یادداشت: روزی ارباب معرفت

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / رزق و روزی که فقط نان نیست که لقمه شود و از گلو، فرو رود. یا در سفره بنشیند و فردای مان را تمشیت کند. نان، نماد رزق هست اما همه آن نیست بلکه فراتر از جسم، ما را جانی هم هست که حتما باید بدان توجه داشته باشیم. یعنی اگر می خواهیم روزی جسم مان هم فراهم باشد و به موقع و قاعده، برسد، باید به جان ها پرداخت چه این جان هایند که بهشت و عدالت و زیبایی و یا دوزخ و بیداد و نازیبایی را رقم می زنند. جسم، فقط ابزاری است در اختیار جان. لذا نباید به غفلت، گرفتار شد. بلکه باید به وجود انسان، نگاهی تمام ساحتی داشت چنان که حضرت خداوند با رمضان خویش، ما را به این مسئله توجه می دهد. رمضان و روزه، یک فرصت است برای عنایت تمام ساحتی به انسان. استاد عالی مقام، حضرت صفائی حائری(ره) در رمضان رازها می خواند و از جمله در کتاب ارجمند بهار رویش: مرورى بر دعاهاى ورود و وداع ماه رمضان، ص: ۲۵ می فرماید: “در ماه رمضان رزق خدا رزق وسیعى است؛ چون تنها به تن ما نمى‏خواهد رزق بدهد و تنها نان و آب و کشک و دوشاب نیست؛ عنایت وسیع و گسترده‏اى است که همه ابعاد وجودى ما را در بر مى‏گیرد: تن و حسّ و وهم و حافظه و فکر و تخیّل و تعقل و تفکر و قلب و روح و سرّ مارا، همه را شامل مى‏شود؛ چون یک مراحلى از وجود ما هست که هنوز خود ما هم آنها را نمى‏شناسیم. او «فَإنَّهُ یَعْلَمُ الِّسرَّ و أَخْفَى» است، او به پنهان‏تر از پنهان ما هم آگاه است.” واقعیت همین است که ما هنوز نتوانسته ایم همه ابعاد وجودی خویش را کشف کنیم.
ما برای خویش، ناشناخته ترین هستیم و به رغم کشفیات بزرگ در عالم، خودمان از جمله مجهولات بزرگیم که ما را به دامن شناخت خویش هنوز دست نرسیده است ولی چنان که استاد، جنت ا… مقامه، “ما براى او بارز و آشکار شده‏ایم، پیچیدگى‏ها و پوشش‏هایمان براى او حائل نیست. ما نمى‏فهمیم که این پیچیدگى‏ها با ما چه کرده و این حجاب‏ها و سترها، چه محرومیت‏هایى را بر ما تحمیل کرده است.” اما حضرت دوست که خالق ماست همه ابواب وجودی ما را می شناسد و متناسب با نیاز آن، رزق ما را تنوع می بخشد چه” اعضاى وجود ما هر کدام رزقى مى‏خواهند تا تغذیه شوند و رشد کنند و علامت رشد آنها هم توسعه، گستردگى و زاد و ولدشان است.” اگر روزی نرسد، نه رشدی در کار خواهد بود و نه توسعه ای را می توان متصور بود. این تصور زمانی به تصدیق، کمال می یابد که رزق متناسب با نیازها و ظرفیت ها فراهم آید. خداوند در رمضان که همه را بر سفره خویش می نشاند در بارعامی که خبرش را به همه داده است، می خواهد سوختِ این سازمندی بزرگ را فراهم آورد و با فربه کردن جان انسان، جهان را به مدار او به حرکت درآورد…..