سرمقاله: ویتنام مخروبه‌ای که آبادشد …!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / آمریکا در دو کشور جنایاتی را مرتکب شد که هیچ گاه از وجدان تاریخ پاک نخواهد شد، ژاپن را با دو بمب اتمی که هیروشیما و ناکازاکی را بدل به تلی از خاک و صدها هزار کشته کرد که تا چند نسل پس از این جنایت کودکانی دفرمه و ناقص الخلقه را به مردم این کشور هدیه کرد تا ژاپن با ذلتی بزرگ تسلیم شود تا کشوری مخروبه و مردمی فقیر و سرخورده برایش باقی بماند، در پایان جنگ جهانی دوم زایش فکری نوین در فرهنگ دیرپای ژاپن زاده شد و نسلی در زیر مجموعه‌ای عظیم از مدیران ومتخصصین آفریده شدند و تکثیر یافتند که پس از نیم قرن همان جنایتکاران آمریکایی را برده مالی وعلمی خویش کنند، چندی پیش نخست وزیر ژاپن در نشستی مطبوعاتی به آن مردک زرد موی احمق آمریکایی گفت که کشورش حاضراست باسرمایه گذاری عظیم تمام زیرساخت های مهم علمی وصنعتی فرسوده و ناکارآمد آمریکایی را جایگزین بهتریتهای ژاپنی کند!!!
جنگ ویتام بیست سال به طول انجامید تا منجر به کشته شدن سه میلیون و یتنامی شود و حجمی از بمباران بر این کشور کوچک آسیایی فرو ریزد که به لحاظ حجم و وزن بیشتر از تمامی بمباران های متفقین در کل جنگ جهانی دوم بود، یک میلیون هکتاراز جنگل‌هایش را خاکستر کردند، نسل پس از جنگ با آمریکا به دلیل در معرض قرار گرفتن انواع بمب های آغشته به مواد رادیو اکتیو و گازهای سمی، ناقص الخلقه و کوتوله ۵۰ سانتی زاده شدند و آمریکا پس از بیست سال با ۴۵ هزار کشته و سیصد هزار مجروح و صدها میلیارد دلار سرمایه بر باد رفتته و با قبول شکست در آنجه که تصور می‌شد به دست می‌آورد ویتنام را ترک کرد!!
اینک ویتنام از هزاران تونلی که مردمش را در برابر آمریکاییان حفظ کرده بود بیرون آمده‌اند و در عرض چند دهه به کشوری با رشد اقتصادی غیر قابل باوری تبدیل کرده‌اند، شاید آنان محق‌ترین آدمهای روی کره خاکی باشند که باید روزی هزاران بار پرچم آمریکا را به آتش بکشند و تا ابد چنگ و دندان نشان دهند، اما آنان نیک می‌دانستند که برای ماندن و جنگیدن به سبک نو نباید در گذشته باقی بمانند و دور خویش راپیله ببندند، ویتنام امروز کشوری است که بیشترین حجم سرمایه گذاری به دلیل کمترین ریسک را در خود جذب کرده که بسیاری از این حجم سرمایه گذاری مربوط به آمریکاییان است!!
اگر متهم به سرسپردگی به آمریکا نشویم و جیره خوار او معرفی نگردیم باید قبول کنیم که در دنیای سیاست هیچ دوست و دشمنی ابدی نیستند، بلکه این منافع ملی است که به عنوان شاخصه‌ای حیاتی عمل می‌کند!!!