یادداشت امروز/استان خراسان جنوبی و نرخ بیکاری دو رقمی !!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
فقط ۸ استان در کشورمان نرخ افراد بیکارشان تک رقمی است، این آمار مربوط به پاییز سال ۱۳۹۶ است و نکته جالب در آن حضور دو استان خراسان شمالی و رضوی دراین آمار است که حتی خراسان شمالی در رتبه بالاتری از خراسان رضوی است!! سه استانی که هم زمان از خراسان بزرگ منفک و مستقل شدند.آمار بیکاران در استان خراسان جنوبی را نمی دانیم اما وقتی در بین ۸ استان با نرخ تک رقمی نباشد حتما نرخ بیکاری اش دورقمی است، اما چه عددی؟ معلوم نیست و احتمالا مهم هم نیست که مدیران ذیربط به آن نپرداخته اند و نیازی ندیده اند که افکار عمومی را در جریان آن قرار دهند. بیکاری با نرخ دورقمی در استانی که فقط ۷۰۰هزار نفر جمعیت را در پهنه سومین استان کشور به لحاظ مساحت جای داده مفهوم خوب و متقنی ندارد.یکی از شاخصه های توسعه خصوصا توسعه پایدار، پایین بودن نرخ بیکاری نسبت به میانگین کشوری و حتی منطقه ای است. زمانی که نرخ بیکاری رشد می کند، بستر بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی نیز به همراه آن سیر صعودی و پرشتابی به خود می گیرد. به دنبال چرایی وجود این نرخ بالای بیکاری نیاز به تحقیق و تحلیل های عمیق و آسیب شناسی های تخصصی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی دارد که تحلیل چرایی آن در این سطور نمی گنجد، این که قبل از تقسیم استان و بعد از ۱۴ سال مستقل شدن آن این درصدها چه سیر نزولی و صعودی را طی کرده نیاز به اطلاعات و بانک های مستقل و استاندارد مطالعاتی و آماری دارد که متأسفانه در دسترس نیست.بیکاری سمی است که کم کم ستون فقرات یک جامعه را فلج کرده و او را در برابر انواع هجوم های تخریب گر اجتماعی بی دفاع و یا با دفاع ضعیف مواجه می کند، هجوم انواع بزه هایی که تهدید جدی برای سلامت جامعه است. بیکاری، ریشه های اعتیاد و طلاق و باندهای خلافکار حرفه ای را بارور و تکثیر کرده و کارهای کاذبی همچون قاچاق کالا و سوخت و ارز را که پول های بادآورده شیرینی را نیز به همراه دارد به سرعت تقویت و بازسازی می کند.چرا و به چه دلایلی این استان نتوانسته به نرخ تک رقمی بیکاری دست یابد؟ چه کسانی و چه ارگان ها و نهادها و اداراتی قرار است پاسخ این سئوال را شفاف و کاملا عریان به مردم بدهد؟ کدام سیستم قرار است بگوید که چرا و به چه دلیل یا دلایلی استان خراسان از نوع شمالی اش خود را از وصله ناچسب محرومیت مطلق رهانیده است؟!! چرا هیچ سازمانی در استان تاکنون به اصل مهم آسیب شناسی در این مقوله نپرداخته و استاندارهایی که تاکنون و به تعداد شش بار صندلی های شان را به هم تعارف کرده اند در این زمینه کوچکترین نقشی را بازی نکرده اند؟!ظاهرا در این استان نام بردن از نمایندگان خط قرمز مطبوعات انگشت شمار آن است، نمی شود پرسید که نمایندگان اربعه استان در این چهارده سال چه آماری در زمینه اشتغال زایی و پیشگیری از عفریت وحشتناک بیکاری استان شان ارائه کرده اند؟!! اگر قرار باشد که کارها و برنامه های توسعه استان که فقط بر کاغذ نگاشته شده به درد روزمرگی و باری به هرجهت مبتلا شود شک نکنید که آمار دورقمی نرخ بیکاری در استان و در کوتاه مدت به اوجی باورنکردنی خواهد رسید. چرا صنعت، کشاورزی، معدن و خدمات در استان توانایی کم کردن درصد بیکاری را نداشته و ندارند؟! عیب کار در کجاست؟ چه پژوهشی در این زمینه انجام شده و چه راهکارهایی برای فرار از این سیاهچاله اندیشیده شده است ؟!استان خراسان جنوبی هنوز نتوانسته اندوخته ها و ظرفیت های نیروی انسانی و تخصصی و داشته های زیست محیطی خود را بشناسد که بر آن مبنا توانمندی هایش را شناسایی و برنامه ریزی کند و این همه برمی گردد به ضعف های ساختاری مدیریتی که پاشنه آشیل توسعه یافتگی استانی با ظرفیت های ناشناخته و بزرگی در نقشه ژئوپلتیک منطقه است.