌های بزرگ دفاع مقدس همچون والفجر، کربلا و مرصاد پرداخت.
برزگر بیان کرد: من در سال ۱۳۶۱ و در سن ۱۸ سالگی برای نخستین بار به جبهه اعزام شدم و اولین حضورم از طرف جهاد سازندگی بود و به منطقه سوسنگرد رفتم. وی با اشاره به اینکه در زمان حضور در جهاد سازندگی کار ما عمرانی بود و فعالیت نظامی نداشتم، گفت: پس از حدود ۴۵ روز بازگشتم و در پایگاه منتظران شهادت آموزش نظامی _بخشی از پادگان ۰۴ فعلی_ دیدم. رزمنده و راوی دوران دفاع مقدس اظهارکرد: فرمانده پادگان منتظران شهادت، مرحوم شهید اللهیار جابری بود و بعد از آن دوباره به مناطق عملیاتی جنوب اعزام شدم و یک سال کامل در آن‌جا حضور داشتم. برزگر ادامه داد: پس از بازگشت، با چند تن از شهیدان شاخص از جمله سردار حسین پیرانی و سیدحسن رضوی آشنا شدم و این ارتباطات زمینه ورودم به سپاه را فراهم کرد و به عنوان پاسدار در خدمت نظام جمهوری اسلامی قرار گرفتم. وی درباره عملیات‌های مهمی که در آن حضور داشت، گفت: من در عملیات والفجر ۱، والفجر ۳ و مرصاد حضور داشتم. این راوی دوران دفاع مقدس با بیان اینکه یکی از برکات دفاع مقدس این بود که با برخی از شهدای خراسان جنوبی آشنا شدم، گفت: از جمله این شهدا شهید ناصر ناصری، شهید فایده و شهید رحیمی بود.
خاطره‌ای از شهید ناصری و شهید کاوه
برزگر بیان کرد: خاطرم هست من آن زمان ۱۸ سال بیشتر نداشتم و شیطنت می کردم و گاهی سوار اسبی در منطقه می شدم و به جاهای مختلف منطقه می رفت که یک روز شهید ناصری دست من را گرفت و گفت پدر و مادرها برای فرزندان خود خیلی زحمت می کشن و برای آن ها هم که شده مراقب خودت باش. وی افزود: شهید ناصری با این توصیه می خواستند به من بگویند که در منطقه مراقب باشیم و بدون اصول کاری انجام ندهم و به زمان ساده «بی کله نباش». این راوی دفاع مقدس با اشاره به اینکه شهید ناصری انسانی وارسته بود و پس از آن ارتباط‌مان صمیمی‌تر شد، بیان کرد: همچنین شهید محمود کاوه نیز نمونه‌ای از فرماندهان شجاع و محبوب بود که در منطقه کردستان جایگاه ویژه‌ای میان مردم یافت.

راز محبوبیت شهید محمود کاوه
برزگر افزود: راز محبوبیت او علاوه بر شجاعت، عبادت شبانه و ارتباط صمیمی با مردم بود و حتی سال‌ها پس از شهادتش، مردم کردستان همچنان با احترام از او یاد می‌کنند.
پیشکسوت دوران دفاع مقدس اظهار کرد: شهید کاوه بر این باور بود که ناامنی های منطقه کردستان را که توسط ضدانقلاب به وجود آمده با همکاری خود مردم منطقه مرتفع شود و از این جهت محبوب شد.
برزگر افزود: خاطرم هست در ایام شهادت شهید کاوه در مکانی که برای تیپ ویژه شهدا و در بین مهاباد و ارومیه بود، مراسمی برای یاد شهید کاوه گرفتیم و حتی اهل سنت منطقه کردستان برای شهید کاوه گریه می کردند. وی گفت: خاطرم هست حتی سال های سال بعد از دفاع مقدس از جوانانی که دوران دفاع مقدس را تجربه نکرده بودند در کامیاران و کردستان درباره شهید کاوه می پرسیدم، ایشان را می شناختند.

