امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
اکبر ولی زاده مدیر سیاسی مرکز پژوهش های مجلس در مصاحبه ای که با یکی از خبرنگاران داشته، گفته است: حدود چهارهزار آقازاده در انگلستان مشغول تحصیل هستند که پس از بازگشت به کشور سهم خواهی می کنند تا در ارکان تصمیم گیری و تصمیم سازی کشور خویش را سهیم کنند و این اولین کلید واژه ای است که کشور و جامعه را به بحران نزدیک می کند. دهها میلیون پدری که در ایران زندگی می کنند همگی آقازاده دارند! اما آقازاده هایی که نه آینده دارند و نه کار و نه سرمایه، این آقازاده ها با جان کندن و قرض و قوله های پدر، توانستند در دانشگاه های بی بدیل آزاد درس بخوانند تا فقط مدرکی بگیرند، اینک این آقازاده ها اکثر قریب به اتفاق شان بیکار و بی هدف حاضرند تن به هرکار سخیفی بدهند تا لقمه نانی به کف آرند، از راننده تاکسی تلفنی بگیر تا شاگرد سوپر و میوه فروشی و گچکار و حتی پاکبانی!!
این آقازاده های وطنی ما رنگ خونشان با آن آقازاده های از ما بهتران بسیار فرق دارد و به زردی می گراید، برعکس رنگ خون آقازاده های با ژن خوب که رنگ خون شان قرمز تیره متمایل به سیاه است، احتمالا به دلیل خونی که بیش از حد از عوام مکیده اند!!
این آقازاده های انگلستان نشین و آلمان رفته و سوئیس دیده و…از چه طریق و با پول کدامین مردم و از جیب چه کسانی دارند در آن مکان ها درس می خوانند؟ مگر ما تا دلتان بخواهد دانشگاه آزاد نداریم، مگر دانشگاه دولتی و پیام نور کم داریم؟ مگر دانشگاه های علمی کاربردی و غیرانتفاعی نداریم؟!!
این تافته های جدابافته از کدامین بستر سر از آن سوی آب درآوردند؟ با اجازه کدام مردم؟ با اذن کدام قانون؟ نکند همان قانونی که برای عوام موی از ماست می کشد و برای خواص به خوابی عمیق فرو می رود ؟!!
این آقازادگان را بهتر است با نام و نشان و میزان ثروت پدران شان و این که از کجا و از چه راه های شرعی و غیرشرعی استحصال شده برای مردم عیان کنید؟!
به کدام مرجع قانونی باید مراجعه کرد تا آمار دقیق آنان را در اختیار صاحبان واقعی این کشور ارائه نمود؟!
چه ارگانی و از چه منابعی اجازه حضور این همه آقازاده را صادر کرده است؟ نکند باز بوی بورسیه بازی به مشام می رسد؟!
مگر ما استعدادهایی که به دلیل زاده نشدن از خانواده های هزار فامیل و نداشتن ژن خوب، به هرز رفته و می روند کم داریم؟!!
لطفا از آقازاده ها بپرسید که مفهوم گرسنگی و فقر را تاکنون فقط به اندازه یک وعده چشیده اند؟ بپرسید که آیا هفت نفر در درون یک اتاق بیتوته و زندگی کرده اند؟ بپرسید که آیا با پول کارمندی پدر تاکنون سرکرده اند و حساب ریال ریال باقیمانده پول پدر تا آخر ماه را دیده و لمس کرده اند؟! بپرسید پدران شما با چه مجوزی توانستند در کوتاه مدت سوپر میلیاردر شوند؟! بپرسید با حقوق یک کارمند ساده می توان به آنچه که دست یافتید دست یافت؟! بپرسید چرا رانت خواری و استفاده از ارتباطات در قدرت یک هزارم اش هم برای عوام نیست؟! بگویید که پدر من برای دیدن رئیس اداره فکستنی اش باید مدتها صبر کند که وقتی بگیرد تا تقاضای وام یا مساعده کند!! بگویید که پدر من دوشیفت به مانند جنازه ای که متحرک است جان میکند تا این ماه را به زور به ماه دیگر بچسباند و تازه خدا را هم تند و تند شکر کند که وضعش بدتر از این نیست!! بگویید که چرا با خوردن حق پدر من و میلیون ها پدر دیگر در این کشور ترکتازی می کنید و باد در غبغب می اندازید!!
آقایان و خانم ها لطفا به صف شوید و برای آقازاده ها هلهله کنید و کلاه از سر بردارید!!!