سرمقاله: اتحاد که نباشد هرکسی زور می گوید…!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / وقتی مردم بنا به هر دلیل یا دلایلی اتحاد و همبستگی نداشته باشند به راحتی بازیچه دست سیاسیون و دلالان بازار و زورگویان گردن کلفت یک شبه میلیارد شده می شوند.
هر روز برای آنان طرحی نو درمی اندازند و به خودشان مشغول می کنند تا فرصت فکر کردن و عکس العمل از آنان سلب شود.
گاه بازی تلخ پایین آمدن ارزش پول کشور و حذف چند صفر…گاه با بازی مسخره ارز و سکه، گاه با گران کردن خودروهایی که بلای جان مردم اند، گاه با بازی احمقانه مؤسسات مالی و آن سونامی که از جیب مردم خرج شد، گاه با آبی و قرمز کردن رنگ های ورزشی و آن فضاحت های تبانی و فسادهای مالی، گاه با دست درازی به مایملک ضعیف ترین قشر این کشور یعنی معلمانی که امیدشان به صندوق ذخیره شان و بانک سرمایه شان بود، گاه با گرانی سرسام آور گوشت و آجیل و میوه و مایحتاج عمومی مردم و بسیار گاه های دیگر…!!
وقتی جامعه ای نتوانست و نخواست که درس مهم و حیاتی اتحاد را بیاموزد و در کنج درونی خود خزید، باید در انتظار بلاهایی باشد که بر سرش می آورند، وقتی جامعه ای به لبه پرتگاه ارجحیت منافع شخصی در برابر منافع ملی و جمعی قرار می گیرد، دیگر نباید انتظار داشته باشد که وضعیت اقتصادی و فرهنگی وسیاسی اش سامانی به نیک گیرد! وقتی مردم کشوری در مقابل نالایقی مدیرانش سکوت کرد و حساب کشی نکرد، فلان نماینده مجلس حق دارد که بگوید مردم چه حقی دارند که به اموری که مربوط به آنان نیست دخالت کنند، وقتی مردم کشوری در مقابل گردن کلفتان زورگو و بی دردی که نه مزه گرسنگی را چشیده اند و نه درد بیکاری کشیده اند و نه… نتیجه اش این می شود که دایم باید سر پایین کنند تا هر روز پس گردنی محکم تری بخورند و کولی فراوان دهند ، وقتی مردم کشوری فقط حق داشته باشند که فقط به آنانی که برایش تعیین شده رأی دهند نتیجه اش می شود مجلسی که دیگر در رأس امور نیست و از درد مردم بی خبر است…
اگر اتحادی بود، اگر همبستگی بود، کدام دلال بی ریشه و نسب به خود اجازه می داد که برای مردم هر لحظه که دلش بخواهد گربه رقصانی کند، کدام چپاولگر پولشویی به خود اجازه می داد که بیت المال آنان را به یغما ببرد و در نهایت از مردم هم طلبکار باشد؟!
اگر همبستگی ملی وجود داشت احزاب واقعی ، مدیران و نمایندگان واقعی را نصب می کردند نه بر مبنای توصیه و هزار فامیل بازی و رابطه محوری!
اگ اتحادی بود چه کسی جرات میکرد که از شفاف سازی بگریزد و عدالت بازیچه دست عده ای محدود و معدود قرار گیرد و چنین فاجعه اختلاف و گسست طبقاتی حاکم شود ؟!
اگر همبستگی بود کدامین سیستم بانکداری به خود اجازه می داد که بانام اسلام چنین خون مردم بدبخت را بمکد و فریاد هم بر سر آنان بزند و روی هر چه نزول خوار است را سفید کند…!
همبستگی و وحدت سال های سال است که از اجتماع ما رخت بربسته و احتمالا دیگر بازنگردد.