وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروز خراسان جنوبی _ حمیدی / رئیس شورای اسلامی کار خراسان جنوبی گفت: بیش از ۵۰ درصد جمعیت کشور یعنی حدود ۴۵میلیون نفر را کارگران به خود اختصاص می دهند که مهمترین مطالبه جامعه کارگری معیشت و امنیت شغلی است چرا که معیشت و امنیت شغلی وابسته به هم هستند و اگر کارگری امنیت شغلی نداشته باشد معیشت را هم ندارد. محسن کدخدا در آیین تجلیل از کارگران و واحدهای کار نمونه استان با تأکید بر اینکه افزایش دستمزد کارگران بخشی از قدرت خریدشان را پوشش می دهد و حداقل باید دو برابر افزایش یابد، افزود: ما خواهان اقتصاد در شأن و دستمزد عادلانه که فزاینده قدرت خرید و تأمین کننده سبد معیشت یک خانوار ۴ نفره باشد هستیم چرا که گرانی ها موجب رنگ باختگی سفره های کارگران شده و آنها را با مشکل جدی معیشت و درمان مواجه کرده است.
۹۵ درصد قرارداد کارگران موقت است
وی ادامه داد : در حال حاضر ۹۵ درصد قراردادهای کارگران موقت است که این قراردادها عزت جامعه کارگری را محدود کرده و آزادگی را از تشکل ها گرفته است چرا که در حال حاضر برخی از کارفرمایی کارگران را به جبر به پذیرش قرارداد موقت یک ماهه، دو ماهه و در نهایت شش ماهه مجبور می کنند.
کاهش کیفیت کار به دلیل مشکلات معیشتی کارگران
وی بیان کرد: پایین بودن بهره وری نیروی کار، کاهش کیفیت محصولات تولیدی و رقابت پذیرنبودن با کالای خارجی به این دلیل است که کارگر از وضعیت شغلی خود راضی نیست و دغدغه هر لحظه بیکار شدن را دارد و نمی تواند با تمرکز کار کند.
وی مشکل کارگران را مربوط به ماده ۷ قانون کار و تبصره های یک و دوی این قانون دانست و گفت: برخی از کارگران از سال ۶۹ تا امروز بلاتکلیف هستند و نمی دانند کار آنها موقت است یا دائم و در واقع قرارداد موقت باید سقف سه ساله داشته باشد و جزو مشاغل مستمر محسوب شود و برای آن قرارداد دائمی برقرار شود.
مدیریت تأمین اجتماعی نیازمند تغییر
کدخدا ادامه داد: در حوزه سازمان تأمین اجتماعی هم ما جامعه کارگری معتقدیم مدیریت سازمان تأمین اجتماعی باید از صفر تا صد به دست شرکای اصلی یعنی کارگران و کارفرماها و با نظارت دولت باشد.
هیات عالی نظارت بر تأمین اجتماعی تشکیل شود
وی خواستار تشکیل هیئت عالی نظارت تأمین اجتماعی شد و افزود: از این طریق قوانینی که دچار مشکل و خلأ هستند باید بررسی شوند و بعضی اوقات اصلاحاتی انجام میشود که نه کارگران راضی اند و نه کار فرمایان و نه حتی شبکه تأمین اجتماعی.
یادداشت: معلم بر دیده و دل می نشیند
امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir
معلم، در دیده و دل من بزرگ است، بسیار بزرگ. من کلمات خویش و روشنی که از جانِ قلم می تراود را به برکت خوشه چینی از سرزمین حاصل خیز اندیشه و کلام معلمانی می دانم که به این مقام والا مبعوث شده باشند. برای من معلم یعنی اوجِ اوجِ اوجِ قله در نظام معرفتی لذا هر وقت قلم برمی دارم تا درباره معلم بنویسم، خامه در دستم می لرزد.
امسال اما دوست دارم سخن را با نگاه متعالی مردی زینت دهم که معلمی تمام عیار بود و این قلم، نگاه خویش را بیش از هرکس مدیون اوست. حضرت استاد صفائی حائری، رحمه ا… علیه، که معلمی را نه فقط در کلمه و کلام که در پندار و گفتار و رفتار، ترجمه ای تمام بود. او می فرمود: “مدرسه معبد است و معلم عابد، عابد و کارش، عبادت…، اگر محرکش خدا باشد و قصدش پیش بردن انسان ها به سوی ا…، و اگر در هر مرحله نیتش نزدیک تر کردن خویش و دیگران به سوی خالق هستی باشد.” او تکلیف دانایان جامعه را تربیت انسان می دانست لذا بر این نکته تأکید می ورزید؛ “استاد خوب کسی نیست که فقط درسش را خوب بدهد و برود. یک استاد باید بیش از این که مدرس خوبی باشد مربی خوبی باشد.” چه تربیت انسان، مهم تر از هر چیز است حتی عالم کردن افراد چه بسا که علم بدون تربیت به آفتی برای جان و جهان مردم تبدیل شود چنان که پیش از این بارها اتفاق افتاده است و مردمان، قربانیانِ نبوغ علمی یک انسانِ تربیت نیافته، شده اند. تاریخ در صفحات متعدد خود از این ماجراها فراوان دارد. باید آموزش را با پرورش عجین کرد تا آن که علم آموخته است، با پشتوانه تربیتی که اندوخته در خدمت تعالی انسان قرار بگیرد. مطمئن باشیم که اگر دانشمندان، به تربیت انسانی، کمال یابند دیگر شاهد کشتار انسان ها نخواهیم بود که قربانی فزون خواهی دیگران شوند. دانشمند تربیت شده، سلاح کشتار جمعی نمی سازد تا از جمعیت انبوهی، جان، بستاند.
این جاست که به فلسفه وجودی پرورش در کنار آموزش پی می بریم که برخی را حتی باور بر این است که تربیت را باید بر تعلیم، مقدم هم شمرد اما ما را نظامی توأمان تعریف کرده اند و در اختیار معلمان قرار داده اند تا بسازند صاحبان فردا را و فاصله انسان با خدا را هر روز بیشتر کاهش دهند. باید با تعریف راهکارهای تازه و طرح های سازنده، شاگردان را زود تر به هدف برسانند چنان که حضرت صفائی حائری خود نیز در کلاسهایش به جای روشهای متداول تدریس، شاگردانش را با کلیدها و ملاکها و روشهایی آشنا میکرد تا با طرح کلی و نقشهای جامع همراه گردد.
چرا که دادن روشها در زمان کمی صورت میگرفت و سود بیشتری برای شاگردانش داشت. آنان که بر اساس بینات و براهین و روش شناسی، رشد می کنند، در تنگناها هم می توانند هم خود را به افق تازه برسانند و هم برای دیگران، افق گشایی کنند.
کاش معلمان امروز، برای تربیت صاحبان فردا، از این روش بهره گیرند تا فردا به کارآیی شاگردان خویش مفتخر و بهره مندان هنر تربیتی خویش باشند. این نکته ظریفی است که باید بدان توجه داشته باشیم که اگر فردایی خوب می خواهیم باید امروز در تربیت نسل فردا تمام قد برخیزیم و از همه امکانات برای فرایند تعلیم و تربیت سود جوییم که این سود افزاز و سرمایه ای زاینده و دارای رویش است. لذا این آرزویی است که همه باید با تلاش و دعا از خدا بخواهیم، معلمان در انجام رسالت خویش موفق باشند تا فردایی موفق تر داشته باشیم. ان شاءا…
