امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com / استان خراسان جنوبی با یازده شهرستان شناسنامه دار شد. که به غیر از چند شهری که قدیمی بودند و عقبهای تاریخی را با خود یدک میکشیدند مانند بیرجند، فردوس، قاینات، طبس، نهبندان و تا حدودی درمیان مابقی شهرهای استان به دلیل اینکه باید جانمایی میشدند در کوتاه مدتی از بخش و به شکل جهشی قبل از تبدیل شده به شهر، ناگهان شدند شهرستان!
عدم وجود زیرساخت های لازم باعث گردید که استان بدون آمادگی لازم در دوی ماراتن کشوری شرکت کند.
بخشهایی که باید نقش شهرستان را بازی میکردند اما بی آمادگی، باید برای هر اداره کلی یک اداره و رئیس، معاون و…انتخاب میشد، اداراتی که گاها در منازل مسکونی جاسازی شدند و حتی مرکز استان هم از این قانون مستثنی نبود، ارگ کلاه فرنگیاش تا سال ها نقش کاخ استانداری را بازی میکرد!
مناطق صنعتی و شهرهای صنعتی به سرعت زایش کردند تا از غافله صنعتی شدن عقب نیفتند، بسیاری از طرح ها بدون برنامه ریزی مدون و بی توجه به ساختارهای خدماتی، مدیریتی و اولویت بندی لازم، رونمایی و شروع به کار کردند، در کشاورزی نیز شرایط بهتر از صنعت نبود، دراستانی که سخت نیازمند آب بود طرحهای کشاورزی با مصرف بالای آب همچنان اجرا میشد، کاشت چغندر قند و محصولات آب بر مثال هایی است در این زمینه!
جز چند معدنی که سابقه کار در سال های قبل را داشتند مانند قلعه زری و طبس، بقیه معادن بکر استان همچنان بی هویت و بی شناسنامه در زیر خروارها خاک مدفون ماندند.
نتوانستیم در این مدت ۱۵ سال برای تک تک شهرهای استانمان یک دوسیه یا پرونده ای بسازیم که در آن داشتهها و ناداشته ها و امکانات بالقوه و بالفعل و جانمایی نیروی انسانی مجرب، اولویتهای هرشهرستان و مزیتهای آنها نسبت به یکدیگر و میزان سرمایه گذاری های لازم در صنوف و حرفه های موردنیاز، بالابردن سطح آگاهیهای فنی وحرفه ای جهت جوانان و اشتغال آنها و بسیاری از پارامترها و شاخصههای آنها را اولویت بندی کنیم.
به غیراز مرکز استان که مجموعههای فرهنگی و دانشگاهی را در خود جای داده کدامیک از شهرهای استان استاندارد دانشگاه و دانشگاهی در آنها صدق میکند؟ کدامیک از شهرهای استان از نعمت فرودگاه برخوردارند؟ کدامیک از شهرهای استان از موهبت راه های استاندارد شهری و روستایی و بزرگراه ها برخوردارند؟ راه آهن شده آرزو و گاه تابوی استان!
ماهنوز نتوانستهایم بزرگان شهیر و فرهیختگان استانمان را طبقه بندی و هر یک را در جایگاه ویژه خویش قرار دهیم و برای استفاده بهینه از داشتههایشان برنامه درخوری فراهم آوریم. این که کسی فوت کند و یا زندگانی که از آنان یادی شود و مراسمی، نامش برنامه ریزی نیست.
استان خراسان جنوبی بدون نقشه راه به جایی نخواهد رسید، نقشه راهی که قرار نیست بایگانی شود، اگر وجود خارجی دارد آن را در معرض نقد و بررسی نویسندگان، روزنامه نگاران و اساتید قرار دهید و هر چه زودتر رونماییاش کنید.