کفرانِ نعمتی بسیج، هرگز!

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / هفته وحدت، به روز شمار تقویمی به پایان آمد اما کیست که نداند، راه و روش پیامبر به درازای همه روزهای تاریخ است؟ ما در ساحت مکتبی، زندگی می کنیم که ما را به حرکت در مسیر حق خوانده است و این راهِ نورانی هم با “وحدت ” پیمودنی است لذا هوشمندانه خود را به این راهبرد دینی و ملی پایبند می دانیم و همه هفته های سال را به وحدت، زیبایی می بخشیم. برای عمل به این استراتژی هم نگاهی بسیجی وار داریم که این خود نیز ترجمه ای از نگاه دینی است. یادم هست چندی پیش که درباره جامعه سازی دینی در سیره نبوی تورق می کردم به مقاله ای از «علی محمدی آشنایی» در شماره ۱۰ مجله اندیشه تقریب برخوردم که به فهرست مؤلفه های جامعه سازی دین پرداخته بود، مؤلفه هایی که با خوانش هدف و کارکرد بسیج می شود بین آن، رابطه ای دقیق یافت. وی دراین پژوهش به فهرستی هفتگانه و روشن از ویژگی های جامعه موردنظر رسیده است؛
۱-اصل اقامه عدالت توسط همه مردم در زندگی فردی و اجتماعی؛
۲- اصل وحدت، حل و فصل اختلافات و مهرورزی؛
۳-اصل تعاون و همکاری در کارهای خیر و عدم تعاون در گناه و تجاوز؛
۴- اصل احسان و نیکوکاری و انفاق و مبارزه با فقر و بسط درستکاری و صداقت در داد و ستدها؛
۵- اصل مسئولیت نظارت همگانی یا امر به معروف و نهی از منکر؛
۶-اصل مبارزه با هرگونه فساد اخلاقی، مالی، اداری و سیاسی؛
۷- اصل ساماندهی و به سامان کردن امور.
این هفت اصل، به نوعی، در شمار راهبردهای بسیج نیز هست. یعنی به توسعه عدالت توسط همه مردم و البته برای همه مردم عنایتی خاص دارد. بسیجی نمی تواند بیداد را تاب بیاورد و داد برنکشد. او جانِ خویش را به میدان می آورد تا از این میانه، حقیقت، به عدالت برخیزد و بستر را برای رشد همگان فراهم آورد. او بر همان طریقی گام می نهد که پیامبرِ وحدت و محبت، طراحی فرموده است لذا نگاهش سرشار مهر است و لبانش با لبخند، پیغام رسان این سنتِ سعید. او را همیشه در حال کار خیر و اهل تعاون بر نیکی می توان یافت و هرجا سخن به کار خوب می رسد، قطعا به نام او هم افتخار می یابد. اهلِ احسان است؛ فراتر از نیکی. او کارِ خوب را “خوب” انجام می دهد و اخلاص را به احسان تعالی می بخشد تا به مقامی “مُحسن” برسد. همانی که خداوند علی اعلا در آیه ۱۱۵ سوره هود، وعده فرموده است که ” وَ اصْبِرْ فَإِنَّ ا… لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ”. بسیجی، بر مدار احسان است و خواهان مقام محسن. او اهل مبارزه با فقر در همه شئون آن است و برای بسط صداقت و درستکاری، با همه وجود به میدان می آید. تجربه نیز نشان می دهد که بسیجی، مسئولیت پذیر است، حق خواه و حق جو و حق گو نیز هم. فساد را در همه اشکالِ آن دشمن می دارد و با فاسدان در هر جایگاه، پنجه در پنجه می شود و این را مأموریتی الهی در راستای امر به معروف و نهی از منکر می شمارد.اهل ساماندهی و سامان مند کردن امور است چه می داند برای رسیدن به موفقیت، حتما باید به قاعده نظم، حرکت کرد. باری، بسیجی را چنین می دانم و می خواهم. در نگاه من، بسیجی را نباید در ترازهای کوچک که به کار جناح های سیاسی می خورد تعریف کرد. نگاه چنین خُرد به عظمتی چنین کلان، کفرانِ نعمت است و مباد که ما از کفران کنندگان نعمت بسیج باشیم…