سرمقاله/بایکوت خبری…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
وقتی زورمان به مسئولین و مدیران استان نمی رسد، به خودمان که می رسد!!
آنقدر که در مورد استان خراسان جنوبی در زمینه های صنعت، کشاورزی، معدن، فرهنگ، سیاست، اقتصاد و بسیاری دیگر از شاخصه های توسعه و عدم توسعه یافتگی و راهکارها و اتاق های نداشته فکر در طول چهارده سال تولد آن نوشته و گفته شده، که دیگر ارزش خویش را از دست داده و به چرخه معیوب تکرار درافتاده است و مدیران هم به همین نتیجه رسیده اند که با خیالی آسوده در اتاق های کارشان لمیده اند و سیر آفاق وانفس کرده و اصولا خویش را از پاسخ دهی به مردم مبرا دانسته و برای افکارعمومی، کوچکترین ارزشی قائل نیستند.
احتمالا برای برخی مدیران که کم هم نیستند اصلا مهم نیست که سوءتغذیه مردمی که کسی آنها را نمی بیند یعنی چه و در روستاهایی که بیشتر شبیه بیغوله هستند تا مکانی برای زندگی مفهوم اش چیست، برای شان مهم نیست که حدود یک سوم جمعیت استان تحت پوشش سازمانهای حمایتی بودن یعنی چه، برای شان فرقی نمی کند که مصرف آب آلوده و آبرسانی با تانکر برای زنده ماندن انسان و حیوان معنایش چیست، برای شان فرق نمی کند که برخی از روستاهای استان در طول سال شاید دو یا سه بار از مصرف گوشت بهره مند نشوند، برای شان اصلا مهم نیست که چندماه یکبار استحمام کردن چه تعریفی دارد، آنان که حاضر نمی شوند به دیدار مردم در نقاط دور دست و روستا های جهنمی بروند و آن مردم بیچاره هم اصولا نمی دانند مدیرکل و رئیس یعنی چه و کیلویی چند است.
کار روزنامه نگاران و خبرنگاران استان درست به مانند کسانی شده که در میان دوکوه ایستاده اند و فریاد می زنند و پس از چند لحظه دوباره صدای شان به خودشان بر می گردد!!
به دوستان هم قلم عزیز و بزرگوارمان پیشنهاد میکنم که دیگر به خود زحمت تهیه گزارش، خبر، تحلیل، دلنوشته، مقاله، سرمقاله، وسط مقاله و ته مقاله ندهند، باورکنید دیگر فایده ای ندارد، برخی آقایان پوستشان بسیار ضخیم تر از این حرف هاست که به حرف آیند و پاسخ افکار عمومی را مرحمت کنند.
آنان فقط به بالاترین مقام دولت در استان پاسخگو هستند که البته این هم بعید به نظر می رسد. بهتر است درِ روزنامه ها و هفته نامه ها را گل بگیرید و به دعوت نامه هایی که شما را به سخنرانی های یکسویه و شرکت در مصاحبه های شیک و بی خطر فرامی خوانند، وقعی نگذارید تا دوستان و مدیران استان ضمن داشتن حال خوش از این اتفاق میمون و مبارک شاید دست به ریکاوری زده و بقیه ماه های باقیمانده مسئولیت شان را به خیری و خوشی و بدون خطر و ریسک مصاحبه و پاسخگویی به سلامتی بگذرانند.