سرمقاله/خداحافظ رفیق…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمودآبادی mahmoodabadi@birjandtoday.ir
یکی ازارکان مهم در ساختار فرهنگی راباید در نزد کسانی یافت که عاشق این مقوله اند ، کسانی که سلامت نفس شان جاده صاف کن رسیدن به اهداف بزرگ وپیچیده فرهنگی است.
مقوله فرهنگ آنقدر پیچیده وعظیم است که روزنامه نگاری ومشتقات آن یکی از شاخصه های آن است. وقتی به سالهای بسیار دور برمیگردم میبینم حتی نوشت افزار فروشی شهرم که قدمتی بیش از سن من دارد ماوا و ملجایی بود که ناخودآگاه مرا به خود فرا می خواند که حتی هفته ای یک روز برای خرید یک مداد سیاه سوسمارنشان یا یک پاک کن وحتی دفتر کاهی بیست برگی سری به آن مکانی که همیشه خدا بوی خوش کاغذ و مرکب ولیقه و نایلونهایی که قراربود جلدی شود بر کتاب ودفترمان ، بزنم !!
اینک ودر آستانه هفتاد سالگی نیک دریافته ام که همان مکان کوچک و فروشنده ای که دونسل از کودکان آن دوران را به بزرگی رساند ، همان خادمان فرهنگی هستند که هیچگاه دیده نشدندونمیشوند.
بااین که هیچگاه شانس بیتوته در شهربیرجند را که ریشه ام درخاک آن نهاده شده نداشتم اما عاشقانه های زیادی رااز این خاک آموختم ، به ریشه ام افتخار کردم ، وبه دوستانی که فرهیخته و برمدار فرهنگ اجازه همراهی با آنان به من داده شد .
بیرجندرا نه ازباب تعصب که با نگاهی نقادانه بارها وبارها به چوب حلاجی زدم تا کمی بارمسئولیت از دوش برزمین گذارم ، هرچند طرفی نبستم از فریاد اما سکوتی را شکستم که بسیاری چون من بدترین مرگ را مرگ صدا پنداشته ومی پندارند.بااین که ساکن دیار صاعقه نبودم اما به دلیل هم آوایی باقلم ، درمحضراساتیدی بس بزرگ والبته متواضع سفره شاگردی آراستم ، ومرحوم خالدی یکی از دوستانی بود که پدر مطبوعات استان میخواندنش وچه استعاره جالبی که براو نهادند.بسیارسخت است چنین چهره های خدوم بی حاشیه ومتواضع و کم گوی وگزیده گوی را ازکف دادن ، اورا مرد بزرگی میدانم که شاید باید سالهای سال منتظر ماند تا چون اویی بی مدعا وبی غش وبی سیاست زدگی دوباره رخ نماید.
بی شک جایش خالیست !! نمی دانم آیا اداره کل ارشاد یا باصطلاح خانه مطبوعات ویا روزنامه های استان قراراست برای او وخاطرات بی حضورش کاری بکنند یاخیر !!
زمانی که خادمی از مجموعه فرهنگی دیاری رخت هجرت برمی بندد ، انگار ضربه ای بیدار کننده بر وجدانهای خواب آلودی وارد میکند که بیشتر به فکر چسباندن زورکی امروزشان به فردا هستند.
لازم است مسولین ذیربط از رخوت وتنبلی خویش را رها سازند و به شکل آبرومندانه ای زحمات مرحوم خالقی ویا پدر مطبوعات استان را پاس دارند تا زحمتکشان بی یارویاور فرهنگی استان بیش ازاین دردیار خویش احساس غربت نکنند !!