به یاد نخستین پرستار مرد ایران جوانه‌های فداکاری از خراشاد تا بندرعباس

مرتضی حسن‌پور خراشاد، نخستین پرستار مرد ایران، سال ۱۳۲۱ در روستای خراشاد بیرجند به دنیا آمد. کودکی سخت، از دست دادن مادر و برادر و زندگی در شرایط دشوار، او را از مسیر تحصیل و خدمت باز نداشت.
با ورود به نخستین دوره پرستاری مردان در آموزشگاه عالی جرجانی مشهد، راه تازه‌ای در زندگی‌اش آغاز شد. حسن‌پور پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۳۴۶، دوران سربازی خود را در بندرعباس و در شرایط کمبود امکانات گذراند؛ جایی که روزانه تا ۱۶ ساعت به بیماران خدمت می‌کرد و گاه وظایف پزشکان را نیز برعهده داشت. او بعدها با تحصیلات تکمیلی در آمریکا و بازگشت به ایران، نقش مهمی در توسعه آموزش پرستاری ایفا کرد و رشته‌های متعددی را در دانشگاه‌های مشهد، بیرجند، سبزوار و گناباد پایه‌گذاری کرد. حسن‌پور که در ۳۲ سالگی به عنوان نخستین پرستار نمونه مرد ایران معرفی شد، همواره پرستاری را حرفه‌ای عاشقانه می‌دانست و خدمت به بیماران را فراتر از مادیات می‌دید. او ۱۲ تیر ۱۴۰۴ درگذشت؛ اما نامش به‌عنوان پیشگام پرستاری نوین ایران و الگویی از انسان‌دوستی و فداکاری در حافظه جامعه پزشکی ماندگار شد.
او رفت، اما ردِ دست‌هایش هنوز بر پیشانی تاریخ پرستاری مانده است. از خراشاد تا بندرعباس، از کلاس‌های کوچک پرستاری تا بیمارستان‌های بزرگ، صدای آرامش‌بخش او در گوش بیماران تکرار می‌شود؛ یادآور مردی که پرستاری برایش نه شغل، که راهی برای زیستنی شریف بود.