یادداشت امروز/طباطبائی تراز سیاست ورزی اخلاقی بود

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir
کیمیا اثر بود و پیش از آن کیمیا نفس. آسید مهدی طباطبایی را می گویم. همان اخلاقی مرد که زبان به خیرخواهی داشت و دعا برای توسعه خیر و روشنی. آیت ا… سیاست ورز هم بود و مبارز نیز هم. نسب مبارزاتی اش به فدائیان اسلام می رسید و نسب معرفتی اش به حوزه درسی و اخلاقی امام روح ا… خمینی. او سیاست را، مبارزه را و حتی زیستن را بر مدار اخلاق می پسندید و می پیمود. همین خط روشن هم مرزهای باید و نباید را برایش روشن می کرد لذا در گرانیگاه ها به میدان می آمد و بار بسیاری را سبک می کرد. معرفت شکل یافته در جانش اجازه نمی داد که زبان به تعارفات معمولی داشته باشد و با منطق ریاضیِ داد و ستد در مباحث وارد شود بلکه ترازوی او اخلاق و جوانمردی مومنانه بود و بر همین تراز هم به فریاد برمی خاست یا در سکوت می نشست. در گفتن حق، تا ولو بلغ ما بلغ پیش می رفت لذا در اوج اقتدار رئیس دولت نهم و دهم، در زمانه ای که بسیاری او را در هاله نور می دیدند و تقدیس می کردند و معجزه هزاره سوم می شمردند و او را خسروی می دانستند که هر چه کند، شیرین بود، سید اما با همه سیادتش بر رفتار و گفتار نا به جای او می شورید و به صراحت به نقد می پرداخت که کلامش ثبت تاریخ شده است. آیت ا…ِ اخلاق، در بیان نظر، نگاه سیاسی و جناحی هرگز نداشت و گواهش هم اینکه به رغم تفاوت مشرب سیاسی با دولت اصلاحات، آنجا که رئیس این دولت را مورد هجوم نادرست برخی گروه ها دید، به روشنگری برخاست و در دفاع از آیت ا… هاشمی هم سنگ تمام گذاشت. آسید، در نقد و دفاع، همواره مرز های اخلاق را پاسدار بود لذا سخنی که از سینه سوخته اش برمی خاست به نیکی در دل مردم می نشست. در حوزه مسائل معرفتی و اجتماعی و دینی هم آیت ا…، باز از زاویه اخلاق، سخن می گفت و همه را به بهتر زیستن، دعوت می کرد.
او می خواست که همه بهترین شرایط را برای زندگی داشته باشند به گونه ای که کاستی ها و بدپنداری ها و بد رفتاری ها در شیب تند کاهش باشد و خوبی ها و زیبایی ها در مسیر کمال تا انسان به مرز های عبودیت نزدیک شود. همین نگاه  عارفانه بود که او را چون چراغ داری روشن ضمیر در کوچه های زندگی به حرکت در می آورد و گرمای وجودش در این فصل سرد و زمهریر استخوان سوز، غنیمتی کم بدیل بود. غنیمتی که قیمتی نمی شد برآن نهاد. مردم هم البته غنیمت می شمردند این قیمتی مرد را  لذا افراد با مشرب های متفاوت و حتی مخالف در سفره کلام او کنار هم می نشستند و در مراسم تشییع و تدفینش هم رسم محبت را به جا آوردند و از همه گروه ها و جناح ها آمدند تا کورسوی امید همچنان بماند که اگر اخلاقی مردان در میدان باشند و میان داری کنند می توان باز هم ظرفیت های جناح ها و گروه ها را به نفع ایران و انقلاب کنار هم گذاشت. می توان دست های مشت شده را باز کرد و خط اخم را از پیشانی به پایین برد و به خط لبخند تبدیل کرد تا دگر باره دل ها مهربان و توان ها هم افزا شود. باری، اینکه جای طباطبائی را این قدر خالی می بینیم هم از آن روست که برای پیوند دل ها به ذوب شدن یخ ها نیاز داریم و این هم نفس گرم امثال سید را می طلبد لذا نفس به افسوس برمی کشیم اما… اما راه باز است و شاخص های اخلاق مثل چراغ روشن است و خدا کند ببینیم و پا در این راه بگذاریم که ما را به خدا و ایران را به سربلندی می رساند.