روایت عملیات مرصاد
برزگر درباره عملیات مرصاد گفت: در پنجم مرداد سال ۶۷ منافقین( مجاهدین خلق) از غرب وارد کشور شدند.
وی بیان کرد: در آن شرایط بسیاری از مردم کرمانشاه شهر را ترک می‌کردند اما ما برعکس به سمت تنگه مرصاد حرکت کردیم و با کمک لشکر ویژه شهدا جلوی دشمن ایستادیم. رزمنده دفاع مقدس اظهار کرد:این عملیات پیچیده بود زیرا منافقین لباس ما را پوشیده، فارسی صحبت می کردند و شناسایی سخت بود، اما در نهایت با مقاومت رزمندگان، دشمن شکست خورد و متواری شد.
برزگر درباره شخصیت شهید رحیمی بیان کرد: او انسانی خودساخته و دارای علم و بصیرت بود و در وصیت‌نامه‌اش دو خطر را گوشزد کرد که یکی فراموشی جایگاه ولایت و دیگری ایجاد تفرقه بود.
وی با اشاره به اینکه در مقطعی که شهید رحیمی فرمانده سپاه بیرجند بود من در شبی شیفت می دادم، گفت: خاطرم هست ایشان آن شب را تا صبح بیدار بود و من نیز کنجکاو شده بودم و بعد فهیدم ایشان قرار است فردا در مراسمی برای یادبود شهدا شرکت کند و دغدغه داشت که آیا در جایگاهی قرار دارد که درباره شهدا سخن بگوید.

پس از دفاع مقدس؛ خاطره‌ای از حاج قاسم
برزگر سپس به خاطرات پس از جنگ اشاره کرد و اظهار داشت: خاطرم هست که مجاهدت های امثال شهید سلیمانی بعد از جنگ نیز ادامه یافت و در یکی از درگیری‌ها با اشرار در کویر، خودرو ما با خمپاره هدف قرار گرفت و چند نفر شهید و مجروح شدند.
وی افزود: در آن شرایط با حضور حاج قاسم سلیمانی، که آن زمان مسئول قرارگاه شرق کشور بود، از محاصره نجات یافتیم و این حضور برای ما بسیار الهام‌بخش بود.
پیشکسوت دوران دفاع مقدس بیان کرد: روزی از کوچه شهید الهیار جابری می‌گذشتم به عکس او خیره شدم و گفتم الهیار ما را ببخش که برای معرفی تو کاری نکردیم و شرمنده تو هستیم.
برزگر اظهار کرد: واقعاً نیز شرمنده بودم چون درباره این عزیزان کسی چیزی نمی گفت و نمی‌گوید ولی ساعتی نگذشت که فردی به من زنگ زد و گفت می‌خواهیم برای شهید الهیار جابری یادواره بگیریم و می خواهیم شما به عنوان سخنران حضور داشته باشیم که این اتفاق مرا بسیار شگفت زده کرد.

مظلومیت شهدای خراسان جنوبی
این راوی دفاع مقدس با اشاره به شهدای استان گفت: شهدای خراسان جنوبی کمتر شناخته شده‌اند، چون در آن زمان خراسان جنوبی یگان مستقل داشت و در زمان جنگ هم در این منطقه مستندسازی صورت نمی‌گرفت.
برزگر افزود: در حالی که فرماندهان بزرگی چون شهید ناصری، سید احمد رحیمی، محمدحسن فایده، محمدجواد آخوندی و عباس شعیبی از این خطه برخاسته‌اند و کوتاهی در معرفی این عزیزان بر گردن ما است.
رزمنده دوران دفاع مقدس یادآور شد: من بارها گفته ام خاک نهبندان بوسیدنی است چرا که افرادی چون شهید حسین پیرامی و شهید الهیار جابری را در دامن خود تربیت کرده است.
وی در پایان گفت: بیش از ۴۳ سال است که در خدمت نظام جمهوری اسلامی‌ هستم و به حسب ظاهر بازنشسته شده‌ام، اما بازنشستگی برای یک رزمنده و بسیجی معنا نداشته و خدمت به اسلام و انقلاب تا آخرین لحظه ادامه خواهد داشت.