امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / مطالعه در تاریخ معاصر کشورهای توسعه یافته اگر نتواند الگوی مناسب بومی شدهای را برای پیشرفت در اختیارمان بگذارد حداقل این توان را دارد که زاویه نگاه فکرمان را به سوی افقی نو و جدید رهنمون شود تا پندار احساسی و توهمیمان را از شعار به شعور و از تکیه برباد دادن به پاگذاشتن بر زمین سخت تغییر دهد.
سالهای سال است که در قالب مبارزه لفظی و احساسی با آمریکا بستر مناسبی را جهت کسانی فراهم آوردیم که از سفره آن بسیار متنعم شدند و کماکان میشوند، گاه در قالب دور زدن تحریمها بیت المال را سزارین کرده و از درونش بابک زنجانیها و هدایتیها و خاوری ها و… بیرون میکشند و یا با موج سازی و نفرت پراکنی راه مبارزه واقعی با آمریکا رامی بندند!!
اینکه پس ازسال ها اجازه پرسش و راه حلی برای این نوع مبارزه را به کسی ندهیم و آن را جزو خطوط قرمز طلاییمان حفظ کنیم بلاشک راه بجایی نخواهد برد و نتیجه ای جز فشار بیشتر و کمرشکن تری که بر مردمی وارد میکند که تصمیم گیرنده هم نیستند نخواهد داشت.
این که در تخیلاتمان به این توهم برسیم که ما توان جداسازی آمریکا از اتحادیه اروپا را داریم ناشی از ندانستن و آگاه نبودن از مراودات جهانی و پیچیدگی های آن است، این که نتوانیم به این درک برسیم که گاه نیاز به تغییر مسیر و اهداف و استراتژی داریم و این یکی از مختصات توجه به امنیت ملی و وابستگی وانسجام ملی است معضلی است که به تابویی غیرقابل شکستن تبدیل شده است …!!
آنقدر غلظت سیاست را در کشورمان زیاد کردیم که دیگر قابل نوشیدن کسانی که خود در این تولید دست بالا را داشتند نیز نیست …
بسیاری از زمینههای تعامل را با تفکراتی احساسی از بین بردیم و برطبل فریاد و کشمکش کوبیدیم و گزک دادیم به دست کسانی که تا می گوییم بالای چشمتان ابروست یا تحریم مان میکنند و یا تحدیدمان و یا تهدیدمان!!! آنهم عامه مردمی که هیچ نقشی در این بازیهای سیاسی نداشته و ندارند اما باید بیشترین فشارهار آنان تحمل کنند و حق پرسش و اعتراض هم نداشته باشند…!!
به مردم آگاهی نمیدهیم و با دادن آدرسهای غلط به آنان بیشتر سر در گمشان میکنیم..!!
از چگونگی ژاپن شدن و مالزی شدن و کره شدن و آلمان شدن و سنگاپور شدن کشورها چیزی به مردم نمیگوییم حتی از ویتنام شدن ویتنام پس خارج شدن آمریکا از آنجا!! از تغییرات فرهنگی کشورهای نامبرده نه الگو میگیریم و نه باز پخش اش میکنیم اما تادلمان بخواهد از جنگ وخونریزی و حماسه سازی های بی وجه می گوییم، از دفاع مقدس می گوییم اما نه برای ساختن نسلی که تن به مهاجرت ندهد و از عافیت طلبی و راحت طلبی دوری کند و در انتظار صفهای طولانی سفارت ها برای خروج از کشورشان عمر تلف نکنند…
نیاز به بازنگری از هجمههای احساسی به تعقلی عملی که نمود آن را در دو یا سه نسل آینده با ایجاد اقتصادی مبتنی بر قدرت پول ملی و نابودی شرایط اختلاس وپولشویی و رانت و رابطه محوری و فسادمالی واداری و فرار ازقانون و … که دیگر دیده نشود!!
اگر رگ آمریکا ستیزی برخی آنقدر قلمبه شده که دیگر توان سکوت ندارند و باز قرار است فریاد برآورند بهتر است گوشیهای آیفون آمریکاییشان را در سطلهای زباله اندازند و فرزندانشان را از آن دیار کفر و الحاد به ایران فراخوانند تا از اموال عمومی وبیت المال برای رفاهشان هزینه نشود…!!