سرمقاله/حاتم بخشی از جیب مردم…!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
زمانی که موسسات اعتباری و مالی از حداقل یک دهه قبل شروع به کار و زایش کردند و در فضایی توهم گونه در قبال جمع آوری پول مردم به آنان بهره هایی شگفت آور و غیرمنطقی دادند و هر ماه به نسبت پول های دریافتی از چند ده هزار تومان تا چند میلیون تومان به حساب شان واریز کردند، طرحی کلید خورد که نتیجه اش فریز کردن سرمایه های بی زبان مردم و تبدیل اش به انواع دفاتر و ساختمان های فاخر و زیر و رو شدن زندگی موسسین اش و عروج از فرش به عرش بود!! تقریبا آغاز به کار تمامی این موسسات پرطمطراق و با اسامی معصومین که رنگ و لعاب اسلامی هم داشته باشد از خراسان رضوی کلید خورد، از میزان و ثامن و ثامن الحجج بگیر تا فرشتگان و…اما هیچ کس نفهمید که درپشت پرده این کلاهبرداری بزرگ و برنامه ریزی شده چه افراد و نهادهایی نقش بازی کردند، هیچ کس متوجه نشد که رستوران شاندیز مشهد چگونه به یکباره و در طی تقسیم سلولی و رشد انفجارگونه دچار متاسیون شد و مبدل به پدیده شد!! چه دست ها و قدرت هایی او را پهلوان کردند و حتی رسانه ملی نیز در غول شدن آن نقشی حیاتی با آن تبلیغات اغوا کننده و میلیاردی بازی کرد!! آنقدر ایجاد حاشیه شد که اصولا مردم فقط تنه و شاخ و برگ این فساد را دیدند و کسی به ریشه نپرداخت و هنوز هم کسی جرات نزدیک شدن به ریشه های این ماشین مخرب اعتماد اجتماعی را به خود نداده و اصولا یک خواست حاکمیتی در آن مشاهده نمی شود!!
اگر بگوییم که مردم به دلیل سودهای بی در و پیکر چشم منطق شان کور شده بود و گوششان به نقد نویسندگان و ناصحین بدهکار نبود به بیراهه نرفته ایم!!
کسی آن زمان تجمع نکرد و پلاکارد به بالای سر نبرد که از پرداخت کنندگان سودهای شیرین خوش حساب موسسات تشکر کند؟! چرا باید دولت و بانک مرکزی یازده هزار میلیارد تومان از جیب مردم و بیت المال بی زبان و رنجور برداشت کند تا به دزدان و کلاهبرداران حرفه ای گردن کلفت پرداخت کند؟ چرا باید بانک مرکزی با دادن مجوز به این قارچ های سمی مورد مواخذه و برخورد قانونی قرار نگیرد؟!
چرا باید عوامل پشت پرده این افتضاح تاریخی معرفی نشوند تا باز در اتاق های فکرشان طرحی دیگر با نامی اسلامی دراندازند و باقیمانده رمق مردم نگون بخت را بکشند؟!! یازده هزار میلیاردتومان، سرمایه کلانی است که با اجازه و بی اجازه مردم از جیب آنان برداشت شده تا بیش از این سروصدا ایجاد نشود و باز طغیانی دیگر درنگیرد !!
دردهای بی درمان مدیریتی ما کم نیستند که فقط به همین مورد پرداخته شود، هر جایی را که دست بگذاری حفره ای است پرناشدنی، نمی دانیم مردم تا به چه زمانی باید در انتظار غربالگری و جراحی های بزرگ مدیریتی بمانند؟ ظاهرا این همه سال برای اقناع افکار عمومی وقت زیادی نیست و همچنان باید در انتظار خبرهای تکان دهنده کلاهبرداری و رانت خواری و رباخواری بانک ها و اختلاس های زنجیره ای باشند.
این ویروس و میکرب و انگل فساد مالی و اداری، نطفه بسته شده ای بس طولانی دارد، آن موقع که می شد آن را نابود کرد تلاشی نشد و اینک که نهادینه شده تقریبا مبارزه با آن غیرممکن است.