حتی اگر انگشت هم وطنی خراش بردارم، چشم های ما به اشک می نشیند و بغض پنجه بر گلوی مان می کشد چه رسد که زلزله در زمین بنشیند و مرگ بر زندگی آوار شود.
بغض ها در گلو شکسته است و اشک از دیده و دل می بارد در ماتم غرب نشینان وطنم ایران حتی اگر ما در شرق به سلامت ایستاده باشیم. وقتی انسانی در غرب بر زمین افتد، ما در شرق، می شکنیم و اندوه نشسته بر دل های مردمان این حوالی از داغی است که غرب نشینان ایران را بر دل نشسته است. اگر چه جغرافیا میان ما هزار فرسنگ فاصله انداخته باشد. ما را دل ها چنان به هم نزدیک کرد. و محبت ها در هم تنیده است که گویی یک پیکریم.
۸۰ میلیون جان در یک پیکر و شاید یک روح در ۸۰ میلیون پیکر. فرقی نمی کند، ما همه “ایران” ایم. ایران برای ما “روز و روزگار” هم هست. همانکه شیخ اجل، سعدی شیراز فرمود؛
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضو ها را نماند قرار
…و بی قراریم. بی قرار شب های سرد غرب و خانه ای که نیست. بی قرار کودکی که مانده است و مادری که نیست. بی قرار مادری که مانده است و کودکی که نیست. بی قرار کودکی و مادری که مانده اند و مرد خانه ای که نیست. بی قرار مردمی که زخم خورده اند. بی قرار زخم ها و درد های بی قرار. اما این بی قراری باید به انرژی ای تبدیل شود سازنده، باید به توانی بدل شود آرامش بخش.
باید ما را، همه ما سر خط کمک بیاورد. این درست که حکومت باید تمام قد به یاری و خدمت برخیزد. باید زندگی را از زیر آوار مرگ، بیرون بکشد. باید دوباره بسازد ویرانه ها را تا زندگی دگرباره در آن دیار جاری شود و یتیم های این فاجعه، فقط درد یتیمی و مجروحان فقط درد زخم داشته باشند و دیگر غم ها به همت حکومت باید از میان برخیزد نه اینکه کوچک ترین داغ و درد ماجرا یتیمی و بی سر و همسری و بی فرزندی و زخم و درد باشد. نه، حکومت باید نقش خود را ایفا کند که با فرمان رهبر انقلاب و تلاش و تکاپوی دولت، چنین هم خواهد شد.
اما ما مردمان کشور مهربانی هستیم. اهالی دیار محبت ایم. حتی اگر همه کارها را هم حکومت انجام دهد ما نمی توانیم برجای بنشینیم وقتی هم وطن ما به درد ، ایستاده است.
پس آماده ایم تا هر جا و هر گونه که مسئولان امر صلاح می دانند برادری خود را ثابت کنیم. اگر خون می خواهند، هستیم و اگر کمک باید جمع شود باز هم هستیم و برادری را ، رفاقت را تمام می کنیم هم برای هموطنان خود و هم اگر زلزله زدگان عراق و کویت و هرجای دیگر نیازمند یاری باشند، ما هستیم…