امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
قطار آمریکایی که امضایش بر یک توافق بین المللی نقش بسته بود به نقطه پایان رسید و هم چنانکه از شرایط روزها و هفته های گذشته می شد حدس زد، این کشور مرد روزهایی که برمبنای شرافت یک کشور متمدن و مدعی دموکراسی عمل کند نبوده و نیست.
از هفته ها قبل روانشناسان دنیای خبر یونایتد پرس و CNN و abc موج خبری وسیع و خروجی های طوفانی به راه انداخته بودند و شومن بازی های نتانیاهو هم چاشنی آن شده بود، به اصطلاح سعی کردند تا ببر کاغذی ترامپ را به قیمت از دست دادن حیثیت و جوانمردی و شرافت آمریکایی در افکار عمومی آمریکاییان جا بیندازند.
عربستان و رژیم صهیونیستی تنها دو کشوری بودند که نتوانستند ذوق زدگی شان را پنهان کنند، اما آن روی سکه حماقت ترامپ و خودشیفتگی او همانا انشقاق و دودستگی بود که بین او و اتحادیه اروپا شکل گرفت و این برگ برنده ایران از خروج آمریکا بود.
واقعیت برجام اتفاقات مهمی بود که در گردوغبار مخالفین برجام گم و فراموش شد!! هیچکس باور نکرد که اگر نمی بود برجام تقریبا جنگی مسلم در شرف تدوین و تکوین بود!! هیچکس متوجه نشد که مفهوم نفت در مقابل ِغذا و دارو یعنی چه! و بسیاری موارد دیگر، آمریکا بازنده این بازی کودکانه اش شد، امضای ترامپ در آینده ای نه چندان دور تبدیل به کابوسی برای پیرمرد زردموی و فرتوت آمریکایی خواهد شد که بهایش را باید مردم آمریکا بدهند.
قرار نیست دچار بازی شعارزدگی و خوشحالی کاذب و نعره های کسانی شویم که هر کار کردند تا برجام ملغی شود. آمریکا را همگان نیک می شناسند خصوصا ایرانی ها، سال۵۷ وقتی شاه مستأصل از فشار مردم چون کودکی سرگردان از هر کسی جستجوی کمک می کرد، ژنرال هایزر آمریکایی با نگاهی معنادار ساعت مچی اش را به او نشان داد که وقت رفتن است، آمریکا حتی نتوانست شاه را چون مرداد ۳۲ دوباره باز گرداند و از همان روز ۲۲بهمن تراژدی آمریکایی شروع به خیزشی بزرگ برای براندازی انقلاب کرد که تاکنون نیز ادامه داشته و خواهد داشت. آمریکا اینک در منطقه پایگاه هایی بزرگ به دست آورده و کاملا بر آنان با قاطعیت سیطره دارد از عربستان و اردن و کشورهای میکروسکوپی حاشیه خلیج فارس بگیر تا مصر و…
نتیجه صدور دموکراسی و آزادی و پیشرفت به سبک آمریکا را در عراق، لیبی و افغانستان شاهدیم.
شرایط مردم و فرهنگ حاکم بر کشور ما منحصر به خودمان است و باید اینک به روزهای اوج همبستگی و اعتماد عمومی برسیم، جنجال و فریاد بر سر هم را از یکدیگر دور کنیم و منافع ملی را چون آیات قرآنی تبرک و تیمن بدانیم، هرگونه تزریق زهر ناامیدی و افتراق از سوی هرکسی و هر ارگانی و به هر نام و بهانه ای خیانتی است به مردمی که هنوز هم پای کارند، هرگونه شعار و تسویه حساب های حزبی و گروهی ممکن است شرایطی را بوجود آورد که دیگر نتوان امواج نارضایتی مردم را جمع کرد.
هشدار می دهیم که زیر پوست اکثر قریب به اتفاق شهرهای ما غوغایی است، نگذاریم که دلالان تحریم باز چون خفاشان و زالوها خون مردم را در شیشه کنند و مستانه سر بکشند، شرایط اجتماعی کشور نیازمند روح واقعی همبستگی است. اگر سیستم های نظارتی واقعا و بدون تساهل و تسامح چشم و گوش بگشایند که امکان سوءاستفاده و تولد بزک کرده هایی چون بابک زنجانی ها فراهم نشود و جلوی اختلاس ها و رانتها با قاطعیت گرفته و افشا شوند و آقازاده ها نیز چون دیگران در نوبت کار و گرفتن امکانات در صف مردمی قرار گیرند، بلاشک این گردنه را نیز به سلامت پشت سر خواهیم گذاشت، برجامی که برجان خواهد نشست…!!