یادداشت امروز / مواظب باشیم برق نرود!

هوا گرم است. همه با همه وجودمان حس می کنیم. عرق ریزان است اصلا، فراتر از خرماپزان، آدم پزان است اما…. اما باید رعایت کرد. باید به ظرفیت ها توجه داشت. باید دانست که اگر همه همزمان هجوم بیاوریم و در هر اتاقی، کولر روشن باشد و اگر از وسایلی که مصرف بالای برق دارد زیاد استفاده کنیم شاید ، با مشکل مواجه شویم. مواقعی چنین علاوه بر عقل مدبر، عقل مصلحت اندیش، که عقل منفعت گرا هم حکم می کند درست و به اندازه مصرف کنیم تا خدای ناکرده، روزی با مشکل کمبود برق مواجه نشویم. همین عقل اقتضا می کند در خانه وسایل سرمایش را مدیریت کنیم و در محل کار هم تا بتوانیم طول فصل گرما را با بهره وری درست، پشت سر بگذاریم. نگوید کسی که پول برق را می دهم پس هرچه و هرجور دلم بخواهد مصرف می کنم و کسی هم حق ندارد احوال ابروی پشت چشمم را بپرسد چه انرژی، اگر چه شما بخشی از هزینه تمام شده را می پردازید، اما به معنای واقعی، ظرفیتی است که به همه مردم و به همه کشور تعلق دارد. شما که زیاد مصرف کنی، شاید آن دیگری اصلا امکان استفاده نیابد. به هر روی امکانات عمومی متعلق به «عموم» است. این هم در همه جای جهان به ویژه کشور های پیشرفته، مسئله ای حل شده و پذیرفته شده است چنانکه بنده خدایی نقل می کرد که در آلمان، با دوستان به رستوران رفتیم، میزبان نا که هموطن بود به سیاق ایران خودمان، بیش از ظرفیت مصرف میهمانان، غذا سفارش داد. بانوی آلمانی که شاهد ماجرا بود، به اعتراض برخاست که چراچنین می کنید؟ و چرا این همه غذا سفارش می دهید که نمی توانید بخورید؟ دوست ما به جواب برخاست که پولش را داده ایم و از جیب خود خرج می کنیم که آن بانو گفت: درست که از جیب خود پولش را می دهید اما این غذا از کره دیگر نیامده بلکه با انرژی و سرمایه آلمان تهیه شده که من هم در آن سهیمم. آن بانو به این هم بسنده نکرد بلکه رفت و پلیس آورد ، بعد متوجه شدیم که شهروندان در برابر استفاده بیشتر و به قول خود ما اسراف، می توانند شکایت کنند و پلیس هم باید برخورد کند. آنان چنین دقیق کار می کنند که چنان پر شتاب، توسعه می یابند اما ما… حساسیت و شکایت پیشکش، در ماجرای برق و آب، حواس مان به فردای خود ما باشد که اگر با این روند پیش برویم، حتما به مشکل خواهیم خورد. آنقدر که برقی به جیره بندی برسد و آب نیز هم حال آنکه با استفاده منطقی می توانیم فرصت استفاده از این نعمت ها را به دیگران هم هدیه کنیم. پس حواس مان باشد که گرما را با مصرف مدبرانه سرمایش باید از سر گذراند نه با اسراف و زیاده روی. این به نفع همه است؛ هم ملک و هم ملت و هم خود من و شما و ایشان..