همیشه بزرگترین چالش ها در هر دولت و کشوری مشکلات اقتصادی است که گریبانگیر مردمش است اما در ایران هر دولت برای خود برنامه ای اقتصادی دنبال می کند که خاص آن دولت است ،دولت یازدهم در یک شرایط بحرانی استقرار پیدا کرد و توانست آن شرایط بحرانی را به نحوی مدیریت کند که بسیاری از شاخصهای کلان اقتصادی اصلاح شود. گرچه تا رسیدن به شاخصهای مطلوب فاصله وجود دارد، اما عملکرد دولت در این عرصه قابل تحسین بود. برای نمونه تکرقمی شدن نرخ تورم پس از ۲۶سال نشانه رفتار مناسب دولت در عرصه اقتصاد بوده است. از سوی دیگر در دولت قبل خالص اشتغال تقریبا هیچ یا زیر ۲۵هزار نفر بود که در دولت یازدهم بر اساس آمار به ۷۰۰هزار رسید؛ این مورد نیز نشانگر عملکرد مناسب دولت است. اکنون میدانیم که با بحرانهای بزرگ اقتصادی مواجه هستیم، طوری که برخی از این بحرانها را ابرچالش نامگذاری کردهاند. برای حل این ابرچالشها نهتنها به یک تیم هماهنگ،کارآمد و باتجربه نیاز است، بلکه این تیم باید عالم هم باشد و همچنین قدرت ریسک اقتصادی داشته باشد. در عین حال، در اقتصاد ایران و کشورهایی شبیه ایران که زمانهای زیادی را از دست دادهاند، باید بسیار زودتر از سایر کشورها به جبران عقبماندگیهای موجود پرداخت. اگر در سال ۱۳۸۴ برنامهریزی شد که طی ۴برنامه ۵ساله ایران بهلحاظ اقتصادی رتبه اول را در منطقه داشته باشد، امروز ۱۲سال و دو برنامه گذشته و وارد برنامه پنجساله ششم شدهایم و نهتنها بر اساس سند چشمانداز رتبه اول منطقه نشدیم، بلکه در برخی شاخصها از کشورهایی که رقیب ایران نبودند نیز عقب افتادیم. این موضوع نشاندهنده آن است که زمان برای ما فشرده شده است. بهعبارت سادهتر باید طی ۸سال آینده رشد اقتصادی مناسب داشته و ۱۲سالی را که گذشت و نتوانستیم به رشد ۸درصدی مدنظر دست یابیم، جبران کنیم. از این رو لاجرم باید کشور رشد اقصادی دورقمی داشته باشد تا بخشی از عقبماندگیهای گذشته جبران شود. برای این کار دولت دیگر نمیتواند روشهای آزمون و خطا را در پیش بگیرد، بلکه باید مدلهای اقتصادی تعریفشده، نیروهای اقتصادی کارآمد، تیم اقتصادی هماهنگ، باتجربه و باجرات ریسک کردن را داشته باشد. در سال ۹۲ و با استقرار دولت یازدهم برای عبور از بحران و نجات اقتصاد از لبه پرتگاه تیم اقتصادی فعلی انتخاب شد که بسیار مناسب بود، اما دولت در سال ۹۶ به تیم اقتصادی جسورتری نیاز دارد، تیمی که پس از بحران باید کشور را اداره کند. اگر چنین اتفاقاتی بیفتد، حل ابرچالشهای اقتصاد ایران دور از دسترس نیست. بنابراین انتخاب تیم اقتصادی هماهنگ مهمترین وظیفه و کار دولت دوازدهم است، بدین جهت که اولویت دولت دوازدهم توجه به حل چالشهای اقتصادی ایران است.دولت در استان هایی مانند خراسان جنوبی که همیشه نام محروم را بر پیشانی بلندش دارد، آن طور که باید و شاید نتوانست رضایتمندی را به همراه داشته باشد ، از اوضاع شهرک های صنعتی گرفته که البته مسئولان برخی از مشکلات را ناشی از عدم مدیریت ها دانستند تا کارخانه هایی که به دلیل تامین نشدن سرمایه در گردش مهر ورشکستگی خوردند و تعداد زیادی از کارگران آواره شدند و پله های تامین اجتماعی را برای دریافت بیمه بیکاری پیمودند ،هر چه بود هنوز نگذشته همینک تعداد زیادی از واحد های تولیدمان منتظر دریافت اعتباراتی هستند که دوباره چراغ کارخانه شان را روشن کنند به شرطی که گردن کلفتی برخی بانک ها بگذارد و دولت به راستی برای این چالش های اقتصادی برنامه منسجم و تیمی قوی تر را انتخاب کند .