امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / چهل سال است که قرار است هرساله و در کوتاهترین زمان لازم نظام این کشور سقوط کند، چهل سال است که به نام آزادی مردم این دیار همهاش فشار و تحریم و تهدید، شده راسته کار مردم، چهل سال است که سلطنت طلبان و با کمک منو توییهای دلسوز، سعی در تطهیر رژیم شاهنشاهی میکنند، با تحلیل ها و فیلم ها و دادن آدرس اشتباه به مردمی که دائم برای آنان اشک تمساح میریزند، قصد بر تحلیل برنامههای آنان نیست، چرا که یکی از آیتم های آنان که بسیار کارشناسان را به اصرار بر نبود شفافیت در اقتصاد ایران نموده، نمونه روشنی است که هیچ گاه این مدعیان آزادی وآزادی خواهی خود تن به شفافیت در میلیاردها دلاری که برای راه اندازی این شبکه عریض و طویل هزینه شده، ندادهاند که این بودجههای سنگین توسط چه کسی یاکسانی و یا کشوری تأمین میشود، این همه فیلم های باصطلاح مستند از کدامین مکان به دستشان میرسد؟! بسیار جای تأسف دارد که چنین چهرههایی که ریشه در این دیار دارند برشاخه نشسته و از بن میبرند، صدای آمریکا و بی بی سی نیز از جمله ابزارهایی هستند که برای روشنی مردم و خوشبختی آنان و آگاهی دادن به افکار عمومی چهل سال است که تلاشی شبانه روزی دارند، دهها شبکه تلویزیونی و رادیویی نیز همگی به فکر دنیا و آخرت هشتاد میلیون ایرانی غم میخورند و ضجه میزنند! می گویند لاشخورها و کفتاران حس بینایی، شنوایی و بویایی بسیار قوی دارند و منتظرند تا طعمه آنان بی حال و بی رمق دیگر نای ایستادن از کف بدهد آنگاه برسر آن تیره روز بدبختی که هنوز زنده است و دارد جان میکند ریخته و قطعه قطعهاش میکنند، همان کاری را که به نام ائتلاف در افغانستان، عراق، یمن، سوریه و لیبی کردند، کفتاران و لاشخورهایی که کاری کردند لااقل تا ۵۰ سال دیگر این کشورها کمر راست نکنند و وابسته به آنان عمر بگذرانند! ایران اما قصه دیگری دارد، داستان تلخی است برای آنانی که پس از ۲۸ مرداد خدایی کردند در این کشور و انقلاب سفید آفریدند و حق کاپیتولاسیون گرفتند، آنانی که در هر سوراخ و رخنه این کشور مستشاری گذاشتند، غرور آمریکایی را بر سر این مردم هوار کردند و حق توحش از آنان ستاندند، آنگاه که نفرات اندکشان در سفارتخانه با چشمانی بسته و دستانی از پشت گره خورده در جهان آن روز بر امواج رادیویی و تلویزیونی سوار شد، غرور آمریکایی در هم فروریخت و جایش را نفرت و حس انتقام پرکرد، حسی که چهل سال روز به روز قویتر شد تا جایی که تمام توان عمو سام را در براندازی نظام این مردم صرف آن کرد آن هم به نام دموکراسی برای مردم ایران و روزهای شیرین برای آنان، روزهای پر از آبادانی و رفاه، همانگونه که در عراق، یمن، افغانستان، سوریه و لیبی به مردمش هدیه کردند!
اینک لاشخوران و کفتاران دنیای سرمایه داری در انتظار احتضار و جان کندن مردم این کشورند تا تمام غرور زیرپا له شدهشان را از قطعه قطعه کردن این کشور دوباره احیا کنند! واقعاً مگر چه اتفاقی افتاده که باید کشوری درقلب خاورمیانه این چنین سیبل تمامی قدرت ها بشود، چرا عربستان، امارات، مصر، اردن و تمامی کشورهای عربی دغدغهای به نام تحریم و تخریب و سازمان ملل و …ندارند و دارند زندگیشان را میکنند؟! چرا ما؟! برای مستقل ماندن و از تشر این و آن نترسیدن باید بها داد، ادعای پیشرفت های شگفت انگیز و بزرگنمایی نداریم اما آنقدر بی انصاف هم نیستیم که چشم بر همه واقعیات کشورمان ببندیم و حق قیاس با چهل سال قبل را از خود دور کنیم! بی مدیریتیها و نالایقی ها فراوان است، قانون گریزی و فساد اداری و مالی کم نیستند، فاصله و گسل طبقاتی محرز است، چپاول بیت المال از طریق رانت، اختلاس و پولشویی نیز فراوان، بارها نقد کردهایم و نقد هم خواهیم کرد اما تمام این موارد مشکلات درون خانوادگیست، که یکان یکان این خانواده آنها را حل و فصل خواهند نمود، تغییر در راه است قرار نیست همه چیز ساکن بماند، تغییر به نفع مردم و منافع ملی، اختلافات نتیجهاش فروپاشی نیست بلکه راهیست برای هم افزایی ملی، راهی است برای پوساندن لاشخورها و کفتارها…!!!